به گزارش همشهری آنلاین به نقل از خبرآنلاین، روزبه حصاری، بازیگر جوان سریال «بچه مهندس۳» که این روزها مخاطبش حسابی افزایش پیدا کرده و از ستاره‌های تلویزیون است از ماجرای انتخابش برای این نقش و از سال‌های نوازندگی در گروه‌های زیرزمینی و موسیقی خیابانی گفت. از ۴ سالی که برای بازی در نقش یک اعدامی کاری برایش پیشنهاد نشد تا حضورش در جمع سیل‌زده‌های پلدختر.
این بازیگر درباره پیشنهاد نقش «بچه مهندس۳» می گوید: خیلی اتفاقی. یک فراخوان منتشر شد، من خانه بودم، به مامانم گفتم این نوجوان شبیه من نیست؟ گفت چرا. وقتی مادر این را می‌گوید باید روی نظرش فکر کرد تا اینکه تیم تولید خیلی به دنبال بازیگر مناسب این نقش می‌گشته‌اند و از من، «سلام آقای مدیر» در حال پخش بوده است. آقای غفاری که سریال را می‌دیده‌اند، به تیم کارگردانی می‌گویند این بازیگر گزینه خوبی برای نقش جواد است. فیلمبرداری قسمت‌های اول شروع شده بود که من را دعوت کردند. انگار من از ته دلم خواستم و جذب شد.
جواد جوادی «بچه‌مهندس» درباره نبودن اسمش در تیتراژ می افزاید: قرار نبود درباره اینکه من این نقش را بازی می‌کنم، خبری عنوان شود. من هم جایی عنوان نکردم. بعد که رسید به مرحله پخش، به من گفتند برای غافلگیر کردن تماشاگرها اسمت را در تیتراژ اول نزنیم. من هم همینطوری و بدون اینکه فکر کنم، گفتم باشه. این اتفاق قبلا در تاریخ سینما رخ داده است، مثل «سون» به کارگردانی آقای فینچر با بازی کوین اسپیسی که در نقش خاصی جلوی دوربین آمده بود، چون نقش خیلی ویژه بود، برای غافلگیر کردن تماشاگر، اسمش را در تیتراژ و خبرها نیاورده بودند. واقعا اختلافی نبود. من برای آقای غفاری و آقای سعدی کارگردان و تهیه‌کننده احترام قائلم.
او درباره آمار ۳۵ درصدی مخاطبان سریال و نزدیک شدن به «زیرخاکی» بیان می کند: به نظر می رسد اگر سامانه‌های نظرسنجی احتمالا کمی راحت‌تر باشند و مردم راحت‌تر بتوانند در این نظرسنجی‌ها شرکت کنند، شاید نتیجه از این هم متفاوت‌تر باشد. روزبه حصاری درباره سرانجام عشق جواد به مژگان می‌گوید: من فقط می گویم تماشاگر با غافلگیری‌های بسیاری روبه‌رو خواهد شد. یعنی هر چه تا الان غافلگیری داشتیم، ضربدر ۱۰ کنید.
این بازیگر با اشاره به نوازندگی در خیابان و کار با گروه‌های زیرزمینی ادامه می دهد: من کارم را از نوازندگی شروع کردم و نوازنده سازهای کوبه‌ای هستم. می‌خواستم خیلی جدی این مسیر را شروع کنم و با یک سری بند نواختم که الان صاحب‌نام هستند. آلبوم می‌دهند، کنسرت برگزار می‌کنند و شاید راضی نباشند اسم‌شان بیاید که یک موقع کنار خیابان با هم ساز می‌زدیم. عجیب‌ترین جایی که ساز زدم تنگه واشی بود خیلی تجربه عجیب و سختی بود. لطف کردند با ما خیلی بد برخورد نکردند و در نهایت سازهای‌مان را به خودمان پس دادند.
حصاری با اشاره به نقشی که به عنوان یک اعدامی در سریال «یادآوری» بازی کرده بود، می گوید: خیلی تجربه سختی بود. نمی‌دانم البته، شاید هم آره. ترجیح می‌دهم دیگر تکرار نشود. آن نقش باعث شد تا چهار سال هیچ پشنهادی برای بازی نداشته باشم.
جواد جوادی که سال گذشته به مناطق سیل‌زده لرستان رفته، درباره آن روزها می‌گوید: سال گذشته همه ما به خاطر آن اتفاقات، عید بدی را شروع کردیم. با گروهی از دوستان لُر که هنوز هم با آنها در ارتباط هستم، رفتیم برای کمک. خیلی تلخ بود. می‌دیدم خانه‌هایی که زندگی در آنها بوده، الان چیزی جز خاک نیست. آب فروکش کرده بود اما بعضی از خانه‌ها هنوز زیر آب بودند. البته جریان آبی وجود نداشت، اما یک جاهایی از شهر پلدختر کاملا باتلاق بود. هیچ اسم دیگری نمی‌شد برایش گذاشت. عمق گِل تا دو متر بود. معلوم نبود تا کجا پایین بروی و خیلی هم آنجا رفقای پلدختری و خرم‌آبادی کمک کردند، چیزی که خیلی در آن روزها به چشم می‌آمد، اتحاد بود.