به گزارش خبرگزاری فرانسه حدود ۹ درصد از ۲۰۱۲ پژوهشگری که در ۶۰۵ مؤسسه در آمریکا مورد نظر خواهی قرار گرفتند، مدعی شدند که در طول سه سال گذشته شاهد موارد بالقوه سوءرفتار دانشگاهی بودهاند.
۱۹۲ نفر از این دانشمندان که میگویند همکاران فریبکار خود را شناسایی کردهاند، در مجموع ۲۶۵ واقعه جداگانه در این مورد گزارش کردهاند که در بسیاری از موارد با شواهد عینی مبنی بر زیر پاگذاشتن اخلاق حرفهای همراه بوده است.
اما کمتر از ۶۰ درصد این اعمال نادرست ادعایی به موسسات دانشگاهی مربوط گزارش شده بودند، و حتی درصد کمتری از آنها به "اداره صداقت در پژوهش" (ORI) در وزارت بهداشت و خدمات انسانی دولت آمریکا ارجاع شده بودند.
شمار محققانی که به این علت به ORI ارجاع شده بودند، به طور میانگین تنها 24 مورد در سال بود.
پژوهشگران ORI که این بررسی را انجام دادهاند،در تفسیر این یافتهها در نشریه Nature مینویسند: "تعمیمدادن نتایج این نظرخواهی - حتی به صورت محافظهکارانه - تصویری هشداردهنده از عدم گزارش موارد سوء رفتار حرفهای در پژوهشها را ترسیم میکند."
دلایل بسیاری برای این امر وجود دارد که چرا دانشمندان ممکن است در گزارش خلافکاری همکارانش درنگ کنند: تردید در مورد آنچه دیدهاند، ترس از تلافی و دلسوزی برای همکاران.
این پژوهشگران خواستار معیارهای سختتری در برخورد در موارد سوءرفتار حرفهای در پژوهشهای علمی شدهاند.