بنیامین صدر: در شرایطی که آمارهای سازمان ملی جوانان حاکی از آن است که دست‌کم نیمی از خانواده‌های ایرانی به طور مستقیم یا غیر مستقیم در ساماندهی اوقات فراغت نوجوانان و جوانان ۱۱ تا ۲۵ ساله خود مشارکت دارند.

سیاستگذاران این سازمان تنها با مشارکت ۱۲ دستگاه دولتی در سطوح ملی و استانی مقوله ساماندهی اوقات فراغت را دنبال می‌کنند.

با توجه به اینکه اغلب خانواده‌های ایرانی به طور مستقیم یا غیر مستقیم به ساماندهی اوقات فراغت فرزندانشان می‌پردازند و در این راه از بخش خصوصی کمک می‌گیرند، این پرسش مطرح می شود که چرا سازمان ملی جوانان  تنها با دستگاه‌های دولتی تعامل دارد؟

مجید امیدی، مدیر کل فرهنگی و تربیتی سازمان ملی جوانان  در پاسخ به این تعارض می‌گوید: با توجه به اینکه اساسا کار ما در ارتباط با دستگاه‌های دولتی است ما ناچار به تعامل با این دستگاه‌ها هستیم اما این نافی این موضوع نیست که باید از دولتی شدن و دولتی سازی برنامه‌ها پرهیز کنیم.

اصل ۴۴ قانون اساسی هم تنها ناظر به مسائل اقتصادی نیست بلکه به خصوصی سازی در عرصه فرهنگ هم تاکید دارد. بی تردید دولتی کردن جفاکاری در حق فرهنگ است و باید در الگوسازی و امور فرهنگی سازمان‌های غیر دولتی و بخش خصوصی هم فعال شوند.

هم اکنون دست کم ۵۰ درصد خانواده‌ها به صورت غیر مستقیم و مستقیم در موضوع اوقات فراغت سرمایه‌گذاری می‌کنند و این سرمایه‌گذاری حدود ۳ برابر هزینه‌ای است که دولت باید انجام دهد.

این درحالی‌است که مدیر کل فرهنگی سازمان ملی جوانان مهم‌ترین مشکل را در ساماندهی اوقات فراغت در روی آوردن جوانان به گذران فردی و بی‌برنامه اوقات فراغت در کشور می‌داند و می‌گوید: د ر حال حاضر ۷۰ درصد جوانان اوقات فراغت خود را صرف تماشای تلویزیون و گذران وقت در جمع دوستان می‌کنند.

از سوی دیگر و به گفته علیرضا مختاری، دبیر ستاد ساماندهی اوقات فراغت جوانان، امسال ۹۰۰ میلیون تومان به موضوع اوقات فراغت اختصاص داده شده که این میزان به هیچ عنوان در امور اجرایی هزینه نشده است و به منظور اطلاع‌رسانی دستگاه‌ها در سطح استانی و ملی به آنان اختصاص داده شده است.

او با گلایه از اینکه سیاست‌های مربوط به تامین اعتبارات و ضمانت اجرایی مصوبات سازمان ملی جوانان در حال حاضر شفاف نیست از ارائه طرح ساماندهی اوقات فراغت در آینده به مجلس شورای اسلامی خبر داد.

در حال حاضر اتفاق نظر درباره تجمیع، سیاستگذاری‌ها و نظارت بر اجرای آن درباره موضوع اوقات فراغت در کشور وجود ندارد و این در شرایطی است که بودجه امسال سازمان ملی جوانان ۲۸ میلیارد تومان برآورد شده است و سهم دستگاه‌های اجرایی مرتبط با سیاستگذاری‌های سازمان ملی جوانان تنها ۹۰۰ میلیون تومان اعلام شده است.

باید پذیرفت که اوقات فراغت دیگر تابع شرایط سنتی و منسوخ شده نیست. بی‌تردید وظیفه ذاتی سازمان ملی جوانان در راستای بازخوردهایی است که از سوی جوانان گرفته می‌شود.

هم اکنون ۷۹ درصد جوانان ضعف اطلاع‌رسانی را مهم‌ترین مشکل برای استفاده از برنامه های دولتی اوقات فراغت می دانند.

علی اکبر عصارنیا، معاون فرهنگی سازمان ملی جوانان نیز درباره اینکه به نظر می رسد در ارائه برنامه‌ها نوعی تقسیم بندی غیر واقعی وجود دارد و همه جوانان با سلایق و گرایش های فکری مختلف را در بر نمی گیرد، می‌گوید: به هیچ عنوان اینطور نیست، ما همه گروهای فکری را هدف سیاستگذاری های خود می‌دانیم ومعتقدیم که باید آزادی انتخاب وجود داشته باشد.

تعریف ما از تشکل‌های غیردولتی خوب یا برنامه های اوقات فراغت خوب به هیچ عنوان ایدئولوژیک یا صرفا مذهبی نیست.