به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اعتماد، اصولگرایان حاضر در یازدهمین مجلس شورای اسلامی روز گذشته در شرایطی گرد هم آمدند که در ۵۰ روز ابتدایی آغاز به کارشان در ساختمان هرمیشکل میدان بهارستان بهرغم هزار و یک اختلاف شکل گرفته بر سر انتخاب اعضای هیات رییسه، ورود به کمیسیونها و تصاحب کرسیهای حساس پارلمان، کمتر بگومگویی را در صحن علنی به نمایش گذاشته بودند، از این رو کمتر کسی انتظار بگومگوهای علنی و کنش و واکنشهای در نوع خود تند را از آنان داشت ولی دقیقا همین اتفاق افتاد و روند انتقادات به هیات رییسه مجلس و عملکرد آنان چنان پیش رفت که علاوه بر محمدباقر قالیباف که ریاست انتخابیترین قوه جمهوری اسلامی را برعهده دارد، سایر اعضای هیاترییسه نیز یکی پس از دیگری و به نوبه خود به انتقادات نمایندگان پاسخ گفتند تا برای اندکی هم که شده از بار اتهامات وارده به خود بکاهند. تلاشی که فارغ از موفق یا ناموفق بودنش میتواند نشانی باشد از پایان کار اتحاد فرمایشی اصولگرایان و فعالیت یک فراکسیون سیاسی در پارلمان.
امان از آن ۴۱ مصوبه
پارلماننشینان روز گذشته نشست آرامی را پشت سر میگذاشتند تا اینکه نوبت به بررسی طرحی برای تغییر سقف کمیسیونهای تخصصی پارلمان رسید؛ طرحی که از قرار معلوم و با در نظرگیری شرایط امروز مجلس تنها راهبرون رفت هیات رییسه از بنبست خود ساخته آنان محسوب میشود.
ماجرا از آن قرار است که در مجلس دهم برای جلوگیری از لابیها و گفتوگوهای پشتپرده اقدام به امتیازبندی سوابق و تحصیلات نمایندگان برای ورود به کمیسیونهای مختلف شد. اقدامی که هرگز در پارلمان دهم فرصت اجرا نیافت تا مجلسیازدهمیها نخستین گروه اجراکننده آن باشند.
این مهم سبب شد تا فشارها به هیات رییسه افزایش یابد تا جایی که آنان را به تصویب «۴۱ مصوبه برای ۴۱ نفر» کرد تا آنان نیز بتوانند در کمیسیونهای مختلف حضور داشته باشند. این اقدام در نهایت موجب شد تا برخی کمیسیونهای مجلس بهویژه کمیسیون حقوقی و قضایی به سقف قانونی مذکور نرسند و در نتیجه خبری از تشکیل جلسه نباشد.
نمایندگان و هیات رییسه مجلس برای برونرفت از مخمصه خودساخته روز گذشته طرح تغییر سقف اعضای کمیسیونها را مطرح کردند ولی نمایندگان مجلس نهتنها دست رد به سینه این طرح زدند، بلکه به انتقاد از هیات رییسه نیز پرداختند چنانکه الیاس نادران که نزدیکیهای غیرقابل انکاری به قالیباف دارد به تندی از هیات رییسه انتقاد کرد و گفت که «هیات رییسه برای ۴۱ نفر از اعضای پارلمان مصوبه ۴۱بندی داشت و نهایتا ۶ نفر را به کمیسیون بودجه آورد که مشاغلشان هیچ ارتباطی به این کمیسیون نداشته است. اینکه بخواهیم با این سابقه هیات رییسه به آن اختیار دهیم که کف و سقف کمیسیونها را تعیین کند، واویلاست.»
این تذکر اما از سوی قالیباف پذیرفته نشد و او در پاسخ به نماینده همراهش در روزهای نیل به کرسی ریاست گفت: «دستورالعملی به پیوست آییننامه وجود داشت که هیات رییسه و شعب میتوانستند آن را اصلاح کنند و این کار طبق مقررات انجام شد.»
دفعه آخرت باشد!
انتقادات به هیات رییسه اما پایان نیافت با این تفاوت که اینبار و به جای یک همراه قالیباف، نوبت به جدیترین رقیب او رسید. حمیدرضا حاجیبابایی که پس از عدم توفیق در فراکسیون نیروهای انقلاب از رقابت با قالیباف در صحن علنی خودداری کرده بود و در عوض کرسی ریاست کمیسیون برنامه و بودجه را تصاحب کرد، روز گذشته به تندی از احمد امیرآبادیفراهانی که بهزعم برخی نمایندگان بیشترین نقش را در چیدمان کمیسیونها داشته انتقاد کرد و با یادآوری اظهارات او درباره «اشتباه کمیسیون برنامه و بودجه در ارایه اسامی به هیات رییسه» گفت که «کمیسیون بودجه ۲۳ عضو دارد و یک تایپیست؛ در مورد اعلام اسامی ناظران پیشنهادی این کمیسیون اشتباه شده است. شما باید شأن و حیثیت نمایندگان را رعایت کنید؛ شما را بالا نفرستادیم که هرچه میخواهید بگویید؛ اینجا خیابان نیست. این آخرین بار باشد که به یک نماینده، به یک کمیسیون توهین میکنید.»
این اظهارات تند و تیز همان لحظه با واکنش علی نیکزاد، نایبرییس دوم مجلس که ریاست جلسه را برعهده داشت، مواجه شد. او با بیان اینکه «توهینی در کار نبوده، آقای امیرآبادی گفتند دوستانی که لیست را به هیات رییسه دادهاند، اشتباهاتی را مرتکب شدهاند» میخواست فضا را آرام کند ولی نماینده قم که نامش برده شده بود، از این فرصت استفاده کرد و گفتههای حاجیبابایی را به منزله تهدید علیه خود دانست و اظهار کرد: «شما در نامه معرفی اعضا اشتباه کردید و این اشتباه هم تایپی نبوده است، از اینرو بنده در پاسخ به آقای حسینی عرض کردم که مقصر بنده نبودم و کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات اشتباه کرده است؛ حال بنده چه توهینی به شما کردهام که میفرمایید آخرین بارت باشد؟ آیا این تهدید نیست؟ این شأن نماینده است که نمایندهای دیگر را تهدید کند؟ شما تهدید کردید که آخرین بارت باشد، چه کاری میخواهید انجام دهید، میخواهید بنده را بکشید؟»
دعوا بر سر ریاست «ایثارگران»
این هم اما پایان ماجراها نبود؛ اصولگرایان مجلس یازدهم بار دیگر بر سر کرسیای دیگر به هم تاختند و اینبار ماجرا به فراکسیون ایثارگران پارلمان برمیگشت. از قرار معلوم حسن نوروزی، یکی از گزینههای ریاست کمیسیون هنوز تشکیل نشده حقوقی و قضایی مجلس تا صبح روز گذشته تنها گزینه ریاست این فراکسیون به شمار میرفت تا اینکه امیرآبادیفراهانی دقیقه ۹۰ وارد میدان شده و به عنوان رقیب او ایفای نقش میکند.
رقیبی که در نهایت گوی سبقت را از نوروزی ربوده و درحالی به عنوان رییس فراکسیون ایثارگران انتخاب میشود که عضو هیات رییسه مجلس است و طبیعتا با مشغلههایی دوچندان همراه. انتخاب امیرآبادیفراهانی به عنوان رییس این فراکسیون موضوعی نبود که نوروزی به سادگی با آن کنار بیاید و همین به جنجالی تازه در صحن علنی بدل شد. نماینده رباطکریم در مجلس در جریان تذکر خود در مرحله اول به انتقاد از برنامهریزی هیات رییسه و اقدامات اخیر قالیباف و یارانش پرداخت ولی در ادامه شخص امیرآبادیفراهانی را هدف قرار داد و اظهار کرد: «امروز صبح انتخابات هیات رییسه فراکسیون ایثارگران بود که آقای امیرآبادی به عنوان رییس انتخاب شدند. مگر ایشان در چند جا باید حضور داشته باشند؟ یک دفعه مجلس را بدهیم به دست ایشان.»
اعتراض یک نماینده به چندشغله شدن برخی اعضای هیات رئیسه
امیرآبادی در واکنش به اظهارات نوروزی گفت: «صبح فراکسیون ایثارگران جلسه داشت و بنده هم برای رای به آقای نوروزی در این جلسه حاضر شدم، اما آقایان دشتیاردکانی، رسولینژاد، رحیم زارع و جوکار بنده را به زور کاندیدا کردند، درحالی که بنده تصمیمی بر این کار نداشتم. این افراد در اینجا حضور دارند و میتوانند شهادت بدهند. بنده قانون ایثارگران برنامه ششم توسعه را نوشتم و ایثارگر هستم، شما هم ایثارگر هستید، بنابراین هر دو میتوانیم خود را در معرض رای نمایندگان قرار دهیم. اگر رای دادند در آن سمت، خدمت میکنیم و در غیر اینصورت نیز به گونهای دیگر و مانند دیگران به خدمت میپردازیم. حال چرا از اینکه به شما رای ندادند، ناراحت شدید؟»
انشقاق غیرعلنی
به اینترتیب و با در نظرگیری تمام کنش و واکنشهای رخ داده در صحن علنی مجلس و جدالهای لفظی میان اصولگرایان، میتوان از پایان ماه عسل آنان در ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان و آغاز روزهای سخت پارلمانتاریستیشان سخن به میان آورد. روزهای سختی که میتواند همچون آنچه در نهمین دوره مجلس شورای اسلامی اتفاق افتاد، به انشقاق اصولگرایان ختم شده و آنان را در غیاب اصلاحطلبان و مستقلان به جدالی درون گروهی مشغول کند. این میان حاجیبابایی و یاران محمود احمدینژاد در قوه مقننه از یکسو و پایداریها و سایر تندروهای اصولگرایان از سوی دیگر بیشترین ظرفیت ممکن را برای جدایی از علیرضا زاکانی و فراکسیون نیروهای انقلاب که این روزها تمام و کمال به حمایت از قالیباف میپردازد، دارد اما به نظر میرسد هنوز زمان علنیسازی آن فرا نرسیده و برای تماشای این لحظه باید حداقل تا پایان فصل منتظر ماند.