به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، انتخاب رئیس مجلس به‌شدت زیر چتر ادبیات غیرسیاسی رفته است. علتش هم این است که یکی از نامزدهای اصلی این پست ۱۲ سالی شهردار پایتخت و قبل از آن هم فرمانده پلیس بوده است.
او که گویا می‌خواهد مجلس را هم این‌گونه اداره کند، از این نوع مدیریت به شکل مثبت یاد می‌کند؛ برعکس رقبایش که از این ادبیات برای زدن رقیب استفاده می‌کنند. البته این اشاره به سابقه قالیباف در وجه منفی از سوی رقبای درون‌جناحی‌اش یک علت دیگر هم دارد. رقبای قالیباف به‌ویژه میرسلیم و طیف مؤتلفه به یادشان مانده که ادبیات «سرهنگ» و «لوله» سال ۹۲ برای روحانی جواب داد.
حالا آنها همان شیوه را به کار بسته‌اند، شاید رقیب را از میدان به در کنند؛ با یک تفاوت که آن بار قرار بود مردم به رقیب رأی ندهند اما این بار معلوم نیست که نمایندگان چندان مشکلی با ماجرای سابقه نظامی‌گری و شهرداری قالیباف داشته باشند.
قالیباف روز گذشته توییت کرد: «یکی از فعالان صنعتی در جمع منتخبان گفت که مشغول‌بودن نمایندگان تهران به سیاسی‌بازی مانع از رسیدگی آنها به مشکلات حوزه انتخابیه‌شان می‌شود. به او گفتم که همه منتخبان تهران در این دوره برای تغییر این رویه هم‌قسم شده‌اند؛ فقط نمایندگان میدانی و عملیاتی می‌توانند مسئله‌ای حل کنند»؛ اما برخلاف او مؤتلفه از همین گذشته، به‌عنوان پاشنه‌آشیل قالیباف در زدوخورد انتخاباتی استفاده می‌کند. اسدالله بادامچیان، دبیرکل حزب مؤتلفه، چند روز پیش گفته بود: «رئیس ارزش‌گرای مجلس یازدهم باید از پختگی، درایت و مرجعیت سیاسی و مدیریتی و از عقبه فکری قوی برخوردار باشد و نگاهش به‌عنوان رئیس قوه مقننه نگاه جامع، کلان و پروسه‌محور باشد؛ نه پروژه‌محور و پیمانکارانه».
سیدمصطفی میرسلیم، منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم، در صفحه شخصی خود در توییتر با اشاره به ویژگی‌های رئیس مجلس آینده نوشت: «هر فردی را نمایندگان محترم برای ریاست انتخاب می‌کنند، به منظور فرماندهی و آقایی‌کردن بر آنها نیست؛ بلکه برای خدمت‌کردن به نمایندگان است تا بتوانند وظایف مقدس خود را به بهترین وجه ایفا کنند. مجلس در درجه اول نیازمند سخنگویی صادق و مدیری خدوم، باتجربه، پاک و لایق است و نه آقابالاسر». او قبلا هم گفته بود: «انتخاب ریاست مجلس فرایندی قانونی دارد که باید در وقت خودش و طبق آیین‌نامه داخلی مجلس، به‌ویژه بدون تطمیع و تهدید انجام گیرد». معلوم نیست قالیباف چه خط‌ونشان‌هایی کشیده یا چه نشانه‌هایی از خودش بروز داده که از حالا جمعی نگران آقابالاسری او هستند؛ شاید هم او را می‌شناسند که نگران‌اند یک‌شبه لاریجانی تولید شود.
نگرانی دیگر اصولگرایان البته خیز قالیباف برای انتخابات ۱۴۰۰ است. آنها نگران‌اند که او صندلی ریاست مجلس را سکوی پرش و ابزار هدف شخصی خود کند. بارها و بارها هم به گوشه و کنایه آن را مطرح کرده‌اند. برای همین جمعی از اصولگرایان راه‌یافته به مجلس از هم‌اکنون به‌شدت طرفدار محدودشدن اختیارات رئیس مجلس‌اند. اعضای جبهه پایداری و نزدیکان به آنها، میرسلیم و وزرای سابق احمدی‌نژاد از این جمله‌اند و طرحی را هم پیشاپیش آماده کرده‌اند.
روز گذشته حاجی‌بابایی وزیر آموزش‌وپرورش احمدی‌نژاد و نماینده همدان در مجلس یازدهم که خودش را نامزد ریاست مجلس هم کرده، گفته است: متأسفانه در مجلس براساس آیین‌نامه، تعریفی که برای رئیس مجلس وجود دارد، شبیه به ریاست‌جمهوری است و اگر طرحی برای اصلاح آن مطرح شود، باید معقول باشد و با نیازهای این جایگاه در مجلس همخوانی داشته باشد. براساس آسیب‌شناسی که از مجالس قبل کردیم، در این مجالس، همه نمایندگان دخیل در کارهای مجلس نبودند. او با بیان اینکه ما نماینده و نماینده‌تر داریم، تصریح کرد: کاری باید کنیم که همه نماینده‌ها در قدرت شریک باشند؛ دراین‌صورت هیئت‌رئیسه قدرتمند می‌شود و مورد حمایت تک‌تک نماینده‌ها خواهد بود. رئیس مجلس جاهای مختلفی مسئولیت دارد و در جاهای مختلف باید حضور پیدا کند و نظر دهد و استدلال ارائه کند؛ اما اگر قرار باشد جایی رأی دهد که بنزین سه هزار تومان شود، نمی‌تواند از طرف خودش نظر بدهد و باید نظر مجلس را بخواهد.
حاجی‌بابایی در پاسخ به سؤالی درباره تشکیل جلساتی بین نامزدهای ریاست مجلس برای «نه»گفتن به قالیباف و انتخاب نامزد ریاست بین خودشان نیز گفت: بعضی جاها صحبت از این می‌شود که «نه» به این کاندیدا یا «نه» به آن کاندیدا؛ از نگاه من «نه» به هیچ‌کس وجود ندارد و «آری» وجود دارد و «آری» به حاجی‌بابایی و آری به هر شخص دیگری که نامزد ریاست مجلس است. مردم کسانی را که منفی‌باف هستند و به یکدیگر حمله می‌کنند، خیلی دوست ندارند و حمله و نقدهای غیرمنصفانه کار آدم‌های ضعیف است.