به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ان‌بی‌سی نیوز پزشکانی که در خطر مقدم درمان موارد شدید بیماری قرار دارند توصیه می‌کنند که در تفسیر این یافته‌ها احتیاط به خرج داده شود.
دکتر کن لین-کیو، متخصص ریه در بخش مراقبت‌های بحرانی در شهر دنور در ایالت کلرادوی آمریکا در این باره می‌گوید: «ما از قبل می‌دانستیم که رمدسیویر در افراد دچار بیماری شدید پیامدهای بالینی را چندان تغییر نمی‌دهد.»
اما این امر به معنای آن نیست که رمدسیویر که سازمان غذا و داروی آمریکا در اوائل اردیبهشت امسال مجوز مصرف اضطراری آن را دارد، هیچ سودی برای کووید-۱۹ ندارد.
این بررسی جدید که داده‌های آن از بیش از ۱۱۲۰۰ بیمار از ۳۰ کشور به دست آمده است،نتیجه کارآزمایی «یگانگی» است که با حمایت سازمان جهانی بهداشت برگزار می‌شود.
نتایج این بررسی روز پنجشنبه ۲۴ مهر روی سرور medRxiv (که مقالات را پیش از اننتشار در ژورنال‌های علمی در اختیار می‌گذارد) قرار داده شده است، بنابراین این بررسی هنوز داوری همتا نشده است.
رمدسیویر تنها دارویی نبود که در این کارآزمایی به بیماران کووید-۱۹ داده شد. برخی از بیماران هیدروکسی کلروکین (دارویی که اکنون معلوم شده بی‌تاثیر است)، لوپیناویر (یک داروی ضدویروسی که برای درمان اچ‌آی‌وی به کار می‌رود) و اینترفرون (یک داروی ضدویروسی دیگر) دریافت کرده بودند. به برخی از بیماران ترکیبی از این داروها داده شده بود. سایر بیماران فقط یک دارو دریافت کرده بودند و به برخی از بیماران هیچ دارویی داده نشده بود.
نتایج این کارآزمایی بالینی در مجموع نشان داد که رمدسیویر شمار مرگ‌های بیماران را کاهش نمی‌دهد و باعث بهبودی سریع‌تر بیماران شدید کووید-۱۹ و مرخص شدن زودتر آنها نمی‌شود.
این یافته‌ها در تضاد کارآزمایی بزرگ مورد حمایت انستیتوهای ملی بهداشت آمریکا(NIH)درباره رمدسیویر است که نشان داد رمدسیویر مدت بستری شدن بیماران بزرگسال بستری شده به علت کووید-۱۹ را کاهش می‌دهد.
دکتر آندره خلیل، پژوهشگر اصلی کارآزمایی NIH در مرکز پزشکی نبراسکا در شهر اوماهای آمریکا می‌گوید کارآزمایی یگانگی برخی از معیارهای اصلی اعتبار پژوهش علمی را نداشت: «این بررسی پایش داده‌ها، گروه دارونما، دوسوکور کردن و تایید تشخیصی عفونت را نداشت.»
به گفته او کیفیت پایین طراحی این بررسی را نمی‌توان با شمار بالای اندازه نمونه جبران کرد، هر چقدر هم که این نمونه بزرگ باشد.
رمدسیویر یک داروی ضدویروسی است. داروهای ضدویروسی مانند تامیفلو برای آنفلوانزا هنگامی بیشترین تاثیر را دارند که در ابتدای دوره بیماری تجویز شوند.
لین-کیو گفت: «ما می‌دانستیم که این دارو در افراد دچار بیماری شدید چندان پیامد بالینی را تغییر نمی‌دهد. یافته‌های این بررسی فقط این نظر را تقویت می‌کند که رمدسیویر داروی معجزه‌آسا نیست.»
یک مانع برای تجویز زودرس رمدسیویر این است که این دارو را باید به طور داخل‌وریدی تزریق کرد. این دارو را نمی‌توان به شکل قرص برای بیماران تازه تشخیص‌داده شده در خانه تجویز کرد. اما شرکت گلییاد سازنده رمدسیویر بررسی اثرات شکل استنشاقی این دارو را آغاز کرده است. اگر این شکل دارو بی‌خطر و موثر باشد، می‌توان آن را در خانه پیش از شدت گرفتن فرآیند التهابی در بدن مصرف کرد.
واکنش التهابی شدید و نه عفونت حاد ویروسی مسئول وخیم‌ترین پیامدهای کووید-۱۹ است. به طور نظری، هنگامی که التهاب غلبه پید ا کرند، داروی ضد ویروسی که در بهترین حالت میزان ویروس را در بدن کاهش می‌دهد، چندان تاثیربخش نخواهد بود.