به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، احسان آقایی، رییس موزه هنرهای معاصر در پاسخ به این پرسش که چه تعداد آثار خارجی در سال‌های بعد از انقلاب برای موزه خریداری شده است؟ بیان کرد: بخش عمده آثار ایرانی گنجینه بعد از انقلاب اضافه شده و آثار خارجی نیز اغلب برای قبل از انقلاب هستند؛ البته در دوره بعد از انقلاب نیز آثار خارجی به گنجینه اضافه شده که اغلب از سوی هنرمندان آنها به موزه اهدا شده است.
او با بیان اینکه «به طور کلی اعتباری برای خرید آثار خارجی وجود نداشته و هنوز هم وجود ندارد»، ادامه داد: با توجه به اینکه موزه هنرهای معاصر تهران زیر مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، برای خرید آثار خارجی این وزارتخانه باید به دولت لایحه بدهد که خریداری شود. از سوی دیگر آنقدر قیمت آثار هنری در عرصه بین‌المللی گران شده است که نه تنها ما بلکه بسیاری از کشورهای خارجی نیز امکان خرید ندارند و در واقع بیشتر آثار به صورت اهدایی در اختیار موزه‌ها قرا می‌گیرد؛ چراکه در دنیای امروز گاهی هزینه خرید یک اثر از بودجه چند سال یک موزه بیشتر است و عملاً دیگر امکان خرید اثر بسیار کم شده است.
رییس موزه هنرهای معاصر تهران همچنین درباره وضعیت خرید آثار ایرانی نیز توضیح داد: برای آثار داخلی اگر کاری را بدانیم که لازم است برای موزه خریداری شود به مرکز هنرهای تجسمی اعلام می‌کنیم و این مهم انجام می‌شود. از سوی دیگر گاهی از برخی هنرمندان شاخص که اثری از آنها نداریم نیز درخواست می‌کنیم که یکی از آثارشان را به موزه اهدا کنند که خوشبختانه اغلب این اتفاق هم می‌افتد.
آقایی درباره نمایش آثار گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران بعد از بازگشایی، خاطرنشان کرد: در دوازده سال اخیر به غیر از دو سال در موزه حضور داشته‌ام و در این مدت بارها آثار گنجینه به نمایش گذاشته شده است. بعد از بازگشایی موزه نیز نمایشگاه‌های متفاوتی از گنجینه موزه کیوریت خواهیم کرد؛ چراکه نمایش تکراری و بدون مفهوم آثار عملا ارزشی ندارد و نمایشگاه باید دارای یک مفهوم محوری باشد که مخاطب بتواند از ابتدا تا انتها دریافتی از مجموعه داشته باشد.
رییس موزه هنرهای معاصر تهران درباره برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی نیز توضیح داد: نمایشگاه‌های انفرادی عموما نمایشگاه‌های نادری در تاریخ موزه هستند؛ زیرا هنرمندی که قرار است نمایشگاه انفرادی آثار او در موزه برگزار شود، باید به تشخص و تاثیرگذاری در سطح ملی رسیده باشد که موزه به این نتیجه برسد برای این هنرمند نمایشگاه برگزار کند. در واقع این هنرمند باید همانند هنرمندانی همچون علی‌اکبر صادقی، مسعود عربشاهی، بهجت صدر و ... که بارها تحت عنوان پیشگامان هنر نوگرای ایران، نمایشگاه‌های انفرادی از آنها برگزار شده است، جریان‌ساز باشد.
او خاطرنشان کرد: در آینده و پس از بازگشایی موزه نیز نمایشگاه‌های انفرادی برگزار می‌کنیم که البته به این معنی نیست که برای همه هنرمندان می‌توانیم چنین کاری انجام دهیم. هنرمندان باید آنقدر تنوع در کارشان داشته باشند که نمایشگاه آثارشان یکدست و ملال‌آور نشود؛ به عنوان مثال وقتی ۵ اثر از یک هنرمند را می‌بینیم انگار تمام آثار او را دیده‌ایم؛ حال تصور کنید که ۱۰۰ اثر از این هنرمند در موزه به نمایش گذاشته شود. چنین نمایشگاهی نشان می‌دهد که ما مخاطبمان را دستِ کم گرفته‌ایم؛ بنابراین هنرمندانی برای نمایشگاه انفرادی انتخاب می‌شوند که شاخص و تنوع کار زیادی داشته باشند و همین امر باعث می‌شود تعداد نمایشگاه‌های انفرادی کم باشد؛ اما برگزاری نمایشگاه های گروهی زیادی در دستور کار موزه قرار دارد.