تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۸۷ - ۰۷:۵۸

60 سال از سالروز تاسیس دولت اشغالگر اسرائیل بر سرزمین‌هاى فلسطینى مى‌گذرد که این 60 سال نسبت به تاریخ بشریت و حوداث و وقایع و دردها و رنج‌هاى آن مدت زمان زیادى نیست.

تاریخ بشریت از ابتدا  شاهد تشکیل کشورها و کشورک‌ها و امار‌‌‌‌ت‌ها و مملکت‌هاى بسیارى بوده است و بعد از مدتى همین کشورها و امارت‌ها ضعیف شده و جز آثار باستانى و تاریخ نوشته‌اى در میان کتاب‌ها هیچ‌چیز از آن‌ها باقى نمانده است. بدن منطقه عربى همواره توانسته هر جسم غریبى را که وارد آن شده از خود دفع کند. این امر در همه جاى دنیا تکرار شده است.

به عنوان مثال هنگامى که فرانسه خواست حکومت‌هاى وابسته به‌خود را در غرب آفریقا به‌وجود آورد، بعد از مدتى همین حکومت‌ها با تلاش‌هاى انقلابیون و متصوفه از هم فرو پاشید. در جنوب آفریقا نیز بعد از سال‌ها حکومت آپارتاید در آفریقاى‌جنوبى در نهایت مردم سیاهپوست این کشور توانستند حقوق خود را بدست بیاورند.بدون شک همین سنت‌ها و همین سرنوشت براى اسرائیلى که شدیدترین تبعیض ‌نژادى‌ها را در مورد شهروندان اصلى خود اعمال کرده تکرار خواهد شد. 

بر این اساس مى‌توان حدس زد که اسرائیل 3 سرنوشت خواهد داشت:
اسرائیل از حالت کشورى که ارتش بر همه چیز آن حاکم است، تغییر کند و در نتیجه دست از رفتارهاى بسیار زشت خود علیه صاحبان اصلى این سرزمین‌ها و علیه مسلمانان و مسیحیان بردارد و کینه و نفرت را ضد‌همسایگان خود ترویج نکند. البته این امر تحقق نمى‌پذیرد، مگر بعد از اینکه همسایگان اسرائیل بتوانند شکست سختى را به اسرائیل تحمیل کنند و اسرائیل نیز نتواند حمایت کشورهاى بزرگى مانند فرانسه و انگلیس را کسب کند. همچنین کمک‌هاى تنها قطب جهان، ایالات متحده نیز نتواند این کشور را در انجام جنایت‌هایش کمک کند.

اگر چه یهودیان همواره با حس ششمى که دارند مى‌توانند قدرت‌هاى برتر جهان را شناخته و پیمان‌هایى با آنها ببندند؛ ولى تغییر اوضاع بین‌المللى به نحوى که آمریکا نتواند تحت هر شرایطى و به هر بهانه‌اى به اسرائیل کمک کند و همچنین کاهش حمایت بین‌المللى که اسرائیل به بیشترین نحو از آن به نفع خود استفاده کرده است، باعث مى‌شود اسرائیل، ظاهر و باطن و حجم و قیافه حقیقى خود را در یابد و در سایه این اوضاع است که اسرائیل مجبور مى‌شود، آنچه را که از دیگران به زور گرفته پس دهد. در این راستا کسى که بتواند این سنت تاریخى را اجرا کند برد کرده و گوى سبقت را از سایر کشورها خواهد گرفت.

سرنوشت دوم ناشى از تغییرات جمعیت در اسرائیل است که با توجه به زاد و ولد بیشتر فلسطینى‌ها نسبت به صهیونیست‌ها بعد از چند دهه ممکن است یهودیان اسرائیل خود تبدیل به اقلیتى در یک کشور عربى بزرگ شوند. به‌خصوص با توجه به اینکه در این مدت روند مهاجرت یهودیان به سرزمین‌های اشغالی کاهش شدیدى یافته، تا آنجا که در جریان جنگ اخیر اسرائیل علیه لبنان این امر کاملا عیان شد.

سرنوشت سوم این است که در یک درگیرى و تنش فرسایشى در سایه اقدامات محور سوریه، حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامى روز به روز از قدرت صهیونیست‌ها کاسته شود به نحوى که جامعه صهیونیستى از هم فروپاشیده و یهودیان مخالف صهیونیسم در داخل جامعه اسرائیلى قدرت بگیرند و در نتیجه خیلى از شهروندان اسرائیلى ترجیح بدهند که دوباره به ایالات متحده و اروپا بازگردند.

الحیات- 21 خرداد