به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایرنا، روابط عمومی این شرکت سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت در اطلاعیه‌ای هشدار داد: ناآشنایی با مخازن سدها حتی شناگران ماهر را هم به کام مرگ می‌کشد، تاکنون افراد زیادی جان خود را بر سر لذت از شنا در این مکان‌ها از دست داده‌اند.
بنابر این گزارش، شنا در دریاچه پشت سدهای مخزنی و همچنین کانال‌های آبیاری یکی از تفریحات رایج مردم بومی استان و مسافران به شمار می‌رود، این در حالی است که تمامی زیرساخت‌ها و تاسیسات تعبیه شده در این مناطق تنها برای انتقال آب به زمین‌های کشاورزی است و امکاناتی برای شنا کردن در آنها وجود ندارد.
شرکت آب منطقه‌ای مازندران اعلام کرد که علائم هشدار دهنده مبنی بر ممنوعیت شنا در این مناطق نصب شده است، اما طی سال‌های اخیر به دلیل بی‌توجهی افراد به این علائم، حوادث سقوط به داخل کانال و دریاچه‌ها و مصدومیت و حتی فوت افراد رخ داده است.
این شرکت از مردم خواست تا به علائم هشدار دهنده توجه کرده و تذکر ماموارن را جدی بگیرند چون شرکت آب منطقه‌ای هیچ مسئولیتی را در قبال بی‌توجهی به علائم قبول نمی‌کند.
بتنی بودن کانال‌های مدرن و همچنین ارتفاع آنها باعث می‌شود تا در صورت افتادن افراد به داخل، نجات آنها سخت و برخی مواقع غیرممکن باشد.
مازندران ۵۰۰ کیلومتر کانال مدرن یا همان بتنی دارد که انتقال آب از رودخانه‌ها به زمین‌های کشاورزی از این طریق انجام می‌شود. همچنین بیش از این میزان کانال‌های سنتی و دست‌ساخته کشاورز در مازندران وجود دارد.
در استان مازندران همچنین پشت سدهای شهید رجایی، البرز، مجیران، شیاده، برنجستانک، صلاح‌الدین‌کلا، الیمالات، سنبل‌رود، فریم‌صحرا، عباس‌آباد و کانال آبیاری و زهکشی تجن، گلورد، البرز، هراز، چالوس، سرد آبرود، دریاچه وجود دارد.
برای تامین آب مورد نیاز زمین‌های کشاورزی در مازندران، زیرساخت‌هایی از قبیل ایجاد کانال‌های هدایت آب از رودخانه و نیز آب‌بندان ایجاد شد که طی زمان این فضاها به جاذبه‌هایی برای تفریح و شنا افراد مبدل شد.