به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، تیمی از محققان بین‌المللی به سرپرستی مؤسسه تحقیقاتی بیمارستان عمومی تورنتو کانادا دریافتند درمان با این دارو به شکل قابل توجهی موجب کاهش طول مدت حضور ویروس قابل ردیابی در دستگاه تنفسی فوقانی به طور متوسط حدود ۷ روز شد.
همچنین میزان دو پروتئین التهابی یافت‌شده در بیماران مبتلا به کوویدـ۱۹ موسوم به اینترلوکین۶- و CRP (پروتئین واکنشی C) در خون کاهش یافت.
دکتر النور فیش، سرپرست تیم تحقیق، در این باره گفت: معتقدم به جای توسعه یک درمان ضدویروسی برای هر ویروس جدید، ما باید از درمان اینترفرون آلفا برای درمان بیماری کوویدـ۱۹ استفاده کنیم؛ چراکه فواید درمانی این دارو در زمان شیوع بیماری سارس در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ هم تأیید شد.
داروهای اینترفرنی گروهی از پروتئین‌های سیگنال‌دهنده آزادشده توسط بدن انسان در واکنش به تمامی ویروس‌ها هستند. به گفته دکتر فیش، آن‌ها خط مقدم دفاع محسوب می‌شوند.
آن‌ها مراحل مختلف چرخه زندگی ویروس را هدف قرار می‌دهند و مانع تکثیرشان می‌شوند. آن‌ها همچنین با فعال‌سازی سلول‌های مختلف ایمنی در پاکسازی عفونت موجب تقویت واکنش ایمنی می‌شوند. با این حال برخی ویروس‌ها می‌توانند این مکانیسم دفاعی طبیعی را متوقف کنند.
به گفته وی، امکان دفع توقف مکانیسم دفاعی وجود دارد. اگر ویروس مانع تولیداینترفرون شود، درمان با اینترفرون می‌تواند این وضعیت را تعدیل و خنثی کند.