اینکه ایشان تا چه اندازه در انتصاب مدیران به این نکات پایبند بودهاند، نمیدانم؛ ولی بر این باورم که بیشتر سئوالات در این زمینه نیز بیشتر براساس مسائل گروهی و حزبی (سیاسی) صورت میگیرد تا شایستهسالاری.
لذا به نظر میرسد که باید انتخاب مدیران در آموزش و پرورش قانونمند شده و براساس ضوابط صورت بگیرد و در انجام آن سلسله مراتب اداری در ارتقای شغلها و عزل و نصبها رعایت شود.
ای کاش وزیر محترم آموزش و پرورش یک بار برای همیشه ضوابط انتخاب مدیران را به صورت قانونی مدون به تصویب برسانند که با تغییر وزرا شاهد تغییرات کلی براساس سیاست و سلیقه نباشیم. الگوی زیر میتواند نمونهای از قانون انتخاب مدیران باشد.
* از بین معلمانی که در عمل تجارب و علاقه مندی آنها به مدیریت به اثبات رسیده باشد، جهت مدیریت مدارس راهنمایی و دبیرستان انتخاب شوند.
* مدیران مراکز پیشدانشگاهی از بین شایستهترین مدیران مدارس راهنمایی و دبیرستان انتخاب شوند.
* انتخاب مدیران مراکز تربیت معلم از بین مجربترین مدیران مراکز پیشدانشگاهی صورت پذیرد.
* از میان مدیران نمونه مراکز تربیت معلم، معاونین آموزشی مناطق انتخاب شوند.
* انتخاب رؤسای آموزش و پرورش نیز از میان معاونین آموزش نمونه صورت پذیرد.
* از بین رؤسای آموزش و پرورش نیز شایستهترینشان به سمت معاونین آموزش سازمانهای آموزش و پرورش استانها منصوب شوند.
* انتخاب مدیران کل استانها نیز از بین برجستهترین معاونین آموزشی استانها صورت پذیرد.
*از میان مدیران کل استانها نیز شایستهترینشان به سمت معاونین و یا مدیران کل دفاتر ستادی منصوب شوند.
* به همین ترتیب، معاون آموزش وزیر آموزش و پرورش از بین برترین مدیران کل دفاتر ستادی انتخاب خواهد شد.
* و بالاخره ریاست محترم جمهوری، معاون آموزشی وزیر آموزش و پرورش در هر دوره را به سمت وزیر آموزش و پرورش انتخاب و برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی خواهد کرد.
در صورت تدوین و به اجرا گذاشتن چنین قانونی، شاهد خواهیم بود که
1) هر مدیری مطمئن خواهد بود که در صورت تلاش و فعالیت بیشتر در حوزه مدیریتی خود، میتواند به سطوح بالای مدیریتی حتی پست وزارت ارتقا یابد.
2) اینگونه مدیران مورد استقبال معلمان قرار خواهند گرفت، زیرا به عینه شاهد انتخاب شایستهترینها در آموزش و پرورش بودهاند.
3) هر مدیر مشکلات عنوان شده توسط مدیران سطوح پایین و یا معلمان و ارباب رجوع را به راحتی لمس خواهد کرد، زیرا خود، از آن سطوح عبور کرده و به آن مشکلات و راهحل آنها اشراف کامل دارند.
4) معلمان ساعی و علاقه مند مطمئن خواهند بود که میتوانند با تلاش و کوشش بیشتر همانند کادر نیروهای مسلح به درجات بالاتر ارتقا یابند.(البته بدیهی است اگر فردی در هر یک از مراحل یاد شده دچار فساد کاری و مالی و اخلاقی شود، خود به خود از گردونه انتخاب بیرون خواهد افتاد)
حسین حسیننژاد قندی
دبیر بازنشسته آموزش و پرورش تهران