به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از محدوده شهری به عنوان یکی از مهمترین خواسته‌های مردم از دولت‌های مختلف نه تنها می‌تواند بر زیبایی بصری شهر در محدوده‌های مشرف بر زندان بیافزاید، بلکه گام مهمی برای ارتقای امنیت روانی شهروندان تبریزی نیز محسوب می‌شود که متاسفانه برای این مطالبه هنوز پاسخی دریافت نشده است.
به رغم قول‌های مساعد استانداران، شهرداران و روسای دادگستری آذربایجان شرقی در طول سال‌های گذشته مبنی بر انتقال زندان، شهروندان تبریزی همه روزه در گذر از بهترین منطقه تبریز باید نظاره گر این سازه ناکارآمد و زشت که بر کالبد شهر آرمیده، باشند.
هر چند زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت آن در بیش از نیم قرن قبل در خارج از شهر قرار داشت، اما به دلیل رشد سرسام آور شهرها در دهه‌های اخیر اکنون در یکی از حوزه‌های پر رفت و آمد شهر قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در ورودی شهر از سمت شرق (تهران)، منظره‌ای ناهنجار به مجموعه شهری تحمیل کرده است.
ورود و خروج روزانه زندانیان با لباس‌های فرم و زنجیر به دست و پا، ازدحام جمعیت مقابل در ورودی و ایجاد ترافیک و گاهی مواقع تصادفات دلخراش، صحنه‌هایی از درگیری‌های لفظی و فیزیکی بین افراد شاکی و متشاکی و تبعات ناخوشایند ناشی از این وضعیت بر روح و روان شهروندان، لزوم انتقال زندان تبریز به خارج از شهر را دو چندان کرده است.
هر چند دولت‌های مختلف طی سال‌های متمادی به اتفاق بر تصمیم جدی خود برای انتقال زندان تبریز به خارج از شهر تاکید کرده‌اند، اما مردم این کلان شهر ۲ میلیون نفری همچنان چشم انتظار بر چیده شدن ساختمان‌های قدیمی و فرسوده این سازه هستند که بر زیبایی‌های شهری منطقه سایه افکنده است.
در حالی که مکان یابی ساختمان جدید زندان تبریز در محل یاد شده حدود ۲۰ سال قبل به انجام رسید و عملیات ساخت آن از سال ۱۳۹۱ و با ۱۵ سال تاخیر شروع شد، اما به دلیل کمبود اعتبارات اختصاصی تاکنون تنها ۱۵ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
این در حالی است که شهروندان تبریزی انتظار دارند طرح مهم انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از این شهر با عزم دولت تدبیر و امید و تزریق اعتبارات کافی در کوتاه‌ترین زمان ممکن جامه عمل بپوشد تا یکی از معضلات فرهنگی، اجتماعی و ترافیکی این کلان شهر رفع شود.
محمدرضا پورمحمدی، استاندار آذربایجان شرقی در این رابطه با ابراز تاسف از راکد ماندن طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر، گفت: شهرداری باید در این زمینه سرعت عمل داشته باشد.
پورمحمدی افزود: شهرداری تبریز قابلیت‌ها و توانمندی‌های بسیار بالایی دارد و یکی از مهمترین سازمان‌های مردمی شهر است که امیدواریم با همت و همراهی این مجموعه، پروژه انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر به زودی انجام شود.
وی اظهار کرد: هرچند محل کنونی زندان تبریز در دهه‌های گذشته محلی مناسب برای این منظور بود، اما به دلیل رشد شهرسازی و قرار گرفتن زندان در یکی از بهترین نقاط شهر، انتقال این مجموعه به خارج از شهر دغدغه اصلی شهروندان و مسئولان استانی است و تلاش‌هایی برای این هدف طی سال‌های گذشته انجام شده، اما متاسفانه به سرانجامی نرسیده است.
پورمحمدی ادامه داد: مهمترین مشکل در این زمینه مربوط به اختصاص اعتبارات لازم و کافی برای ساخت زندان جدید و به موازات آن تعیین تکلیف مکان کنونی زندان تبریز است که باید تفاهمات لازم و کافی بین سازمان زندان‌ها و شهرداری تبریز صورت بگیرد.
وی گفت: مدیریت آذربایجان شرقی بر انتقال زندان تبریز تاکید دارد و هر آنچه در توان داشته باشد برای نهایی شدن این طرح انجام می‌دهد، خواستار همکاری و تعامل نزدیک بین ارگان‌های مختلف در این خصوص هستیم.
موسی خلیل‌اللهی، رئیس کل دادگستری آذربایجان شرقی نیز مهمترین مشکل در نهایی شدن طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر را اختلاف بین سازمان زندان‌ها و شهرداری تبریز عنوان و اضافه کرد: درباره تغییر کاربری و نحوه بهره برداری از مکان زندان اختلافاتی بروز کرده است که مانع از تسریع در انتقال به خارج از شهر می‌شود.
خلیل‌اللهی افزود: اگر مسئولان استانی و ملی بتوانند اختلافات فی مابین را در نحوه تعیین تکلیف مکان کنونی زندان تبریز رفع کنند، طرح انتقال سرعت گرفته و می‌توان با تخصیص اعتبارات به موقع و مناسب نسبت به این مطالبه به حق شهروندان جامه عمل پوشاند.
وی یادآوری کرد: بدون تعارف باید اذعان کرد که با چنین بودجه‌هایی امکان اجرایی شدن این طرح در مدت زمان کوتاه وجود ندارد و نباید در این خصوص به مردم امیدواری کاذب داد.
خلیل‌اللهی ادامه داد: این در حالی است که می‌توان با قیمت گذاری مناسب مکان کنونی و تعیین تکلیف زمین‌های بسیار مرغوب آن نسبت به ساخت محل جدید زندان در خارج از شهر اقدام کرد تا موضوع انتقال زندان د اسرع وقت به انجام برسد.
رئیس کل دادگستری آذربایجان شرقی گفت: مکان کنونی زندان تبریز به هیچ عنوان برازنده مردم این شهر نیست، در حالی که در دهه‌های گذشته این مکان خارج از شهر محسوب می‌شد اما هم اکنون جزو محدوده‌های داخلی و حتی مرکزی شهر به شمار می‌رود.
وی ادامه داد: در حال حاضر زندان مرکزی تبریز به لحاظ امنیتی نیز اشکالات فراوانی دارد که از جمله آن می‌توان به برج سازی و بلند مرتبه سازی‌های اطراف این مجموعه اشاره کرد که به طور کامل به درون زندان اشرافیت پیدا کرده‌اند و این برای یک مکان امنیتی نگران کننده است.
زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت که به ۵۰ سال قبل بر می‌گردد، برای پذیرش ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود که هیچ تناسبی با جمعیت امروز این کلان شهر ندارد، اما اینکه زندان مرکزی تبریز با افزایش تعداد ساختمان‌ها به ظرفیت حداکثر دو هزار و ۵۰۰ نفر، هم اکنون افزون بر پنج هزار نفر زندانی را میزبانی می‌کند، دال بر وجود حجم انبوهی از مشکلات بهداشتی، درمانی، خدمات رسانی و سایر معضلات در این محل است.
با وجود اینکه محلی در روستای «باباباغی» در شمال غربی تبریز برای اجرای عملیات ساخت و تجهیز زندان جدید تبریز مشخص شده است، اما بنا به اظهار مسئولان امر به دلیل کمبود اعتبار، هنوز این طرح ملی به سرانجام مشخصی نرسیده و هر سال انتقال زندان به خارج از شهر و محل جدید با تعویق‌های چندین ماهه مواجه می‌شود.
نباید از نظر دور داشت که محل کنونی زندان مرکزی تبریز به یکی از نقاط مرغوب و گران قیمت شهر تبدیل شده است که به نظر می‌رسد اختلاف بر سر مبادله اسناد و تغییر کاربری بین اداره کل زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی آذربایجان شرقی و شهرداری تبریز یکی از دلایل طولانی‌تر شدن فرآیند انتقال زندان تبریز باشد.