به گزارش همشهریآنلاین به نقل از ایرنا، آفت پروانه دمقهوهای از جمله آفتهای تهدیدکنندهای است که علاوه بر خشک کردن درختان و مستعد شدن آنها برای طغیان آفات دیگر، باعث بروز بیماریهای پوستی در انسان هم میشود. خسارت پروانه دمقهوهای بر اثر تغذیه لاروها به ویژه لاروهای سنین آخر از برگها بهوجود میآید، بهطوری که این آفت با تنیدن تار دور برگها لانههای زمستانگذرانی برای خود میسازند.
لاروها معمولا در طول روز از برگها تغذیه کرده و شبها را در لانهها میگذرانند. با رشد لاروها و بزرگتر شدن آنها و به دلیل کمبود جا، لانهها بزرگتر شده یا در قسمتهای دیگر لانههای جدیدی که مانند کیسههای سفیدی بر روی درختان آویزان هستند ایجاد میشود.
حسین لزربنی گفت: این آفت طبق بررسیهای انجام گرفته سالهای گذشته نیز محدودهای از سطح جنگلهای غرب مازندران را در برگرفته بود منتهی به تازگی نیز در بخشی از جنگلهای این منطقه بویژه در ارتفاعات حوالی روستای "دلیر" شهرستان چالوس طغیان کرده است.
کارشناس گیاهپزشکی ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه نوشهر افزود: در بازدیدی که با همراهی کارشناس گیاه پزشکی دفتر حفاظت و حمایت سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور، رئیس دانشکده منابع طبیعی و علوم تحقیقات استان البرز و دیگر مسئولان منطقه از کانون های آلوده به این آفت انجام گرفت پی برده شد که این افت گسترده ای حدود پنج هکتار از عرصه را آلوده کرده و گونه های جنگلی نظیر "زرشک " و "بلوط " را تحت تاثیر قرار داده و خسارت وارد کرده است.
وی اظهار کرد: مدت زمان شدت فعالیت این آفت حدود سه هفته زمان میبرد. جمعیت این آفت افزایش پیدا کرده و باعث خشک شدن این گونهها خواهد شد و باید برای کنترل جمعیت آن به شیوههای مکانیکی و درصورت قابل دسترس نبودن از طریق هوایی محلولپاشی شیمیایی کرد تا بتوان آن را مهار و از گسترش این آفت پیشگیری کرد.
وی ادامه داد: با روش مکانیکی میتوان شاخههای آلوده به این آفت را برید و سوزاند اگرچه این کار زمانبر است ولی چارهای جزء این نیست.
کارشناس گیاهپزشکی ادارهکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران منطقه نوشهر تاکید کرد که برای موفقیت در انجام این اقدام اعضای شوراهای اسلامی و دهیاران این منطقه اعلام آمادگی کردهاند ضمن آنکه هماهنگیهای لازم نیز با حفاظت محیطزیست منطقه به وجود آمده است.
حوزه ادارهکل منابع طبیعی استان مازندران - نوشهر از گستره حدود ۳۱۵ هزار هکتار عرصه جنگلی و ۱۹۷ هزار و ۱۵۲ هکتار مرتع از رامسر تا رُویان را پوشش میدهد.
جنگلهای هیرکانی با ۱.۹ میلیون هکتار وسعت، از آستارا در شمال استان گیلان تا گُلیداغ در شرق استان گلستان، در گسترهای به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۲۰ تا ۷۰ کیلومتر پراکنش دارد. البته لازم به ذکر است که بخشی کوچکی از جنگلهای هیرکانی در کشور آذربایجان قرار دارد.
در زمان حاضر جنگلهای هیرکانی، زیست بوم ۲۹۶ گونه پرنده و ۹۸ گونه پستاندار است. همچنین ۱۵۰ گیاه بومی درختی و بوتهای (مانند شمشاد و انجیلی) نیز در آن یافت میشود.