به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیویورک تایمز این سازمان بهداشتی اکنون در وب‌سایتش در این باره می‌نویسد: «شواهد جدید نشان می‌دهند که ویروس می‌تواند در فضاهای دربسته فراتر از فاصله ۲ متری انتشار پیدا کند.»
در راهنمای جدید CDC آمده است: «این نوع انتقال در فضاهای بسته که تهویه کافی نداشته‌اند، رخ داده است.»
به این ترتیب CDC هم به دنبال سازمان جهانی بهداشت چند ماه پس از شروع عالمگیری کرونا بالاخره پذیرفته است، انتقال ویروس فقط از طریق قطرک‌های تنفسی بزرگتر که پس چندمتر روی زمین می‌افتند و در هوا شناور نمی‌مانند، انجام نمی‌شود و ذرات ریزتر شناور هم می‌توانند ویروس را سرایت دهند.
به علت همین نپذیرفتن نقش این ذرات ریزتر بود که سازمان جهانی بهداشت و مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا با وجود شواهد درباره تاثیر ماسک زدن در کاهش انتشار ویروس، خیلی دیر استفاده عمومی از ماسک را توصیه کردند.
اکنون CDC می‌گوید ویروس می‌تواند «گاهی از طریق هواپخش منتقل شود» و هم بوسیله قطرک‌های بزرگتر و هم بوسیله ذرات هواپخش کوچکتر که هنگام «سرفه کردن، عطسه کردن، آواز خواندن، حرف زدن یا نفس کشیدن» آزاد می‌شوند، انتشار یابد.
با این وجود CDC می‌گوید گرچه ویروس کرونا در برخی شرایط در هوا پخش می‌شود، اما انتقال هواپخش شیوه اصلی انتشار ویروس نیست.
البته کارشناسان هنوز از اینکه راهنمای جدید هنوز میان تماس نزدیک و انتقال هواپخش تفاوت می‌گذارد و انتقال هواپخش را مربوط به فاصله‌های بیشتر از ۲ متر می‌داند، راضی نیستند.
لینزی مار، کارشناس انتقال هواپخش ویروس‌ها در دانشگاه «ویرجینیا تک» می‌گوید: «انتقال هواپخش ویروس به دیگران در فاصله نزدیک هم رخ می‌دهد و احتمال نقش مهم‌تری از پاشیده شدن قطرک‌های تنفسی بزرگتر به درون هوا دارد.»