به گزارش همشهری آنلاین به نقل از space.com این تصویر در واقع از از G292.0+1.8، یک بازمانده جوان غنی‌اکسیژن از یک ابرنواختر گرفته شده است که به نظر دانشمندان در مرکزش «تپ‌اختری» دارد که با موارد بیرون‌ریزنده احاطه شده است.
این تصویر را «رصدخانه پرتو ایکس چاندرای» سازمان هوافضای آمریکا (ناسا) گرفته شده است. ستاره‌شناسان با استفاده از این مشاهده‌ها می‌تواند ارتباط میان تپ‌اخترها (پالسارها) (ستاره‌های نوترونی چرخنده مغناطیسی که پرتوهای الکترومغناطیسی ساطع می‌کند) و ستاره‌های پرجرم را بررسی کنند.
در این تصویر غلافی از گاز گسترش‌یابنده به قطر ۳۶ سال نوری را می‌بینید. این گاز حاوی عناصری از جمله اکسیژن، نئون، منیزیم، سیلیکون و گوگرد است.
ابرنواختر هنگامی که ایجاد می‌شود که ستاره‌ای در حال مرگ، شروع به خاموش شدن می‌کند. آن گاه به‌طور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می‌کند و در پس خود یک هسته کوچک نوترونی با جرم فوق‌العاده زیاد به جای می‌گذارد.
تپ‌اخترها ستاره‌های نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کنند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کنند.