به گزارش همشهری آنلاین به نقل از رویترز این پژوهشگران با استفاده از شبیهسازی کامپیوتری برای تعیین مسیرهای ذرات هواپخش حامل ویروس کرونا دریافتند اگر پنجرهها باز باشند تقریبا ۷۹ درصد ذرات خارج شده با بازدم در حین سخن گفتن از اتاق خارج میشوند.
موانع میان میزها با ارتفاع حدود ۲.۵ متر نیز انتشار این ذرات حامل ویروس را بیشتر کاهش دادند.
بر اساس گزارش این پژوهشگران که در ژورنال Physics of Fluids منتشر شده است، تا نیمی از ذرات تولیدشده بوسیله سرفه یا عطسه یا روی زمین روی کف اتاق میافتند یا در طول ۱۵ دقیقه با تهویه خارج میشوند.
خالد طلعت، یکی از این پژوهشگران از دانشگاه نیومکزیکو میگوید: «ماسک زدن شمار ذرات خارج از دهان و بینی افراد و همچنین سرعت اولیه آنها را کاهش میدهد. بعد باید فاصلهگیری جسمی و شستن مرتب دستها رعایت شود. بعد تهویه هوای کلاس، باز کردن پنجرهها و گذاشتن پارتیشنهای شیشهای. یک اقدام واحد باعث محافظت کامل نمیشود.»
به گفته این پژوهشگران دانشآموزانی را که در معرض خطر دچار شدن به عوارض کووید-۱۹ هستند، در جایی نشاند که کمتر در معرض ذرات تنفسی قرار گیرند و این محل در اتاق بستگی به شیوه چرخش هوا در اتاق بستگی دارد.
مدل این پژوهشگران نشان داد که گوشههای عقبی کلاس امنترین نقاط از این لحاظ هستند.