همشهری آنلاین – محمد بلبلی: موسیقی در خانواده زنگشاهی هنری موروثی است، رسولبخش نیز از این قائده مستثنا نبود. زنگشاهی از بهترین نوازندگان قیچک (سرود) در منطقه سیستان و بلوچستان بود. او سرود را در ١٤ سالگی زیر نظر پدرش «پهلوان دلوش» آغاز کرد و پس از آن مدتها از محضر استاد «درمحمد» نیز بهره گرفت که هر دوی این اساتید در جایگاه هنری او نقش مهمی داشتند.
وی همچنین سالها با مرحوم «پهلوان بلند زنگشاهی» به اجرای برنامه پرداخت و بعدها با نوازندگان دیگری چون ملاغلام قادر رحمانی، ملا جانمحمد، شهداد نصرت و ملا کمالخان که بهترین خوانندگان حماسی معاصر بلوچستان بودند، همکاری کرد. رسولبخش زنگشاهی علاوه بر تبهر و توانایی بالا در اجرای ساز قیچک، یکی از بهترین و قابل استنادترین هنرمندان در اجرا و اشراف بر دقایق و ظرایف موسیقی سیستان و بلوچستان بود.
زنگشاهی در طی بیش از ۶۰ سال فعالیت موسیقایی شاگردان بسیاری را آموزش داد، از جمله عبدالغفور زنگیشاهی، احمد وطنخواه و صدیق زردکوهی، همچنین «ندیم» و «سهیل» که از بین فرزندان ایشان ادامهدهنده هنر خانواده زنگشاهی هستند. زنگشاهی در خارج از ایران نیز نوازندهای شناختهای شده بود و در کشورهای مختلفی چون فرانسه، سوئد، بلژیک، آلمان، سوئیس و ایتالیا اجراهای بسیاری داشت و از دانشگاه پاریس موفق به کسب مدرک دکتری افتخاری شد.
در سال ۱۹۹۸ میلادی پیشنهاد شد که همراه اعضای خانواده به فرانسه مهاجرت کند، اما به دلیل عشق به سیستان و موسیقی نپذیرفت. زنگشاهی مدرک درجه یک هنری شورای ارزشیابی وزارت ارشاد را نیز دریافت کرد و در سی و دومین جشنواره موسیقی فجر، به عنوان نوازنده برتر قیچک ایران مورد تجلیل قرار گرفت.
زنگشاهی در طول زندگی با مشکلاتِ معیشتی بسیاری دست و پنجه نرم کرد و حتی تا آخر عمر در خانههای اجارهای زندگی کرد. وی پس از سالها تحمل بیماری دیابت در سومین روز از مردادماه سال ۱۳۹۹ به دلیل عارضه قلبی از دنیا رفت.