به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از مهر، مازندران از اسفندماه درگیر کرونا ویروس شد وپرستاران و کادر درمانی که در روزهای سخت تا پای جان ایستادند همین که اوضاع کمی آرام شد و اپیدمی بیماری فروکش کرد، با یک تماس ساده تلفنی و یا بخشنامه جدید عذرشان خواسته و خانه‌نشین شدند.
از اواسط اردیبهشت به بعد اوضاع و احوال مازندران نسبت به روزهای اول شیوع بیماری کرونا بهتر شد، آرام آرام محدودیت‌های کرونایی برداشته و فشار کار پرستاران و کادر سلامت کمتر شد، باعادی شدن وضعیت بیمارستان‌ها و مراکز معین مراقبت بیماران کرونایی، اولین و راحت‌ترین گزینه پایان همکاری و کار نیروهای شرکتی پرستاری ومدافعان سلامتی بود که اکنون از آنان به عنوان نیروهای دارای قراردادهای موقت و ۸۹ روزه یاد می‌شود. نیروهایی که دستشان به جایی بند نیست و کسی پای وعده‌هایشان برای جذب آنان نایستاده است.
با آنکه مسئولان و متولیان بهداشتی و درمانی مازندران و برخی از مسئولان کشوری همچنان معتقدند که از ابتدا در فراخوان مدت قرارداد را موقت و ۸۹ روزه اعلام کرده‌اند و با پایان یافتن آن، مسئولیتی برای ادامه کار و جذب نداریم، اما پرستاران حرف دیگری می‌زنند و می‌گویند با وعده جذب به مراکز درمانی کشیده شده‌اند.
در روزهای اخیر شاهد حضور و مراجعه فراوان نیروهای پرستار ومدافعان سلامت به دستگاه‌های مختلف از جمله علوم پزشکی، مسئولان شهرستانی و استانی هستیم تا بتوانند حقوق ازدست رفته خود را احقاق کنند. به گفته جمعی از این پرستاران از ابتدا موضوع قراردادهای موقت و ۸۹ روزه مطرح نبود و حتی وعده جذب از سوی مسئولان امر داده شد که اکنون همه آن شعارها رنگ باخته است.
به گفته جمعی از این پرستاران از ابتدا موضوع قراردادهای موقت و ۸۹ روزه مطرح نبود و حتی وعده جذب از سوی مسئولان امر داده شد که اکنون همه آن شعارها رنگ باخته است
یک پرستار ساروی که از همان روزهای اول شیوع کرونا با تقاضای متولیان بهداشت و درمان به خط مقابله با کرونا شتافت، گفت: با شروع این ویروس منحوس به عنوان نیروی داوطلب و مدافع ثبت‌نام کردم و پس از چند روز از دانشگاه علوم پزشکی تماس گرفتند و گفتند حاضرید با ما همکاری داشته باشید که پذیرفتم.
این پرستار که خواست نامش ذکر نشود، ادامه داد: با آنکه ساکن ساری هستم طبق درخواست علوم پزشکی به بیمارستان آمل رفتم و بدون آنکه نامه یا قراردادی را امضا کنم در بخش فعالیت خود را آغاز کردم و سه ماه مشغول کار بودم.
وی ادامه داد: برای اینکه ویروس را به خانواده و فرزندم منتقل نکنم در آمل خوابگاهی تهیه کردم و سه ماه آنجا ماندم اما پس از سه ماه به راحتی با ما لغو قرارداد کردند و گفتند بروید به سلامت، در حال حاضر پیگیر برنامه جذب هستم اما هر مسئولی تحقق این امر را به فرد دیگری ارجاع می‌دهد.
این پرستار گفت: سال‌های زیادی سابقه در حوزه درمانی و سلامت دارم، زمانی که مشغول گذراندن طرح بودم، از سوی علوم پزشکی برای ارائه خدمت به عنوان مدافع سلامت مشغول کار شدم و تا خردادماه مشغول فعالیت بودیم و نه تنها حق کرونا به ما تعلق نگرفت بلکه مبلغ ۵۰۰ هزار تومان از حقوق اصلی و توافق شده کمتر واریز شد.
وی افزود: در ایام کرونا در بخش درمان فعال بودم اما اکنون برای جذب می‌گویند مدرک تحصیلی شما مرتبط نیست و نمی‌توانید در بخش درمان باشید، این درحالی است که سال‌ها در زمینه بهیاری خدمت کرده‌ام و دوره‌های مختلفی را گذرانده‌ام.
در عین حال پرستار دیگری گفت: با شیوع کرونا و کمبود شدید نیرو بدون بروکراسی اداری اقدام به جذب نیروی پرستاری در بیمارستان‌ها شد، حدود هزار نفر پرستار، بهیار و نیروهای خدمات در قالب شرکتی جذب شدیم و این مسئله نیز جای نقد دارد چون با شرکت خصوصی طرف هستیم و این قرارداد دارای اشکال و اشتباه است.
هیچ قراردادی امضا نکردیم
احمد نگینتاج ادامه داد: از شروع کار هیچ قراردادی امضا نکردیم و عنوان نکرده بودند که قرارداد ۸۹ روزه است، هیچکدام از نیروها قراردادی امضا نکردند و خیلی زودتر از ۸۹ روز به ادامه کار ما خاتمه دادند.
وی به وعده نماینده وزیر بهداشت در امور پیشگیری از کرونا برای جذب پرستاران فعال در دوران کرونا اشاره کرد و گفت: وی وعده داده بود که بعد از کرونا جذب شویم اما مدتی بعد، نامه تسویه و پایان کار را به دستمان دادند.
وی یادآور شد: مطالبات با یکماه تأخیر پرداخت شده است، متأسفانه حق کرونا به پرستاران فعال پرداخت نشد با آنکه ساعتی ۲۵ تا ۱۰۰ هزار تومان طبق بخشنامه معاونت درمان تعیین شده بود اما در عمل چیزی پرداخت نشده است.
نگینتاج که به عنوان پرستار در بخش داخلی فعالیت داشت، خواستار عمل مسئولان به وعده‌ها در حق پرستاران و مدافعان سلامتی شد که در دوران کرونا و شرایط سخت تا پای جان ایستادگی کردند.
متولیان بهداشتی چه می‌گویند | جذب امکانپذیر نیست
براساس بخشنامه مورخه سوم خردادماه سال جاری معاونت درمان وزارت بهداشت، بابت ارائه خدمات در دروان کرونا به ازای گروه پرستاری به ازای هر ساعت ۲۵ هزار تومان، کارکنان پاراکلینیک ۱۷ هزار تومان، کارکنان خدماتی ۱۵ هزار تومان و کارکنان پشتیبانی ۱۲ هزار تومان تعیین شده است. همچنین برای پزشکان و کارکنان غیرپزشک فعال در اورژانس و بخش‌های ویژه ۲۰ درصد پاداش بر سرجمع بند مربوطه اضافه می‌شود.
براساس آمارهای علوم پزشکی مازندران هزار و ۱۸ نفر در قالب تأمین و توزیع نیروی انسانی در دوران کرونایی در مراکز درمانی، مراکز خدمات جامع سلامت و کلینیک‌های تب‌سنجی و غیره در مازندران فعال شدند که از این تعداد بیش از ۵۰۰ نفر در قالب قراردادهای موسوم به ۸۹ روزه بوده است.
علوم پزشکی مازندران درباره پرداخت حق وحقوق پرستاران و کارکنان موسوم به قراردادهای موقت و ۸۹ روزه به بخشنامه‌ای استناد و اشاره می‌کند که در آن آمده است: طبق بخشنامه تسویه حساب، در اجرای ردیف ۵ بند ۱۸ مصوبه ۱۴ دی ماه ۹۸ هیئت امنای علوم پزشکی و مصوبات سومین جلسه هیئت رئیسه دانشگاه و بیست و پنجمین جلسه ستاد فرماندهی مقابله با همه گیری کرونا مورخ ۳۱ فروردین ماه سال جاری، ضمن تقدیر و تشکر از کلیه نیروهای خدماتی، شرکتی موقت در بازه زمانی قرارداد مورد نظر از سوی شرکت طرف قرارداد معرفی شده بودند و با این دانشگاه همکاری کردند، مقتضی است دستور فرمایئد ضمن پرداخت کلیه حقوق و مزایای افراد موصوف طبق قوانین، نسبت به انجام فرایند تسویه حساب با اخذ رسید قرارداد ۸۵ روزه با شرکت طرف قرارداد اقدام و نتیجه را اعلام فرمائید.
ضمناً با توجه به اینکه ادامه خدمت افراد در نظر قانونی امکانپذیر نیست در خصوص چگونگی برخورداری این نیروها از امتیاز مورد نظر در آزمون استخدامی پیگیری لازم به عمل خواهد آمد و مراتب اطلاع‌رسانی خواهد شد.
موضوع قراردادهای ۸۹ روزه پرستاران و کادر درمانی و سرگردانی فعالان سلامت درپی نارضایتی از وعده‌های ارائه شده، سبب ورود آیت‌الله محمدباقر محمدی لائینی، نماینده ولی فقیه در مازندران به این مسئله شد و در نامه‌ای خطاب به وزیر بهداشت ضمن تقدیر از وزیر بهداشت و اعضای ستاد مبارزه با کرونا در سطح ملی، استانی و شهرستانی در ایام مبارزه با کرونا خواستار حمایت همه‌جانبه برای جذب و پرداخت حق و حقوق بدون کم‌وکاست نیروهای شاغل در طرح قراردادهای موقت ۸۹ روز شد.
از آنجایی که مسئله جذب نیروهای پرستاری و کارکنان سلامت ملی بوده و مسئولان استانی عنوان می‌کنند که مصوبه کشوری و خارج از وظیفه مدیران استانی است، موضوع را با عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس مطرح کردیم، محمدعلی محسنی بندپی، نماینده مردم نوشهر، چالوس و کلاردشت در این زمینه افزود: به کسی وعده جذب داده نشده است، اسم قرارداد ۸۵ یا ۸۹ روزه روی آن وجود دارد، یعنی اینکه کارفرما مدت قرارداد را به کوتاه‌ترین مدت قانونی بدون مسئولیت جذب کارگر یا کارمند کاهش می‌دهد.
وی ادامه داد: در ماجرای کرونا به دلیل آنکه حجم کار بیش از حد نرمال به وزارت بهداشت تحمیل شد، برای جذب نیروها فراخوان دادند و اقدام به کارگیری نیروها کردند.
اولویت استخدام با فعالان سلامت دوران کروناست
وی افزود: با توجه به اینکه وزارت بهداشت هم اکنون نیز با کمبود نیرو در بخش درمان مواجه است اما سازمان برنامه و بودجه و اعتباری ندارد، افرادی که در قالب ۸۵ یا ۸۹ روزه فعالیت کردند، جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند و در بدترین شرایط یار و یاور بخش سلامت بودند و برای کمک به وزارت بهداشت، حمایت از جان مردم و سلامت وارد عمل شدند، پیشنهاد دادیم از میزان جذب نیرویی که قرار است صورت گیرد، اولویت با این نیروها باشد.
محسنی بندپی یادآور شد: در کمیسیون بهداشت جلسه‌ای که با وزیر بهداشت داشتیم عنوان شد فلسفه بستن قراردادهای ۸۹ روزه این است که کارفرما نمی‌خواهد زیربار تکالیف قانونی وزارت کار رود اما مجبور است به دلیل حجم کار بالا اقدام به عقد قراردادهای موقت کند و سرانجام قرار شد در صورت جذب نیرو از نیروهای سلامت فعال در دوران کرونا با اولویت برای پوشش کمبود نیرو اقدام شود.
وی درباره پرداخت مطالبات مانده نیروهای شرکتی و ۸۹ روزه گفت: بعید می‌دانم حق و حقوق این افراد پرداخت نشده باشد بلکه مصوب شده بود تا مبلغی نیز به عنوان پاداش به این افراد داده شود و قاطبه افرادی که در موضوع کرونا همکاری کردند، مطالبات خود را دریافت کرده‌اند.
قرارداد ۸۹ روزه در قانون کار نداریم
درحالی وزارت بهداشت و متولیان درمانی اقدام به قراردادهای موقت و ۸۹ روزه با نیروهای درمانی کردند که به اعتقاد متولیان حوزه کار، در قانون کارسال ۶۹ موضوعی به نام قراردادهای ۸۹ روزه وجود ندارد، حسن فلاحی، معاون روابط کار اداره‌کل تعاون مازندران در قانون کار سابق چنین موضوعی وجود داشت اما مدت زمانی را مشخص کرده و معتقد بود اگر فعالیت در کار از این زمان مشخص عبور کند به عنوان قرارداد دائم محسوب می‌شود ولی در قانون جدید بحث صحت قرارداد کار مطرح است مگر آنکه بطلان آن ثابت شود.
وی افزود: ممکن است قرارداد با عناوین مختلف نظیر قرارداد کار با مدت موقت، مدت معین و غیره منعقد شود اما در قرارداد موقت، مدت زمان مشخصی تعیین نشده است و طبق آئین‌نامه اگر از زمان آن بگذرد قرارداد دائم محسوب می‌شود وبراین اساس کارفرمایان اجازه دارند قرارداد دائم ببندند.
وی یادآور شد: در قراردادهای موقت، نیروها هیچ فرقی با کارگر دائم ندارند، بین قراردادهای دائم و موقت فرقی وجود ندارد و مسئله اصلی امنیت شغلی نیروهاست و هیچ تبعیضی در حقوق و مزایا وجود ندارد.
فلاحی در پاسخ به اینکه آیا تاکنون شکایتی از سوی پرستاران و کادر شرکتی درمان درباره قراردادهای موقت ارسال شده یا خیر، گفت: تاکنون شکایتی در این بخش به ادارات کار ارسال نشده است.
عدم رعایت فاصله اجتماعی و بی‌توجهی به پروتکل‌های بهداشتی، مازندران را در شرایط قرمز و نارنجی قرارداده است و پیش بینی می‌شود تداوم روند کنونی، بار و فشار بر کادر درمانی و سلامت را مضاعف کند و دوباره دست نیاز متولیان بهداشتی را به سوی نیروهای داوطلب دراز کند واکنون این پرسش مطرح می‌شود که در شرایط جدید آیا نیروها حاضر به فعالیت در قالب قراردادهای موقت ۸۵ یا ۸۹ روزه خواهند بود یا خیر و متولیان امر برای حل این چالش چه برنامه‌ای درپیش خواهند داشت.