به گزارش همشهری آنلاین به نقل از آسوشیتدپرس دانشمندانی که ژن‌های هزاران بیمار کووید-۱۹ در اروپا را مقایسه کرده‌اند، به این نتیجه رسیدند که افراد دارای گروه خونی A با احتمال بیشتری دچار بیماری شدید می‌شوند و احتمال دچار شدن افراد با گروه خونی O به بیماری شدید کمتر است.
این بررسی که نتایج آن در ژورنال پزشکی نیوانگلند منتشر شده است، رابطه سببی میان نوع گروه خونی و بیماری شدید کووید-۱۹ را ثابت نمی‌کند، اما تاییدکننده نتایج بررسی قبلی پژوهشگران چینی درباره رابطه گروه خونی و بیماری شدید کرونا است.
پژوهشگران در ایتالیا، اسپانیا، دانمارک، آلمان و سایر کشورها در این بررسی ۲۰۰۰ فرد دچار بیماری شدید کووید-۱۹ را با چند هزار نفر از افراد سالم یا دارای بیماری خفیف کووید-۱۹ مقایسه کردند.
این پژوهشگران گوناگونی‌ها در شش ژن، از جمله برخی از ژن‌هایی که ممکن است در آسیب‌پذیری افراد به ویروس کرونا دخیل باشند، را با احتمال دچار شدن به بیماری شدید ارتباط دادند. این بررسی همچنین رابطه میان گروه‌های خونی احتمال دچار شدن به بیماری شدید را نشان داد.
البته کارشناسان می‌گویند بررسی‌های ژنتیکی مانند این مورد باید بسیار بزرگتر باشند، بنابراین لازم است دانشمندان دیگر بررسی‌های مشابهی را در گروه‌های دیگر بیماران انجام دهند تا معلوم شود آیا آنها هم به رابطه مشابهی می‌رسند یا نه.
بسیاری از پژوهشگران به دنبال پاسخ به این سوال هستند که چرا برخی از افراد دارای عفونت ویروس کرونا به بیماری شدیدتری دچار می‌شوند، و برخی دیگر بیماری خفیفی دارند.
به نظر می‌رسد سن بالاتر و مرد بودن با افزایش خطر دچار شدن به بیماری شدید همراهی دارد و دانشمندان در حال بررسی ژن‌های بیماران به عنوان یک «عامل میزبان» احتمالی دیگر هستند که بر شدت بیماری تاثیر می‌گذارد.
چهار گروه خونی اصلی – A، B، AB و O وجود دارد که بر حسب نوع پروتئین‌های سطح سلول‌های قرمز خون تعیین می‌شوند.
افرادی که گروه خونی O دارند، بهتر می‌توانند برخی از پروتئین‌های معین را به عنوان عوامل بیگانه شناسایی کنند و این توانایی ممکن است درباره پروتئین‌های سطح ویروس کرونا هم عمل کند.
قبلا در جریان شیوع سارس (نشانگان حاد شدید تنفسی) در سال ۲۰۰۲، که بوسیله یک ویروس کرونای خویشاوند ویروس کرونای جدید فعلی ایجاد می‌شود، نیز مشخص ضد افراد دارای گروه خونی O با احتمال کمتری به بیماری شدید مبتلا می‌شوند.
گروه‌های خونی همچنین با حساسیت به برخی از بیماری‌های عفونی دیگر مانند وبا، عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری با باکتری ای‌کولای و عفونت با «هلیکوباکتر پیلوری»، باکتری که عامل زخم‌های گوارشی و سرطان معده است، ارتباط داده شده‌اند.