تشکل جبهه پایداری در سالگرد یک‌سالگی خود به دو شاخه قم و تهران تقسیم شده بود و محل اصلی اختلاف این دو طیف هم، دولت احمدی‌نژاد بود. پایداری‌ها از همان ابتدا بدنه حمایتی احمدی‌نژاد در سیاست محسوب می‌شدند؛ اما بعد از خانه‌نشینی و حاشیه‌سازی برخی اطرافیان رئیس‌جمهور اسبق، فاصله‌ای بین خود و احمدی‌نژاد ایجاد کردند.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، طیف جبهه پایداری که بر سر اختلاف با احمدی‌نژاد و حلقه نزدیکانش دوپاره شده بود، در مواجهه با قالیباف و حامیانش دوباره مؤتلف جریان احمدی‌نژاد شده است. به نظر می‌رسد این ائتلاف نه صرفا برای اثرگذاری درون مجلس در برابر شهردار سابق، بلکه حتی با چشم‌دوختن به افق ۱۴۰۰ انجام شده است؛ آن‌هم درحالی‌که شواهد و قرائن حاکی از این است که احمدی‌نژاد و نزدیکانش برای انتخابات آینده ریاست‌جمهوری فعال شده‌اند.

تشکل جبهه پایداری در سالگرد یک‌سالگی خود به دو شاخه قم و تهران تقسیم شده بود و محل اصلی اختلاف این دو طیف هم، دولت احمدی‌نژاد بود. پایداری‌ها از همان ابتدا بدنه حمایتی احمدی‌نژاد در سیاست محسوب می‌شدند؛ اما بعد از خانه‌نشینی و حاشیه‌سازی برخی اطرافیان رئیس‌جمهور اسبق، فاصله‌ای بین خود و احمدی‌نژاد ایجاد کردند.فاصله‌ای که به نظر می‌رسد ظاهری بوده و پایداری‌ها بدشان نمی‌آید ‌از احمدی‌نژاد برای بازگشت به قدرت استفاده کنند. گمانه‌ای که اگر واقعیت پیدا کند، بعید به نظر می‌رسد با مخالفت احمدی‌نژاد و یارانش روبه‌رو شود.

چشمه نخست این همسویی و همراهی را در انتخابات اخیر مجلس‌ و بعد کشمکش‌های انتخابات رئیس مجلس شاهد بودیم که این دو جریان برای کنارزدن قالیباف یکی شدند. صراط‌نیوز سال ۹۲ درباره اختلاف جبهه پایداری دراین‌باره نوشته بود: اعضای شاخه قم، اعلام کرده‌اند حمایت از کاندیدای مدنظر حامیان دولت در انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ در تضاد با شعارهایی است که تاکنون مطرح کرده‌اند. از افراد این شاخه می‌توان به آقاتهرانی، روانبخش، سقای بی‌ریا، نبویان و حسین جلالی اشاره کرد. گفته می‌شد شاخه قم در پی کاندیداتوری سعید جلیلی، کامران باقری‌لنکرانی و غلامعلی حدادعادل بودند؛ اما از دیگر سو شاخه تهران که اکثرا از اعضای سابق کابینه و برخی نمایندگان حامی دولت در مجلس هشتم و نهم بودند، معتقدند باید از نامزد مدنظر حامیان احمدی‌نژاد حمایت کرد.

به باور این افراد با این اقدام راه احمدی‌نژاد ادامه پیدا می‌کرد و فردی از جنس محمود احمدی‌نژاد جایگزین او می‌شد؛ اتفاقی که البته نیفتاد و فردی از نزدیکان احمدی‌نژاد اقبال ورود به عرصه انتخابات را پیدا نکرد. محتمل‌ترین گزینه‌ها در آن زمان نیکزاد و غلامحسین الهام بودند که هیچ‌کدام نامزد نشدند. الهام که این سال‌ها در سکوت به حمایت از احمدی‌نژاد ادامه داده و همچنان در انتظار بازگشت به قدرت در کنار احمدی‌نژاد است و به‌عنوان یکی از گزینه‌های بالقوه جریان احمدی‌نژاد در ۱۴۰۰ مطرح است، آن زمان هم در مصاحبه با ویژه‌نامه روزنامه ایران به دفاع تمام‌قد از دولت پرداخته و گفته بود: «مردم از این وضعیت به عقب برنمی‌گردند که به دنبال کسی مخالف احمدی‌نژاد باشند!».
 آن زمان گفته می‌شد شاخه تهران که با لیدری صادق محصولی فعالیت می‌کند، روی گزینه‌هایی مانند علی نیکزاد یا یک چهره نام‌آشنا نظر دارند و به‌شدت مخالف کاندیداتوری افرادی مانند سعید جلیلی یا غلامعلی حدادعادل هستند.

نیکزاد هم این روزها یکی از نامزدهای ریاست مجلس یازدهم بود که به نفع حاجی‌بابایی کنار کشید. گفته می‌شود که جلسات او با دفتر احمدی‌نژاد همچنان برقرار است. او هم از چهره‌هایی است که می‌توان او را به‌عنوان حلقه وصل احمدی‌نژاد و جبهه پایداری نامید. سال ۹۲ جریان حامیان دولت احمدی‌نژاد معتقد بودند که با ائتلاف با طیف تهران جبهه پایداری و حمایت این طیف سیاسی می‌توانند مقداری از بار سیاسی عنوان جریان انحرافی را که به‌شدت از سوی رقبای‌شان مطرح می‌شود، بکاهند. آن زمان گفته می‌شد که الهام کاندیداتوری خود در انتخابات را رد کرد تا نیکزاد شانس بالاتری را با توجه به رد صلاحیت احتمالی مشایی به‌عنوان کاندیدای مشترک دولت و جبهه پایداری داشته باشد.

همان زمان مهدی کوچک‌زاده، دیگر عضو شاخه تهران جبهه پایداری، گفته بود: «بعضی‌ افراد یک فرد و صحبت‌های او را مورد اتهام قرار می‌دهند و به واسطه حرف‌های او می‌گویند دولت منحرف است. خب این دولت با این توصیف رهبری معلوم است منحرف نیست. حالا یا آن اتهام به آن فرد اصلا وارد نیست یا اگر به او وارد است، او تأثیری در دولت ندارد که این دومی را نمی‌توان پذیرفت؛ چون هر دو اینها می‌گویند ما یکی هستیم». سران جبهه پایداری همان زمان چندین بار اقدام به تکذیب انشعاب جبهه پایداری به دو شاخه قم و تهران کرده‌اند؛ اما انعکاس اخبار ضدونقیض از درون جبهه پایداری همچنان ادامه داشت. آن زمان تحلیل این بود که جبهه پایداری یا به‌نوعی پایگاه نزدیک به جریان موسوم به انحرافی است یا آنکه این جبهه در آینده‌ای نه‌چندان دور، انشعاب به دو شاخه تهران و قم را رسما اعلام کند. اتفاق دوم که رخ نداد؛ اما به نظر می‌رسد که  اتفاق اول در آستانه مجلس یازدهم و بعد هم انتخابات ۱۴۰۰ در شرف رخ‌دادن است. آن زمان پرسش اصلی این بود که واقعا کاندیدای نهایی جبهه پایداری از کدام شاخه این جبهه خواهد بود: شاخه قم یا شاخه تهران: سعید جلیلی، باقری‌لنکرانی و پرویز فتاح یا علی نیکزاد؟ به نظر می‌رسد این سؤال را بتوان به شکلی دیگر برای ۱۴۰۰ هم طرح کرد و اینکه نامزد مشترک جبهه پایداری و جریان احمدی‌نژاد برای انتخابات ریاست‌جمهوری چه کسی است؟ نیکزاد یا سعید جلیلی؟

جبهه پایداری ایده‌ای را طراحی کرده بود تا به‌نوعی مانع نامزدی قالیباف برای ۱۴۰۰ شود و آن‌هم اینکه نامزد ریاست مجلس نباید نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شود. قالیباف که به این قاعده تن نداد و دیگر در جلسات مشورتی انتخابات ریاست مجلس هم شرکت نکرد. نیکزاد هم حتی اگر به این شرط تن داده باشد، با کناره‌گیری‌اش از انتخابات ریاست مجلس به نفع حاجی‌بابایی دیگر وزیر سابق احمدی‌نژاد به‌نوعی از شمولیت این شرط خارج شده است. پس می‌تواند به‌راحتی سال آینده یکی از گزینه‌های مشترک دو جریان باشد.شمس‌الدین حسینی، نماینده مجلس یازدهم، به‌تازگی در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که رابطه عاطفی‌اش با احمدی‌نژاد برقرار است و حتی به احمدی‌نژاد افتخار هم می‌کند. بعد از آن برخی تحلیل‌ها حاکی از این بود که او و نیکزاد احتمالا رابط دفتر احمدی‌نژاد و مجلس یازدهم‌اند.

بعد از آن بود که دفتر احمدی‌نژاد توضیحی منتشر کرد و هرگونه ارتباط خود را با نماینده‌های این مجلس تکذیب کرد. اگرچه بسیاری از چهره‌های جبهه پایداری هم در این سال‌ها به‌ظاهر از محمود احمدی‌نژاد اعلام برائت جسته‌اند؛ اما کنش این روزهای آنها نشان می‌دهد که در بزنگاه‌ها ائتلافی قوی‌تر میان این دو جریان در مقایسه با دیگر جریان‌های اصولگرا برقرار است و اشتراکات‌شان بیش از افتراقات‌شان است.روح‌الله حسینیان، از نزدیکان جبهه پایداری، سال گذشته در پاسخ  به این سؤال که فکر می‌کنید محمود احمدی‌نژاد با توجه به اینکه در مجمع تشخیص مصلحت نظام هم حضور دارد، برای انتخابات و حضور فعال‌تر در عرصه سیاست اقبالی داشته باشد؟ گفته بود: طبق آمار نظرسنجی که می‌گویند اقبال خیلی زیاد است؛ ولی اینکه آیا زمینه فراهم می‌شود یا خیر، یک مسئله دیگر است.

برچسب‌ها