هر ۳ بازی مرحله مقدماتی برای تیم‌های این گروه حساس و سرنوشت‌ساز است، ولی تیم بازنده در بازی اول، ماموریت غیرممکنی برای صعود خواهد داشت. هر ۲ مربی، علاوه بر پیدا کردن استراتژی مناسب برای مقابله با حریف، باید به فکر جایگزینی بازیکنان مصدوم‌شان هم باشند.
مشکل بزرگ دونادونی، مصدومیت کاناوارو بهترین مدافع و کاپیتان تیم در تمرینات هفته گذشته است که موجب شد او یورو ۲۰۰۸ را از دست بدهد.
هنوز کسی فراموش نکرده که کاناوارو، بهترین بازیکن ایتالیا در راه قهرمانی جام‌جهانی ۲۰۰۶ بود و به دلیل بازی‌های درخشانش در آلمان توانست توپ طلا را هم به دست بیاورد. در غیاب او، ماتراتزی و بارزاگلی در قلب دفاع بازی می‌کنند.
دیگر مصدوم ایتالیا، پانوچی است که این بازی را از روی نیمکت آغاز می‌کند. فان‌باستن از این نظر مشکلات بیشتری دارد.
پس از مصدومیت رایان بابل در هفته گذشته، آرین روبن هم پیش از تمرینات این بازی آسیب دید تا فان‌باستن گزینه زیادی برای بازی در گوش چپ نداشته باشد، چراکه فان‌پرسی، دیگر مهاجم چپ‌پای هلند هم به بازی اول نمی‌رسد. با این وجود هلند همچنان مهاجمان خطرناکی دارد.
در آرایش ۱-۳-۲-۴ هلند، فان‌نیستلروی در نوک حمله بازی می‌کند، وسلی اسنایدر گوش راست است و رافائل فان‌درفارت، نقش مهاجم دوم را دارد. اما ضعف اصلی هلند که در بازی‌های تدارکاتی هم دیده شد، به قلب دفاع برمی‌گردد.
جان هیتینگا و آندره اویجر، مدافعان مستحکمی نیستند و مقابل خط حمله پرقدرت ایتالیا دقایق دشواری در پیش دارند.
کریستین پانوچی در این باره می‌گوید: «خط حمله هلند بسیار قوی است، ولی خط دفاع این تیم استحکام کمتری دارد، با این وجود بازی خیلی سختی داریم.» ایتالیا هم مثل بازی‌های مرحله تدارکاتی با سیستم ۳-۳-۴ بازی می‌کند و دونادونی به خط حمله سه‌نفره‌اش شامل لوکاتونی در رأس و کامورانزی و دی‌ناتاله در راست و چپ وفادار مانده است.
ادوین فان‌درسار، دروازه‌بان هلند، در پاسخ به این سئوال که آیا از مواجهه با لوکا تونی می‌ترسد، با خنده می‌گوید: «خیلی می‌ترسم. او مهاجم اصلی ایتالیا است و باید مراقب او باشیم. ولی لوکاتونی تنها نیست. آنها بازیکنان خوب زیادی دارند و تیم متعادلی به شمار می‌روند.»
دل پیرو هم با وجود آمادگی بالایش، مانند کاسانو احتمالاً روی نیمکت خواهد بود. با این وجود او آماده است تا در هر پستی که لازم باشد به زمین برود: «مثل همیشه، برای این بازی ۱۱۰ درصد آماده خواهم بود.
سابقه من نشان می‌دهد که یک مهاجم دوم هستم، ولی هیچ بایدی وجود ندارد.» درصورت نیمکت‌نشینی دل‌پیرو و با توجه به غیبت کاناوارو و پانوچی، بازوبند کاپیتانی به بوفون می‌رسد.
پس از ناکامی در جام‌جهانی ۲۰۰۶ این آخرین فرصت فان‌باستن برای موفقیت در تیم‌ملی هلند است، چراکه پس از این تورنمنت به آژاکس برمی‌گردد.
با این حال فان‌باستن اعتراف می‌کند که ایتالیا و فرانسه، شانس‌های اول صعود از این گروه هستند: «در مقایسه با ایتالیا و فرانسه، ما تیم جوانی داریم، بنابراین صعود از این گروه برای ما کار پیچیده‌ای است.»
ایتالیا: بوفون، گروسو، بارزاگلی، ماتراتزی، زامبروتا، پیرلو، گاتوسو، ده‌روسی، کامورانزی، تونی، دی‌ناتاله.
هلند: فان‌درسار، ملچیوت، اویجر، ماتیسن، فان‌برونکهورست، دی‌زیو، دی‌یونگ، فان‌درفارت، آفلای، اسنایدر، فان‌نیستلروی