به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، استفاده از ماسک، خطر انتقال بیماری را تا حد بسیار بسیار زیادی کاهش می دهد. ما چاره ای جز ماسک زدن نداریم؛ هیچ چاره ای. اگر ماسک نزنیم به زودی شاهد اتفاقات زیر خواهیم بود؛ بی هیچ مبالغه ای:
۱ – تعداد بیشتری از ما کرونا می گیریم؛ دیری نخواهد پایید که تقریباً در هر خانواده ای یک کرونایی داشته باشیم. با گذر از تابستان و رسیدن فصل سرما، میزان شیوع شدت وحشتناک تری خواهد داشت.
۲ – تعداد پزشکان و پرستارانی که کرونا گرفته اند، بسیار بالا می رود و از گردونه خدمات درمانی خارج می شوند. به دلیل بالا رفتن تعداد بیمار از یک طرف و کاهش تعداد پزشک و پرستار، فشار مضاعفی بر کادر درمان وارد می شود و کارایی شان به شدت افت می کند و این وضعیت به نوبه خود به افزایش تلفات انسانی می انجامد.
۳ – ظرفیت بیمارستانها پر می شود. پذیرش بیماران اعم از کرونایی و غیر کرونایی به کندی انجام می شود و صف بیمار شکل می گیرد. بخش های مراقبت های ویژه نیز پر از بیماران بد حال می شوند و تعداد بیشتری از بیمارانی که نیاز به این بخش ها دارند، پشت درهای آن، جان می سپارند. تلفات بیماران غیرکرونایی هم بیش از پیش می شود.
۴ – توسعه تخت های بیمارستانی و تولید تجهیزات درمانی مانند ونتیلاتور از رشد بیماران عقب می ماند و اوضاع وخیم تر می شود.
۵ – با افزایش تصاعدی بیماران و فروپاشی ولو نسبی سیستم درمانی، درصد فوتیها به نسبت بیماران بالا می رود و افرادی که در شرایط مشابه قبلی نجات می یافتند، فوت می کنند.
۶ – سازمان های حمل و دفن اموات (آرامستان ها) با انبوه اجسادی مواجه می شوند که هر چه سریع تر باید دفن شوند. در همان حال، افرادی که حاضرند اجساد کرونایی را غسل کنند و دفن کنند، کمتر از میزان نیاز خواهد شد و دفن اموات، به مشکلی جدی تبدیل می شود.
۷ – افزایش وحشتناک بیماران و فوتیها، به تعطیلی بسیاری از کسب و کارها، کند شدن روند امور عمومی جامعه و شیوع وحشت و اضطراب در جامعه خواهد انجامید. استرس همه جا را پر خواهد کرد.
جلوگیری از فاجعه دست خودمان است: ماسک بزنیم و به کسانی هم که ماسک نزده اند، تذکر بدهیم؛ کرونا وحشیانه، بی رحمانه و بی وقفه می کُشد.