به گزارش همشهری آنلاین به نقل از شرق، معرفی کامالا هریس ازسوی بایدن به‌عنوان معاون و همراه با استقبال رنگین‌پوستان روبه‌رو شد و حتی افرادی که نگاهی منفی به حضور هریس در کمپین مقدماتی دموکرات‌ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ داشتند هم از این انتخاب استقبال کردند. پیش از هریس، «جرالدین فررو» در ۱۹۸۴ ازسوی «والتر ماندیل» از حزب دموکرات و «سارا پیلین» در ۲۰۰۸ از سوی «جان مک‌کین» جمهوری‌خواه به‌عنوان نامزد معاونت ریاست‌جمهوری معرفی شده بودند.
«نانسی پلوسی»، رئیس دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا، انتخاب هریس را نقطه‌عطفی در تاریخ آمریکا دانست. «برنی سندرز» چپ‌گرا که در کمپین امسال هم به سود نامزد برتر دموکرات‌ها کنار کشید، گفت او تاریخ آمریکا را رقم می‌زند و «هیلاری کلینتون» هم از هیجان خود برای چنین انتخابی سخن به میان آورد. سی‌ان‌ان هم روز گذشته گزارش داد که انتخاب کامالا هریس با نظر مثبت «باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا صورت گرفته است. اما فارغ از این هیجانات و استقبال‌ها، انتخاب هریس می‌تواند نشان از شکاف در حزب دموکرات باشد و همچنین با توجه به اتهام‌هایی که علیه هریس در زمان حضور به‌عنوان دادستان کل ایالت کالیفرنیا مطرح شده، بدون تردید «دونالد ترامپ» رقیب بایدن و رئیس‌جمهوری آمریکا و تیم مشاورانش حملات خود را علیه بایدن و هریس افزایش خواهند داد؛ همان‌گونه که ترامپ بلافاصله پس از انتخاب هریس واکنشی تند و منفی از خود نشان داد و با «ناخوشایند»خواندن این انتخاب هشدار داد «بایدن و هریس در صورت پیروزی در انتخابات ماه نوامبر، ایالات‌متحده را به نابودی خواهند کشاند».
کامالا هریس کیست؟
کامالا هریس از پدری آفریقایی-جاماییکایی و مادری هندی در اوکلند کالیفرنیا متولد شده و به گفته خودش در جنبش سیاه‌پوستان در دهه ۶٠ میلادی فعال بودند. او از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۷ دادستان کالیفرنیا بود و پس از آن سناتور این ایالت در سنای آمریکا شد.
هریس برای انتخابات ٢٠٢٠ هم اعلام آمادگی کرد اما خیلی زود کنار کشید. بااین‌حال در مناظره‌های درون‌حزبی دموکرات‌ها چند بار خبرساز شد. هریس در این مناظره‌ها بارها جو بایدن را سیاست‌مداری نژادپرست خطاب کرد. در مناظره‌ای دیگر هم «تولسی گابارد» با اشاره به سابقه حضور کامالا هریس در دادستانی کالیفرنیا ادعا کرد که او شواهد بی‌گناهی شخصی محکوم به اعدام را مخفی کرده بود و همچنین به‌صورت غیرقانونی زمینه بهره‌کشی از زندانیان را فراهم می‌کرد. هریس در برابر این اتهام‌ها هیچ مستنداتی ارائه نکرد.
نفوذ رنگین‌پوستان
فارغ از تمامی انتقادها که به کامالا هریس وارد می‌شود، انتخاب او را بیش از هر چیز می‌توان ناشی از تحولات ماه‌های اخیر آمریکا دانست. به نظر می‌رسد تمایل بایدن به انتخاب سوزان رایس بود؛ فردی که با وجود سیاه‌پوست‌بودن و تجربه حضور در سمت مشاور امنیت ملی در دولت اوباما، تاکنون در هیچ سمت انتخابی حضور نداشت اما هریس این نقص بزرگ را نداشت و هم در انتخابات کنگره و هم در کمپین مقدماتی دموکرات‌ها شرکت کرده بود. ناآرامی‌های بعد از مرگ «جورج فلوید»، تیم بایدن را ناچار کرده بود تا برای امیدداشتن به پیروزی در انتخابات و جلب آرای بیشتری ازسوی سیاه‌پوستان، معاون‌اولی با ویژگی‌های هریس انتخاب کند تا مانع از اتفاقی شود که در سال ٢٠١۶ به دموکرات‌ها ضربه زد.
نکته‌ای که انتخاب هریس را پراهمیت‌تر می‌کند، سن بایدن و وضعیت جسمانی اوست. بایدن درحال‌حاضر ۷۷ سال دارد و وضعیت جسمانی مساعدی ندارد. بنابراین احتمال می‌رود در صورت پیروزی در انتخابات نتواند دوره چهارساله خود را به پایان برساند. اگر هم بایدن موفق به پایان دوره چهارساله ریاست‌جمهوری احتمالی شود، نامزدی او برای دوره دوم بسیار بعید است؛ بنابراین دموکرات‌ها به‌دنبال نامزدی بودند که ویژگی‌ها و توانایی‌های لازم برای سمت ریاست‌جمهوری را هم داشته باشد.
با توجه به این نگرانی‌ها، انتخاب هریس نشان می‌دهد که سیاه‌پوستان نفوذ بالایی در حزب دموکرات دارند. بایدن فراموش نکرده که اگر رأی سیاه‌پوستان کارولینای جنوبی را به‌دست نمی‌آورد، روند شکست‌هایش در رأی‌گیری‌های درون‌حزبی ادامه می‌یافت و نمی‌توانست پس از سه شکست در آیووا، نیوهمپشایر و نوادا، ورق را به سود خود برگرداند. پس از آنکه رقبا به سود بایدن کنار رفتند و مسجل شد که معاون باراک اوباما، نامزد نهایی حزب دموکرات برای انتخابات ۲۰۲۰ خواهد بود، «جیمز کلایبرن» ارشدترین و بانفوذترین نماینده سیاهپوست دموکرات در مجلس نمایندگان از بایدن خواست تا یک معاون زن سیاهپوست برای رقابت با ترامپ انتخاب کند.
انزوای چپ‌ها
هر اندازه سیاه‌پوستان نفوذ خود در رده‌های بالای حزب دموکرات را افزایش دادند، طیف چپ‌گراهای ترقی‌خواه که برنی سندرز نماینده آنها بود، باز هم از اثرگذاری بر انتخاب معاون یک نامزد ریاست‌جمهوری در حزب دموکرات بازماندند. زمانی که برنی سندرز و الیزابت وارن از رقابت درون‌حزبی دموکرات‌ها به سود بایدن کنار کشیدند، بسیاری از رسانه‌ها با اشاره به محبوبیت این دو نامزد چپ‌گرا نزد بخشی از افکار عمومی، به بایدن فشار آوردند که الیزابت وارن را به‌عنوان معاون خود برگزیند اما نه باراک اوباما به‌عنوان صاحب‌نفوذترین سیاست‌مدار دموکرات در ایالات متحده و نه شخص بایدن موافق چنین گزینه‌ای نبودند. تحولات ماه‌های گذشته و اعتراض‌ها علیه نژادپرستی هم مزید بر علت شد تا وارن بیش‌ازپیش از همراهی با بایدن دور شود.
بایدن نه‌تنها فردی چپ‌گرا را برای معاونت خود انتخاب نکرد، بلکه کامالا هریس را معرفی کرد که سابقه آرای او در سنا نشان می‌دهد که دیدگاهی نسبتا لیبرال دارد و نمی‌توان او را در کنار الیزابت وارن قرار داد. هریس خلاف سندرز و وارن از طرح دریافت مالیات از ثروت افراد مخالفت کرده است.
با اینکه در استراتژی حزب دموکرات که اخیرا از آن رونمایی شده این حزب چرخش‌هایی به سمت شعارهای چپ‌گرایانه داشته اما هنوز هم نمی‌توان تصور کرد که چهره‌ای چپ‌گرا در جایگاهی تأثیرگذار در حزب دموکرات قرار گیرد. اگر دموکرات‌ها بتوانند در انتخابات ریاست‌جمهوری و میان‌دوره‌ای کنگره پیروز شوند و کنترل سنا و کاخ سفید را دوباره به دست گیرند، آن‌وقت مهم‌ترین و تأثیرگذارترین چهره‌های سیاسی واشنگتن جو بایدن، کامالا هریس، نانسی پلوسی و «چاک شومر» رهبر دموکرات‌های سنا خواهند بود که هرکدام فاصله‌ای زیاد با دیدگاه‌های چپ‌گرایانه سندرز و حامیانش دارند.