به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز این پژوهشگران اثرات استفاده از ماسک جراحی را بر تبادل گازها- فرآیند وارد شدن اکسیژن به خون و برداشت دیاکسیدکربن از آن- در ۱۵ پزشک سالم و ۱۵ نظامی کهنهکار دچار اختلال شدید ریوی از طریق شش دقیقه پیادهروی یک سطح سخت صاف بررسی کردند.
میزانهای اکسیژن و دیاکسید کربن پیش و پس از آزمایش راه رفتن اندازهگیری شدند.
در نه پزشکان سالم و نه بیماران دچار اختلال ریوی پس از آزمایش راه رفتن یا تا ۳۰ دقیقه پس از آن با وجود ماسک زدن هیچ تغییری عمدهای در تبادل گازها رخ نداد.
این پژوهشگران که نتیجه کارشان در ژورنال Thorax منتشر شده است، میگویند احساس ناراحتی افراد از ماسک زدن مربوط تنفس دوباره دیآکسیدکربن بازدمی و کاهش اکسیژن نیست.
به گفته این پژوهشگران این احساس ناراحتی ممکن است مربوط به تحریک اعصاب حساس صورت، گرم شدن هوای استنشاقی یا القای احساس کلاستروفوبیا (تنگناهراسی) است.
آنها میگویند چنین ناراحتیهای نباید باعث شود که افراد از ماسک زدن خودداری کنند زیرا ثابت شده است این کار اثر سودمندی بر بهداشت عمومی دارد و انتشار ویروس در جامعه را کاهش میدهد.