به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، در این منطقه انواع مختلفی از فسیلهای جانوری مربوط به خزندگان، بند پایان، صدفها، حلزونها و آبزیان حائز اهمیت از نظر دیرینه شناسی و زمین شناسی وجود دارد که در بیومتریهای صورت گرفته از یکی از فسیلها توسط کارشناسان حفاظت محیط زیست چابهار مشخص شد طول کلی بدن این فسیل جانوری که شبیه خزندگان قدیمی بوده حدود ۷ متر است و شناسایی دقیق و قدمت آن نیاز به بررسی کارشناسی بیشتر دارد.
از آنجایی که سنگوارهها بخشی از میراث زمین هستند و نمایانگر تکامل و تحول حیات کره زمین در ادوار مختلف هستند از فسیلها برای بررسی روند تحولات زیستی، تعیین سن و همبستگی بین مکانها، تفسیر محیطهای جغرافیایی و قدمت آنها استفاده میشود از اینرو حفاظت از این میراثهای تاریخی کره زمین، مطالعه و شناسایی آنها از برنامههای سازمان حفاظت محیط زیست است.
این گونه مکان به خاطر فرسایش عادی و فعالیتهای انسانی، مانند ساخت وساز، برداشت معدن و جاده سازی در معرض خطر نابودی قرار دارند و در صورت تخریب و یا نابودی، قابل احیا نخواهند بود از همین رو حفاظت از میراث مشترک دیرینه شناسی بسیار حائز اهمیت است تا علاوه بر متخصصان، نسلهای آینده و عموم مردم هم بتوانند از این منابع طبیعی با ارزش بهره برداری کنند.
روستای «رودیک» از توابع شهرستان چابهار به واسطه زمین شناختی کهن و تنوع محیطی آن پتانسیل مناسبی را جهت ایجاد ژئوپارکها و به تبع آن توسعه صنعت را ژئوتوریسم دارد و پیش از این نیز قبلاً نیز در مجاورت روستای رودیک در کنار دروازه ورودی کوههای مینیاتوری، سنگواره نهنگ که دارای قدمتی طولانی (بیش از ۲۰ میلیون سال) بوده نیز کشف شده بود.