به گزارش همشهری آنلاین، مردمی که برای نمایش در این نمایشگاه‌ها انتخاب می‌شدند از میان مردم بومی، غیر اروپایی‌ها و یا اروپاییانی بودند که هنوز به شیوه‌های بسیار قدیمی زندگی می‌کردند. در این نمایشگاه‌ها مردم بومی اغلب در جایگاهی بین میمون‌ها و اروپایی‌ها در نظر گرفته می‌شدند. آنچه که روزگاری دستمایه تفریح عده‌ای از اروپاییان بود، امروز بسیار تحقیرآمیز و نژادپرستانه تلقی می‌شود. این نمایشگاه‌ها در کشورهایی چون آلمان، فرانسه و امریکا در قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ به وجود آمد. در دهه ۱۸۷۰، نمایشگاه‌هایی با عنوان مردم عجیب و غریب در کشورهای مختلف رایج شد. در آن سال‌ها باغ وحش‌های انسانی را می‌شد در پاریس، هامبورگ، بارسلونا، لندن، میلان و شهر نیویورک سراغ گرفت. این نمایشگاه‌ها اغلب میلیون‌ها بازدیدکننده داشتند و بسیار درآمدزا بودند.
باغ وحش‌های انسانی همواره مورد انتقاد و مخالفان نژادپرستی و حامیان حقوق بشر بودند. این نمایشگاه‌ها پس از جنگ جهانی دوم رو به افول گذاشتند و عجیب اینکه ظاهرا این آدولف هیتلر بود که ابتدا آن‌ها را ممنوع کرد. آخرین این نمایشگاه‌ها در سال ۱۹۵۸ در بلژیک برگزار شد.
این نمایشگاه‌ها احتمالا بخشی از سابقه نژادپرستی را توضیح می‌دهند.