به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، گلایه‌های مخترع این محصول در شیراز استان فارس، هر کسی را به یاد سرنوشت مشترک بسیاری از اختراعات مشابه دیگر می‌اندازد؛ سرنوشتی که از آن با عنوان بی‌توجهی و بی‌سرانجامی اختراعات یاد می‌شود.
خبر دستاوردی مانند تولید محصولی ایرانی برای اولین بار در جهان که قادر است مصرف انرژی وسایل نقلیه موتوری و صنایع مختلف را از ۱۰ تا ۲۵ کاهش دهد و همچنین آلایندگی ناشی از این وسایل و صنایع را تا همین حد کم کند بسیار شورانگیز و جذاب به نظر می‌آید.
اما سؤالی اساسی که اغلب برای خبرنگاران و بخشی از جامعه در مواجهه با اینگونه رویدادها مطرح می‌شود این است که سرانجام اختراعات، مقالات علمی و نوآوری‌های وطنی چه خواهد شد و اینکه آیا این دستاوردها در مسیر رونق تولیدات داخلی قرار می‌گیرد و در واقع گرهی از مشکلات اقتصادی کشور باز می‌کند یا اینکه به انتشار خبر آن بسنده شده و بعد در گوشه‌ای خاک خواهد خورد و گرد فراموشی بر آن می‌نشیند و مخترع آن یا ناامید می‌شود و قید اختراع خود را خواهد زد یا از کشورهای دیگر سر درمی‌آورد؟
کاربردهای تریپل ای
تریپل اِی اختراعی است که به شکل محلول و قرص از مواد کاملا ارگانیک گیاهی و کمپوست تهیه می‌شود و به گفته مخترع آن در صنایعی مانند تولید سیمان و کاشی ۱۰ تا ۱۵ درصد به‌صورت تضمینی مصرف انرژی و آلایندگی را کاهش می‌دهد و در وسایل نقلیه موتوری مصرف انرژی و آلایندگی را از ۱۵ تا ۲۵ درصد کم می‌کند.
سید مهدی موسوی نژادیان مخترع این محصول است که ۲۵ خرداد در نشست خبری گفت که تمام مواد اولیه آن در داخل تهیه می‌شود و هیچگونه نمونه مشابه خارجی نیز ندارد.
استارت کار ساخت این محصول و تحقیقات علمی آن از سال ۸۴ زده شده و به گفته مخترع آن در هر جایی که سوخت هیدروکربنی مصرف دارد می‌توان از این محصول برای بهسوزی سیستم احتراق بهره برد.
به گفته موسی نژادیان این محصول با همکاری و زیرنظر دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیرالدین طوسی ساخته‌شده و تمام تائیدیه‌های لازم را از سازمان ملی استاندارد دریافت کرده است.
این مخترع همچنین افزود: موفق به اختراع نوع محلول این محصول نیز شدم که بر روی فیلتر هوای اتومبیل یا موتورسیکلت اسپری می‌شود و قابلیت کاهش مصرف انرژی و آلایندگی‌ها را در این وسایل نقلیه از ۱۵ تا ۲۵ درصد و ماندگاری آن در خودرو بین ۱۰ تا ۲۰ هزار کیلومتر و در موتورسیکلت تا ۸ هزار کیلومتر را دارد.
نحوه استفاده این محصول بسته به محیطی که استفاده می‌شود متغیر است.
موسوی نژادیان اظهارکرد که مقاله علمی این اختراع در سال ۹۵ توسط دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیرالدین طوسی منتشرشده است.
آزار دیدن و روی خوش ندیدن
اختراع این محصول که تریپل اِی نام دارد به‌صورت انفرادی انجام شده و مخترع آن کفت که در مسیر اثبات کارایی این محصول بسیار آزاردیده به‌نحوی‌که بارها قید راه‌اندازی تولید آن در داخل کشور را زده اما در نهایت راضی نشده امتیاز این محصول و تولید آن از ایران خارج شود زیرا او خود را زاده و متعلق به این آب‌وخاک می‌داند.
او بارها با شرکت‌های خودروساز داخلی از جمله ایران‌خودرو و سایپا وارد مذاکره شده اما در نهایت نتیجه‌ای نگرفته است.
موسوی نژادیان معتقد است که در کشور ما عده‌ای از واردات بنزین سود می‌برند و با کاهش مصرف سوخت لطمه سنگینی به تجارت آنها زده خواهد شد و به همین دلیل همیشه موانعی پیش پای بکارگیری از این اختراع نهاده می‌شود.
او بیان کرد که جدای از کاهش مصرف انرژی، استفاده از این اختراع گاز مضر سی او را ۲۳ درصد و گاز سی او ۲ را تا میزان ۲۵ درصد کاهش خواهد داد.
به گفته موسوی نژادیان شرکت‌های خارجی در ترکیه، چین، پاکستان، امارات و عربستان خواهان راه‌اندازی خط تولید این محصول در کشورهای خود هستند اما او ترجیح می‌دهد که امتیاز تولید اختراعش در ایران بماند.
او افزود: در ساخت این محصول از هیچ ماده سمی و آلاینده‌ای نیز استفاده‌نشده و رهاسازی آن در طبیعت آسیبی به محیط‌زیست نخواهد زد.
این محصول در سال ۹۱ برای استفاده در وسایل نقلیه موتوری به شماره اختراع ۷۳۲۸۱ ثبت‌شده و در ۱۹ خردادماه ۹۹ نیز تائیدیه سازمان ملی استاندارد ایران را دریافت کرده است.
شیراز مقصد یک اختراع
این مخترع، شیراز را برای ادامه کار خود انتخاب کرده و دلیل آن را نیز به‌جز ارادت به حضرت حافظ و دیدن ناملایمات در پایتخت، علاقه به این شهر فرهنگی می‌داند و همچنین به نظرش دغدغه جلوگیری از آلودگی هوا در بین مدیران و فعالین محیط‌زیست در شیراز وجود دارد.
به گفته او مواد اولیه این محصول دانش‌بنیان ابتدا از گیاه آزالا گرفته‌شده و در حال حاضر تمام مواد اولیه تولید آن از کمپوست گرفته می‌شود بگونه‌ای که از یک تن کمپوست معادل مصرف ۱۰ میلیون اتومبیل با حجم موتور ۲ هزار سی‌سی از این محصول تولید می‌شود.
در حال حاضر ظرفیت ساخت این محصول که تریپل اِی نام دارد در شرکتی که مخترع آن به همین منظور ثبت کرده به‌اندازه ۳ برابر کل اتومبیل‌های داخل کشور وجود دارد.
موسوی نژادیان ادامه‌داد: ظرفیت تولید این محصول با برون‌سپاری در کارگاه‌های خانگی نیز وجود دارد که به‌واسطه آن می‌توان اشتغال‌زایی مناسبی برای جوانان بیکار ایجاد کرد.
او معتقد است که استفاده از این محصول در اتومبیل‌ها به‌جز کاهش مصرف سوخت و آلایندگی باعث افزایش شتاب و گشتاور خودرو نیز خواهد شد.
این مخترع نه درخواست وام و تسهیلات دارد و نه زمین و امکانات، بلکه تنها از مسئولان امر می‌خواهد که این محصول را بررسی کرده و در صورت کاربری داشتن برای منافع ملی و برای کاهش قابل‌توجه انرژی و آلایندگی از آن در صنایع مختلف بهره ببرند.
موسوی نژاد همچنان نگران سرنوشت اختراع خود است؛ معتقد است بی‌توجهی و بی‌محلی بر این اختراع سایه خواهد افکند.