به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هفت صبح، مدام به تمامی مردم توصیه می‌شود در هر شرایطی از ماسک استفاده کنند تا اگر مبتلا هستند قطرات آلوده تنفسی خود را به دیگران منتقل نکنند و اگر نیستند این قطرات آلوده دیگران را با نفس به درون ریه خود نکشند. در واقع ماسک برای همه مردم همانند یک فیلتر محکم عمل می‌کند. با این حال ماسک‌ها به طور کامل و صد در صد مانع ایجاد نمی‌کنند. ماسک ها، به‌ویژه نوع جراحی و پارچه‌ای که توسط اکثر مردم استفاده می‌شود کامل نیستند و به برخی از ذرات ویروسی اجازه می‌دهند تا به مجاری تنفسی فرد وارد شوند.
اکنون دانشمندان کارشناسان کشف بسیار عجیب و باورکردنی انجام داده‌اند و می‌گویند قرار گرفتن مداوم افراد در معرض مقدار کمی ویروس کوید -۱۹ به این روش ممکن است بدن آنها را برای شناسایی و مقابله با آن تربیت کند و در نتیجه از آنها ایمن‌سازی شود. یعنی اگر فرد ماسک دارد این ماسک در صورتی که کرونا را از خود عبور دهد فقط مقدار کمی از آن را به درون ریه می‌فرستد. این نظریه اثبات نشده توسط دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در سرمقاله‌ای شرح داده شد است.
بعید به نظر می‌رسد که فرضیه بدون شک اثبات شده باشد زیرا این امر مستلزم قرار دادن افرادی با ماسک و بدون ماسک در آزمایشات بالینی است که غیراخلاقی به شمار می‌رود. دانشمندان پشت این تفسیر تأکید کردند که افراد سعی کنند عمداً ویروس را بگیرند تا مصونیت ایجاد کند. این ایده که ماسک‌ها ممکن است برخی از مصونیت‌ها را در برابر ویروس کرونا ایجاد کنند، وابسته به تئوری «واریاس» است، یک تکنیک ایمن‌سازی که قرن هاست مورد استفاده قرار می‌گیرد.
واریولاسیون نوعی آلوده کردن عمدی افراد با دوزهای کم پاتوژن برای ایجاد یک پاسخ ایمنی محافظ است که از عفونت مجدد جلوگیری می‌کند. این تکنیک بحث برانگیز در طول تاریخ برای ایمن‌سازی افراد در برابر آبله استفاده می‌شد اما سرانجام واکسن‌های مدرنی جایگزین آن شدند که از اشکال ضعیف ویروس برای ایمن‌تر کردن آنها استفاده می‌کند.
دکتر مونیکا گاندی، پزشک متخصص بیماری‌های عفونی و پروفسور جورج روترفورد، متخصص بیماری‌های اپیدمی دانشگاه کالیفرنیا معتقدند ماسک‌های صورت ممکن است به همان روشی مانند واریس عمل کنند.
دکتر گاندی، در این مقاله نوشت: «شما می‌توانید این ویروس را داشته باشید اما بدون علامت باشید. بنابراین اگر می‌توانید با استفاده از ماسک میزان عفونت بدون علامت را افزایش دهید، این ممکن است راهی برای ایجاد تنوع در جمعیت باشد.» محققان آمریکایی اعتراف می‌کنند که نظریه آنها دو فرضیه گسترده در مورد کرونا می‌دهد که هنوز اثبات نشده است.
استدلال آنها بر این ایده استوار است که آلوده شدن با دوزهای کمتری از ویروس منجر به بیماری شدیدتری می‌شود و افراد خفیف یا بدون علامت از محافظت طولانی مدت برخوردار هستند. گروه مشاوره علمی اورژانس دولت انگلستان (SAGE) قبلاً گفته بود که معتقد است “بار ویروسی” نقش مهمی در بیمار شدن فرد دارد.
آنها گفتند که این توضیح می‌دهد که چرا بسیاری از کارکنان بهداشتی – که در تماس رو در رو با بیماران سخت بیمار قرار دارند – قربانی شده و بر اثر این بیماری درگذشتند. داشتن بار ویروسی زیاد – تعداد ذرات ویروسی که برای اولین بار به آن آلوده شده‌اند – شروع به ازدیاد می‌کند. همچنین خطر ناکارآمد بودن سیستم ایمنی بدن بیمار در نبرد با کرونا را افزایش می‌دهد.
این بدان معناست که کسی که به طور غیرمستقیم با لمس دستگیره در آلوده شده باشد ممکن است علائم خفیف تری نسبت به فردی که سرفه فرد آلوده را استنشاق می‌کند، داشته باشد. متخصصان دانشگاه کالیفرنیا معتقدند پوشیدن ماسک دسته جمعی میزان بار ویروسی را که یک فرد متوسط به آن آلوده می‌کند بسیار کاهش داده است.
این ممکن است تا حدی توضیح دهد که چرا میزان مرگ و میر در بخش‌های مراقبت‌های ویژه به شدت کمتر شده است. تجزیه و تحلیل توسط دانشگاه بریستول نشان می‌دهد که نسبت بیمارانی که از کرونا در بخش‌های ICU در سراسر دنیا می‌میرند از ماه مارس یک سوم کاهش یافته است.
اما تصور می‌شود که میزان بقا بیشتر توسط پزشکان در بهبود بیماری ایجاد می‌شود که در اوایل سال از این بیماری چیز زیادی نمی‌دانستند. منتقدان این کشف اما نظریه ایمن‌سازی ماسک را رد کرده اند.
ساسکیا پوپسکو، اپیدمیولوژیست بیماری عفونی مستقر در آریزونا به نیویورک تایمز گفت: «به نظر می‌رسد موارد ایمنی‌سازی خود به خود یک جهش است. ما چیز زیادی برای حمایت از این نظریه ( نقش ماسک در ایمنی‌سازی بدن) نداریم. ما هنوز هم می‌خواهیم که مردم سایر استراتژی‌های پیشگیری را دنبال کنند. این به معنای هوشیار بودن در مورد پرهیز از حضور در ازدحام جمعیت، حفظ فاصله فیزیکی و بهداشت دست است و همچنین رفتارهایی که تأثیرات آنها با هم همپوشانی دارد.»