بله، مهماند. چون به ما یادآوری میکنند که چه قدر زمان گذشته و ما حالا در کدام نقطهی زمان ایستادهایم. یعنی به هزار که فکر میکنم؛ یادم میآید ما در تحریریهی دوچرخه ۲۰ سال است که رکاب زدهایم. خیلی از دوستان دوچرخه از ایران مهاجرت کردهاند. خیلیها بازنشستهشدهاند یا از دوچرخه دور ماندهاند؛ اما هنوز دوستان زیادی در سراسر دنیا و اینجا داریم و برای شما مینویسیم. اگرچه میدانیم روزگار نشریههای کاغذی خوب نیست. انگار کرونا به جانشان افتاده است. گرانی کاغذ و تجهیزات چاپ و...، اما دوچرخه در این سالها منتشر شد تا نوجوانان این دیار با خواندن دوست بمانند. منتشر شد تا به نوجوانان بیاموزد نشریهی کودک و نوجوان فقط ادبیات، قصه و شعر نیست و میتواند ژانرهای(گونههای) مختلف نوشتن را هم داشته باشد. خبرنویسی، گزارش، یادداشت،گفتوگو، نقدکتاب و...، اینها ویژگی مهم هفتهنامهی دوچرخهاند؛ یک نشریهی حرفهای با شاخصهای روزنامهنگاری.
ایدهی اصلی دوچرخه از سوی «فریدون عموزادهخلیلی»، روزنامهنگار و نویسنده شروع شد و با همکاری «لیلا رستگار»، روزنامهنگار برجسته تکمیل شد. در مکتب این دو بزرگوار، ما نکتههای زیادی از روزنامهنگاری کودک و نوجوان آموختیم. همچنان در محضر «مناف یحییپور» عزیز. کاش یادمان باشد روزنامهنگاری کودک و نوجوان یک کار تخصصی است. دمدستی نیست...سخت و پر مسئولیت است. در روزنامهنگاری کودک و نوجوان باید مراقب تکتک واژههایت باشی... باید روانشناسی کودک بدانی، تلخی خبرها را باید بگیری و زندگی به آن اضافه کنی.۲۰سال تمام برای دوچرخه خبر و گزارش تهیه کردهام و داستان نوشتهام. خوشحالم برای کودکان و نوجوانان کار کردهام. خوشحالم چون شما کودکان و نوجوانان بهترین مخاطبان دنیا هستید و قدرشناسترینشان. مؤسسهی همشهری در این سالها با نگاه به آینده برای کودک و نوجوان سرمایهگذاری کرده است. مؤسسات مطبوعاتی دیگر هم سعی کردهاند که این الگو را تکرار کنند؛ اما به دلایلی موفق نبودهاند. ما در هفتهنامهی دوچرخه میتوانیم ادعا کنیم که سالها مثل یک مدرسه عمل کردهایم. فضایی ایجاد کردهایم که علاقهمندان به روزنامهنگاری، داستاننویسی، شعر، عکاسی و تصویرگری را راهنمایی کنیم تا هنر و استعدادشان شکوفا شود. یادتان باشد؛ دوچرخهی امروز، فقط به هشت صفحه هفتهنامهی کاغذی محدود نمیشود. پادکستهای متنوع، موشنگرافیک و... کافی است به تلگرام و اینستاگرام دوچرخه سر بزنید.حالا دلمان گرم میشود وقتی از سیرجان زنگ میزنی و میگویی که میخواهی نویسنده شوی. خوشحال هستیم تو نوجوان دیروزی سردبیر امروزی و روزنامهای را اداره میکنی. خوشحالیم که کارشناس شهری، دندانپزشکی ماهر و یا نویسندهی خوبی شدهای. ما سرمایهدار بزرگی هستیم. ۲۰سال از بهترین سالهای عمرمان هدر نرفته است. ۲۰سال در کنار شما زیبا و فکور شدهایم.
پس به نیت شمارهی آیندهی دوچرخه میگوییم: «هزاربار دوستتان داریم!»