به گزارش همشهری آنلاین، غیزانیه نام یکی از سه بخش اهواز است که با وجود بیش از ۳۰۰ حلقه چاده نفت، جزو محروم‌ترین مناطق استان خوزستان شناخته می‌شود. یکی از هزار مشکل اهالی این منطقه، محرومیت از آب آشامیدنی است. آبی که گاه با تانکرهای سیار تامین می‌شود اما اهالی می‌گویند تانکر چاره‌ساز نیست و مشکل باید از ریشه حل شود و آن ایجاد شبکه انتقال آب است.
بخش غیزانیه، ۸۰ روستا و ۲۵ هزار نفر جمعیت دارد. هفته گذشته بود که مردم روستاهای این بخش از بی آبی به ستوه آمدند و اعتراض کردند و برای آن که بزرگی مشکل خود را به گوش مسئولان برسانند، جاده‌ها را نیز بستند. پس از آن بود که رئیس‌جمهور روحانی دستور رسیدگی به مشکل آب این منطقه را داد. در این میان مدیرعامل آبفای خوزستان ۳ خرداد در مصاحبه‌ای وعده داد که تا هفته دوم خرداد این مشکل رفع خواهد شد. غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان نیز روز ۵ خرداد با اشاره به روند تکمیل طرح آبرسانی به غیزانیه گفت: ظرف مدت ۲ هفته آینده آب غیزانیه وصل خواهد شد. باید دید این مشکل چندساله قرار است چگونه چندروزه برطرف شود!
روزنامه ایران درباره مشکلات متعدد اهالی غیزانیه گزارشی نوشته است که می‌خوانید. اهالی غیزانیه می‌گویند: «ما مشکلات بسیاری از جمله بیکاری، از بین رفتن زمین‌های کشاورزی، مدارس فرسوده و مدارس کانکسی را تحمل کردیم اما آب مایه حیات است و بدون آن گذران زندگی مشکل است.
آنها می‌گویند اعتراض‌شان به نبود آب آشامیدنی در این بخش نه تنها مشکل آب را حل نکرد، بلکه باعث شد تا به آنها انگ ضد انقلاب زده شود.
وادی زهیری، نماینده آموزش و پرورش در غیزانیه می‌گوید: بسیاری از مدارس اینجا وسایل گرمایشی و سرمایشی ندارند. دانش‌آموزان غیزانیه همچنین در دوران قرنطینه نتوانستند از شبکه «شاد» برای تحصیل استفاده کنند. به گفته زهیری هم پوشش اینترنت و آنتن‌دهی خوب نبود و هم بسیاری از دانش‌آموزان قدرت مالی خرید موبایل را ندارند.
- غیزانیه ۵۸۰۰ دانش‌آموز دارد
به گفته زهیری، هر دو سال یک بار وضعیت آبی منطقه پای مردم را به جاده ترانزیتی می‌کشاند و زبان‌شان را به اعتراض می‌گشاید اما آب به طور دائم روی مردم باز نمی‌شود.
زهیری می‌گوید: ما مشکل مدرسه، آسفالت، برق، بهداشت و ... داریم اما اعتراض نمی‌کنیم ولی بدون آب و غذا نمی‌توانیم زنده بمانیم. به گفته او، اهالی هر بشکه ۲۰ لیتری آب را ۲ هزار تومن می‌خرند و فقیرترین خانواده که تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی است، ماهانه مجبور به پرداخت ۱۰۰ هزار تومان بابت پول آب شرب است.
به گفته او، دانش‌آموزان هم سالانه ۲۰ هزار تومان پول آب در مدرسه را پرداخت می‌کنند تا بتوانند در زمان حضور در مدارس از آب سالم استفاده کنند.
زهیری می‌گوید: نزدیک به دو سال است که یک خیّر که دو فرزندش در یکی از مدارس غیزانیه کوچک تحصیل می‌کنند، هزینه آب شرب ۸۰۰ دانش‌آموز این منطقه را پرداخت می‌کند.
به گفته او، بخش غیزانیه ۵۸۰۰ دانش‌آموز دارد. او می‌گوید: گاهی اوقات که آب نیست اهالی مجبور هستند از تانکرهای استیجاری که برای شرکت‌های خصوصی کار می‌کنند آب بخرند.
- بیکاری و بی آبی
اهالی غیزانیه، قیمت تانکرهای آب خصوصی را بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان اعلام می‌کنند. آنها از تشکیل مافیای آب در این زمینه حرف می‌زنند. پیش از این، رسول ساکی بخشدار غیزانیه، تخلف در فروش غیرقانونی آب به اهالی را تأیید کرده بود. همه اهالی نمی‌توانند این آب را با رقم بالا بخرند، چون برای حمل تانکر آب به تراکتور نیاز است.
-
غیزانیه؛ محرومیت از سود ۳۰۰ حلقه چاه نفت | در «غیزانیه» چه خبر است؟ | وعده ۳ماهه‌ای که ۴۰ ماهه شد
-
بستن جاده توسط جوانان در اعتراض به مشکل آبرسانی به غیزانیه | رفع مشکل تا هفته دوم خرداد
-
ورود روحانی به مساله غیزانیه | دستور رئیس‌جمهوری به وزیر نیرو و استاندار خوزستان
-
استاندار خوزستان: آب غیزانیه تا دو هفته دیگر وصل می‌شود
او بیکاری در منطقه را بسیار حاد توصیف می‌کند و می‌گوید: شاید از جمعیت غیزانیه تنها ۲۰ نفر حقوق‌بگیر ماهانه باشند و بقیه صاحب‌کارهایی مثل دامداری، کشاورزی، دکه‌داری و تاکسیرانی هستند. دامداری و کشاورزی آنها را هم بی‌آبی تهدید می‌کند.
زهیری خودش ۵۰۰ میلیون تومان ضامن دانشجویان فارغ‌التحصیل منطقه شده است تا بتوانند با وام پراید بخرند و رانندگی کنند. برخی از دانشجویان فوق لیسانس و دکتری هم به کار بنایی و کاشیکاری مشغول هستند و درآمد خوبی ندارند.
- دو اسبم به‌دلیل تشنگی تلف شدند
هاشم معماری، یکی از اهالی غیزانیه دامدار است و می‌گوید: با وجود اعتراض‌ها و قول و قرارها روز سه‌شنبه هیچ خبری از آب نبود اما روز دوشنبه یک ساعت آب به برخی از اهالی رسید. او می‌گوید: تانکرهای آب توسط آب و فاضلاب در بیرون از روستا و غیزانیه به فروش می‌رسد و همین مسأله باعث می‌شود تا آب به روستا نرسد.
معماری در شرکت آب و فاضلاب منتظر پاسخ مسئولان برای عدم ارسال آب به روستایشان است. دو اسب معماری بر اثر تشنگی تلف شده‌اند که قیمت هر کدامشان ۲۰۰ میلیون تومان بود. دو گاو هم داشت که مجبور شد یکی از آنها را ذبح کند و قبل از تلف شدن به قیمت ۲ میلیون تومان به فروش برساند.
-
تصاویر | زندگی در غیزانیه از نمای نزدیک | اینجا نفت استخراج می‌شود اما آب ندارد
-
غیزانیه؛ سرزمینی ثروتمند در اوج محرومیت | ما تا چند روز دیگر می‌میریم
او می‌گوید: تابستان‌ها هر ۴ روز یک بار یک ساعت آب را برای دامداران باز می‌کنند. او اعتقاد دارد مشکلات دامداران در تابستان به‌دلیل حضور دامداران عشایر از سایر نقاط در منطقه بیشتر است. به گفته معماری بخشی از آب منطقه هم به دامداران کوچنده فروخته می‌شود و همین موضوع مشکلات اهالی غیزانیه را بیشتر می‌کند.
او کشاورز هم هست اما اعتقاد دارد با توجه به نبود آب، زراعت جز ضرر چیزی برای کشاورزان ندارد. به‌گفته او هر ساعت استفاده از کمباین ۱۶۰ هزار تومان است. می‌گوید: من سالانه ۴ میلیون خرج کشت گندم می‌کنم اما برداشتم به‌دلیل کمبود آب سه میلیون تومان است. معماری مدرک دیپلم دارد و بسیار علاقه‌مند است در یکی از شرکت‌های نفت کار کند. نامه و درخواست هم داده اما شرکت‌های نفت روی خوشی به او نشان نداده‌اند.
- تانکر که مشکل آب را حل نمی‌کند
جمال دورقی، دهیار غیزانیه هم به روزنامه ایران می گوید: مشکل منطقه با تانکر آب حل نمی‌شود و باید هرچه زودتر پروژه انتقال آب به بهره‌برداری برسد. به‌گفته او تانکرهای آب در نهایت بتوانند به ۱۰ خانوار یک روستا آب برسانند. مشکل بقیه روستا همچنان لاینحل باقی می‌ماند. او می‌گوید: آب را از تأسیسات اطراف به روستاها می‌رسانند و وقتی آب را پمپاژ می‌کنند، ضعف پمپاژ باعث می‌شود آب به همه روستاها نرسد.
به‌گفته او در پمپاژ آب گاهی اوقات حتی ۱۰ دقیقه آب به یک خانواده نمی‌رسد. او درباره گرانفروشی تانکرهای آب هم می‌گوید: قبلاً شبه مافیا وجود داشت که توسط راننده تانکرها و برخی متولیان تأسیسات آب تشکیل شده بود. باجگیری می‌کردند.
او می‌گوید: «من به‌عنوان دهیار از تأسیسات می‌خواهم که آب را به آقای ایکس برسانند اما چون آقای ایکس پول ندارد آب را برای آقای ایگرگ می‌برند.»
پیشتر رسول ساکی بخشدار غیزانیه در گفت‌وگو با این رسانه، حل معضل مافیای آب را واگذاری تقسیم آب به دهیاری‌ها دانسته بود اما شواهد نشان می‌دهد این راه حل هم دست دلالان آب در منطقه را کوتاه نمی‌کند.
دورقی همچنین می‌گوید: «بچه‌های ما در مدارس فقط پول آب نمی‌دهند آنها پول نگهبان و ماژیکی را که معلم روی تخته با آن می‌نویسد هم پرداخت می‌کنند.»