به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، نیویورک پست، رسانه راستگرای تندروی جمهوری خواه، ششمین روزنامه پرتیراژ آمریکا زیر نظر شرکت «نیوز کورپوریشن» متعلق به روبرت مرداک صهیونیست و ولید بن طلال، شاهزاده سعودی، این اتهام ادعایی را کلید زده است.
در گزارش چند ساعت پیش این روزنامه با تیتر «چرا دولت آمریکا اذعان نمی کند که حملات بنغازی با پول ایران انجام شد؟» ادعا شده است که «سازمان های اطلاعاتی آمریکا، انبوهی از اسناد را در اختیار دارند که دخالت مستقیم و مادی ایران را در حمله یازدهم سپتامبر ۲۰۱۲ به کنسولگری آمریکا در بنغازی لیبی تأیید می کند؛ حمله ای که چهار آمریکایی در آن کشته شدند اما بوروکراسی دولتی این اسناد را اغلب هم بی دلیل، زیر لایه های طبقه بندی مدفون کرده است.»
کنت تیمرمن چهره تندرو جمهوری خواه، روزنامه نگار جنجالی و مدیر اجرایی تشکیلات موسوم به «بنیاد دموکراسی ایران» که رسماً خواستار براندازی در ایران است، این تحلیل را نوشته و ادعا کرده است که ده ها سند درباره عملیات اطلاعاتی ایران در بنغازی دارد.
البته تیمرمن ادعا می کند که این اسناد، منحصراً در اختیار خودش قرار گرفته است!
در بسیاری از بخش‌های این گزارش، تیمرمن مدعی شده است که منابعی آگاه که عمدتاً «پیمانکاران نظامی خصوصی» بوده اند، صرفاً با خود او «تماس گرفته» و ادعا کرده اند که « مرتبطان سپاه قدس در اوایل قیام ضد قذافی، آشکارا در خیابانهای بنغازی قدم می زدند.»
او ادعا کرده است که ایرانی ها با یکی از گروه های مسلح (انصارالشریعه) لیبی در ارتباط بودند و آنها را تأمین مالی می کردند.
تیمرمن در ادامه مدعی شد که «سازمان های اطلاعاتی آمریکا از این موضوع آگاه بوده و تهدید شده بودند که اگر این اطلاعات را منتشر کنند، تحت پیگرد قرار می گیرند»! آنهم درست در زمانی که گزنده ترین تحریم ها علیه ایران وضع می شد!
تناقض در سناریوی طراحی شده تیمرمن به قدری آشکار است که او حتی برای اتهام زنی به دموکرات های دولت اوباما از جمله هیلاری کلینتون و جان کری، وزرای وقت امور خارجه آمریکا، نمی گوید که چگونه نیروهای اطلاعاتی آمریکا با وجود آگاهی از اقدامات ادعایی، سکوت کردند یا هیچ برخوردی برای ممانعت انجام ندادند. او به این اکتفا می کند که «بوروکراسی دولتی این اسناد را اغلب هم بی دلیل» در طبقه بندی های غیرقابل انتشار قرار دادند.
او سپس به چند چهره در زندان ایران از جمله «بابک زنجانی» و «علیرضا زیبا حالت منفرد» اشاره و ادعا می کند که اینها تامین مالی عملیات جذب نیرو را در لیبی به عهده داشتند.
البته تیمرمن سابقه چنین جریان سازی هایی را نیز درباره ایران در کارنامه خود دارد؛ اما سوال این است که چه اهدافی از سناریوسازی جدید ضد ایرانی در جناح طرفداران سرسخت ریاست جمهوری دونالد ترامپ دنبال می شود و چرا دموکرات های در راس دولت وقت آمریکا را که طراحان سخت ترین تحریم ها علیه ایران بودند، اینگونه منفعل و بی عمل نشان می دهد؟ چرا تیمرمن اصرار دارد که مسئولان وقت آمریکا می دانستند ایران در لیبی چه می کند اما هیچ اقدامی نکردند؛ این در حالی است که آن روزها حتی از مذاکرات ابتدایی برجام هم خبری نبود و دولت وقت آمریکا هیچ دلیلی برای تسامح با ایران نداشت؟
برای پاسخ به این سوال، باید دید این اتهامات و ادعاهای ضد ایرانی در چه مقطعی مطرح می شود. این را هم باید افزود که اتهامات و ادعاهای کذب تیمرمن، فقط ایران را هدف قرار نمی دهد بلکه با یک تیر، دو هدف را نشان رفته است؛ اول، تهران که اخیرا آمریکا در تمدید تحریم تسلیحاتی آن در شورای امنیت ناکام ماند و دنبال اقناع سایر کشورها برای استفاده از مکانیسم ماشه است و دوم، دموکرات های آمریکا که ظاهرا عزمشان برای کنار زدن ترامپ جدی است.
در فضایی که نظرسنجی ها همگی حاکی از پیشتازی جو بایدن دموکرات در انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا است، طرح این سناریو تلاشی برای تخریب بایدن است که در آن زمان، معاون باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا بود. گام بعدی در این باره احتمالا طرح پنهانکاری درباره ایمیل های جنجالی هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا و ارتباط دادن این موضوع به پنهانکاری ادعایی سازمان های اطلاعاتی درباره اتهام دخالت ایران در حمله به کنسولگری آمریکا در بنغازی است. تیمرمن فعلا در گزارش خود از این عبارت استفاده کرده است که « بوروکراسی دولتی، این اسناد را اغلب هم بی دلیل، زیر لایه های طبقه بندی مدفون کرده است»، اما احتمالا به زودی «دلیلی» برای این پنهانکاری از جعبه پاندورای اتهام زنی جمهوری خواهان بیرون خواهد آمد.
تیمرمن تلاش می کند اذهان را از ناکارآمدی دولت ترامپ و ریزش محبوبیت او به هزاران کیلومتر دورتر در بنغازی لیبی پرتاب کند.
مدیر اجرایی ضد ایرانی تشکیلات موسوم به «بنیاد دموکراسی ایران» همچنین می خواهد دلیلی جدید برای ضرورت تمدید تحریم تسلیحاتی ایران بیابد؛ هر چند تمامی منابع ادعایی او صرفا «در تماس با خودش» طرح اتهام کرده باشند، اما او امیدوار است این سناریو، جان دیگری به پروژه شکست خورده و بدون اقبال تمدید تحریم تسلیحاتی ایران بدهد. طرح ادعای پول دادن ایران به طالبان برای حمله به منافع آمریکا در افغانستان هم در همین پازل، قابل ارزیابی است.
تمدید تحریم تسلیحاتی ایران به سد بزرگ افکار عمومی جهانی و مخالفت و امتناع قریب به اتفاق اعضای شورای امنیت سازمان ملل خورد اما تیمرمن همچنان امیدوار است این شوک مصنوعی به کالبد بی جان تحریم، جانی تازه بدهد.
تمدید تحریم تسلیحاتی ایران مدت ها است که مرده است آقای تیمرمن!