این روزها نام «دینهکوه» در انتهاییترین بخش الموت شرقی بیشتر از همیشه تکرار میشود، همان روستایی که کوچههایش را به نام مادران نامگذاری کردهاند. آنهایی که رفتهاند اما حضورشان بیشتر از هر زمان دیگری حس میشود و البته چندتایی هم که هنوز از برکت حضورشان لبخند و زندگی در روستا موج میزند.
دینهکوهِ امروز را مردم سختکوش و مهماننوازش دوباره ساخته و سر زبان انداختهاند، وقتی که سه سال پیش چند جوان، اهل همین روستا تصمیم گرفتند تا دستی به سر و روی روستای پدریشان بکشند و بزرگترها هم استقبال کردند.