به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیویورک تایمز این پژوهشگران همچنین ۶۳ نفر دیگر را بررسی کرده‌اند که ظاهرا بدون دارو عفونت اچ‌آی‌وی در آنها کنترل شده است، و ویروس در بدنشان به شیوه‌ای مهار شده است که دیگر قادر به تکثیر نیست.
این یافته‌ها در این افراد نیز ممکن است به معنای «علاج کارکردی» آنها باشد.
این پژوهش که نتایج آن در ژورنال Nature منتشر شده است، سازوکار جدیدی را نشان می‌دهد که بدن با آن ممکن است ویروس ایدز را مهار کند و تازه اکنون با پیشرفت‌ها در ژنتیک کشف شده است.
این بررسی همچنین می‌تواند برای شمار اندکی از بیماران دچار عفونت که برای سال‌های داروی ضد اچ‌آی‌وی دریافت می‌کرده‌اند، از این لحاظ امیدبخش باشد که آنها هم ممکن است بتوانند ویروس را در بدنشان مهار کنند و دیگر نیاز به مصرف دارو نداشته باشند.
این زن ۶۶ ساله به نام لورین ویلنبرگ اهل کالیفرنیا از قبل میان پژوهشگران شهرت پیدا کرده بود، زیرا بدنش توانسته است دهه‌ها بعد از عفونت ثابت‌شده، ویروس را مهار کند. فقط دو نفر دیگر تیموتی براون از پالم‌اسپرینگز، کالیفرنیا و آدام کاستلیو اهل لندن تا به علاج یافته از اچ‌آی‌وی اعلام شده‌اند.
هر دوی این مردان به علت دچار شدن به سرطان، پیوند مغز استخوان انجام دادند و دستگاه ایمنی جدیدی پیدا کردند که به ویروس مقاوم است.
انجام پیوند مغز استخوان به عنوان گزینه درمانی برای افراد دچار عفونت به اچ‌آی‌وی بیش از خطرناک است، اما این کشف‌ها امیدها را درباره امکان‌پذیر بودن علاج بالا برده است.
پژوهشگران در برزیل ماه مه (اوائل اردیبهشت) امسال گزارش کردند که ترکیبی از درمان‌های اچ‌آی‌وی ممکن است به یک مورد علاج دیگر در این کشور انجامیده است، اما کارشناسان دیگر گفتند هنوز نیاز به آزمایش‌های بیشتری است تا این یافته‌ها ثابت شود.
ریشه‌کنی اچ‌آی‌وی نسبت به ویروس‌های دیگر بسیار مشکل است. این ویروس خودش را وارد ژنوم سلول‌ها می‌کند و دستگاه درون سلولی را وادار به ساختن نسخه‌هایی از خودش می‌کند. اچ‌آی‌وی به طور طبیعی ترجیح می‌دهد که ژن‌هایش که لابلای ژن‌های سلول که فعال‌ترین اهداف نسخه‌بردارهای سلولی قرار دهد.
دستگاه ایمنی در برخی از افراد در طول زمان سلول‌هایی را که ویروس ژنوم‌هایشان را اشغال کرده است، شکار می‌کند. بررسی دقیق شرکت‌کنندگان در این بررسی نشان داد ژن‌های ویروسی ممکن است در برخی از نواحی «مسدود و قفل‌شده» ژنوم جدا مانده باشند.
افراد شرکت‌کننده در این بررسی جزء یک درصدی از افراد دارای اچ‌آی‌وی هستند که به اصطلاح «مهارکننده‌های نخبه» نامیده می‌شوند و می‌توانند بدون مصرف داروهای ضدویروسی در کنترل نگه‌دارند.
این پژوهشگران می‌گویند برخی از افرادی که سال‌ها داروهای ضد ویروس ایدز (داروهای ضد «رترو ویروس») را مصرف می‌کنند، به خصوص اگر به آنها داروهای تقویت‌کننده دستگاه ایمنی داده شود، ممکن است بتواند به این وضعیت برسند.
دکتر استیو دیکس، کارشناس ایدز از دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو و یکی از این پژوهشگران گفت: «به نظر می‌رسد بر خلاف اصول پذیرفته‌شده قبلی این درمان‌های دارویی باعث علاج این گروه افراد شده‌اند.»
تصور پذیرفته‌شده این است که داروهای ضد «رترو ویروس» فقط باعث مهار تکثیر ویروس می‌شوند، اما آن را به کلی ریشه‌کن نمی‌کنند.
این «مهارکننده‌های نخبه» مورد برای یافتن شواهدی درباره شیوه مهار کردن اچ‌آی‌وی در آنها بسیار بررسی شده‌اند. خانم ویلنبرگ نیز بیش از ۱۵ سال است که چنین بررسی‌هایی شرکت داشته است و به جز یک آزمایش در سال‌ها پیش که نشاندهنده مقدارهای اندکی ویروس در بدنش بود، پژوهشگران هرگز نتوانستند اچ‌آی‌وی را در بافت‌های او شناسایی کنند.
در این بررسی پژوهشگران ۱.۵ میلیارد سلول خونی از ویلنبرگ را آنالیز کردند و حتی با استفاده از تکنیک‌های جدید که می‌توانند محل ویروس را در ژنوم شناسایی کنند، هیچ ردی از ویروس نیافتند.
بررسی میلیون‌ها سلول از روده باریک و روده بزرگ هم نشانه‌ای از ویروس نشان نداد.
کارشناسان دیگر می‌گویند گرچه این نتایج بسیار جالب‌توجه هستند، اما هنوز نیاز به بررسی‌های بیشتری است.
در ۱۱ نفر افراد شرکت‌کننده دیگر در این بررسی که پژوهشگران آنها را «مهارکننده‌های استثنایی» می‌نامند، ویروس فقط در بخش‌های بسیار متراکم و دورافتاده ژنوم قرار دارد۷ به طوری که دستگاه سلولی نمی‌تواند آن را تکثیر کند.
این پژوهشگران دریافتند که برخی از این افراد که ویروس را بدون دارو مهار کرده‌اند، آنتی‌بادی‌های یا سلول‌های ایمنی که به سرعت به اچ‌آی‌وی واکنش نشان دهند، ندارند. اما دستگاه ایمنی آنها خاطره قوی از ویروس دارد.
سلول‌های قدرتمند T، یکی از اجزای دستگاه ایمنی، سلول‌های حاوی ژن‌های ویروسی در بخش‌های قابل‌دسترس‌تر ژنوم را نابود می‌کنند. سلول‌های عفونت‌یافته باقیمانده هم ویروس را فقط در مناطق دوردست ژنوم که قابل نسخه‌برداری نیست، نگه‌داشته‌اند.
حدود ۱۰ درصد از افرادی که داروهای ضد ویروسی دریافت کرده‌اند، به خصوص آنهایی که به زودی پس دچار عفونت شدن دریافت آنها را شروع کرده‌اند، می‌توانند ویروس را حتی پس از قطع داروها با موفقیت مهار کنند. شاید در افراد شرکت‌کننده در این بررسی هم همین پدیده رخ داده باشد.
بررسی‌ها درباره علاج اچ‌آی‌وی بر ریشه کردن همه ویروس‌های پنهان‌شده در ژنوم متمرکز بوده است. این بررسی جدید راه‌حل‌های دسترس‌پذیرتری را ارآئه می‌دهد: اگر ویروس در بخش‌هایی از ژنوم که قابل تکثیر نیست، باقی مانده باشد، بیمار ممکن است باز هم به علاجی از نوع «کارکردی» رسیده باشد.