همشهری آنلاین: چوگان نوعی بازی است که سوار بر اسب انجام می‌شود، بنا بر مستندات تاریخی قدمت این بازی در ایران به بیش از دو هزار سال قبل می‌رسد. به‌طوری‌که این سابقه تاریخی سبب شد تا چوگان در فهرست جهانی یونسکو به نام ایران در سال ۹۶به‌ثبت برسد، حتی در میدان تاریخی نقش جهان اصفهان از حدود صدها سال پیش در روزهای خاصی از سال مسابقات چوگان در دوره شاه عباس صفوی و پادشاهان بعد از او هنگام جشن‌های سلطنتی برگزار می‌شد.
به جز اصفهان طی بررسی‌های باستان‌شناسی و مردم‌شناسی در شهرستان الیگودرز لرستان نیز عناصر معماری و تاریخی مهمی از نخستین میدان چوگان در لرستان و سومین میدان چوگان در کشور به‌دست آمد. این میدان چوگان در روستای «خلیل‌آباد» در دامنه‌های «قالی‌کوه» و اشترانکوه قرار دارد که با توجه به قرارگیری این منطقه در محور گردشگری آبشار «آب‌سفید» و «شول‌آباد»، جزو نقاط توریستی استان لرستان محسوب می‌شود.
عناصر معماری نخستین میدان چوگان در لرستان شامل ۴ میل سنگی ایستاده و مربوط به دروازه‌های میدان چوگان هستند که یکی از آنها کتیبه‌ای به زبان فارسی دارد.
هر چهار میل سنگی از محل خود جدا و در سده‌های گذشته پس از تخریب میدان چوگان، به قبرستان «خلیل آباد» منتقل شده‌اند و از این تعداد ۳میل سنگی به موزه مردم‌شناسی الیگودرز انتقال یافته‌اند.
کتیبه موجود روی بدنه میل سنگی دروازه میدان چوگان، به‌صورت غنچه‌ای و قارچی شکل، شامل ۴ مصرع شعر فارسی است که تاریخ ۱۱۱۶ هجری قمری را بر خود دارد و با اواسط دوره صفویه همزمان است.
متن کتیبه نشان می‌دهد «یحیی بن یوسف» نوه «خلیل خان سرلک»، از حاکمان سرشناس بختیاری در دوره صفوی، بنای عمارتی را در این منطقه بنیان نهاده که مشرف به میدان چوگان بوده است. سنگ‌های به‌جای مانده و پراکنده در اطراف این عمارت نیز شکوه و عظمت این بنا را نشان می‌دهد.
همچنین نمونه مشابه این میل‌های سنگی هم اکنون در میدان نقش جهان اصفهان که قدیمی‌ترین میدان چوگان در جهان است وجود دارد.