به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اعتماد، حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی در گفتوگویی که دیروز منتشر شد، به خبرگزاری دولت خبر داده که رایزنیها با این دو عضو کارگزاران تاکنون بینتیجه بوده و آنها نامزدی در انتخابات نیستند. سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی توضیح داده که حزب گامهای موثری در انتخابات برداشته و راهکارها و سیاستهای موردنظرش را برای دولت آینده در قالب برنامهای تدوین و آماده کرده است.
اولویتبخشی به مساله اقتصاد، حل مشکلات اقتصادی جاری و توسعه اقتصادی مهمترین ویژگیهای این برنامه عنوان شده آنطور که مرعشی مدعی است در آن راهکارهایی مطرح شده که کشور را به رشد اقتصادی دو رقمی و تورم تک رقمی برساند. مرعشی توضیح داده که پس از تدوین این برنامه در گام بعدی فهرستی از شخصیتهای مورد توجه و حمایت حزب آماده شده و تاکنون با این شخصیتها رایزنیهایی صورت گرفته است، اما از میان این افراد اسحاق جهانگیری معاون اول رییسجمهوری و محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران که هر دو از اعضای موثر شورای مرکزی این حزب هستند، برای حضور و نامزدی در انتخابات اعلام آمادگی نکردهاند و تا امروز پیشنهاد حزب را نپذیرفتهاند.
با این حال مرعشی خبر داده که حزب همچنان در حال رایزنی درباره دیگر شخصیتهای مورد توجه در حزب و در حال بررسی گزینههاست تا نامزدی را که توانایی بیشتری برای تحلیل برنامه جسورانه اقتصادی کارگزاران دارد، انتخاب کند اما با حذف این دو گزینه بال راست جناح چپ سراغ کدام گزینهها خواهد رفت؟ و آیا کاندیداتوری علی لاریجانی جدیتر خواهد شد؟
گزینههای فراحزبی
حسین مرعشی گفته که محسن هاشمی و اسحاق جهانگیری آماده حضور در انتخابات نیستند. هر دو عضو شورای مرکزی حزب، هر دو از چهرههای موثر در حزب و البته هر دو از گزینههای اصلی کارگزاران که به نظر میرسد از میان گزینهها خط خوردهاند، هستند.
محسن هاشمی رییس شورای شهر تهران و فرزند ارشد آیتالله هاشمی رفسنجانی میانه مهر امسال در مورد شائبه حضورش در انتخابات ریاستجمهوری سال آینده گفته بود: «علاقهای به این کار ندارم. با وضعیتی که الان هست و شرایط بسیار سخت کشور، کسی که خود را کاندیدا میکند به قول غربیها باید «سوپرمن» باشد.»
او همچنین در پاسخ به پرسشی در مورد فشارهای حزب برای کاندیداتوری او به شوخی گفته بود که امیدوار است گول نخورد و کاندیدا نشود. البته چندی بعد که خبرنگاران در مورد احتمال حضورش در انتخابات شوراهای شهر و روستای تهران از او سوال پرسیدند، او باز هم تاکید کرد که بنایی برای حضور در انتخابات ندارد و این تصمیم قطعی است. قطعیت در تصمیمگیری برای عدم حضور در انتخابات شوراها و دودل بودن برای حضور در انتخابات ریاستجمهوری باعث شد که برخی گمانهزنیها در مورد حضور محسن هاشمی در انتخابات ۱۴۰۰ تقویت شود با این حال آنطور که حسین مرعشی گفته او اعلام کرده که آمادگی ندارد و اگر دقیقه ۹۰ تصمیمش تغییر نکند، دیگر جزو کاندیداها نیست.
اسحاق جهانگیری، معاون اول رییسجمهوری نیز از سال ۹۶ گزینه کارگزاران و حتی بسیاری از اصلاحطلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ بود. با این حال مدیریت دولت و نقش جهانگیری و شرایط موجود آنقدر پیچیده شد که از یکسال پس از روی کار آمدن دولت دوازدهم، بسیاری بر این باور بودند که او دیگر شانسی برای حضور در انتخابات ۱۴۰۰ ندارد؛ بهخصوص ماجرای تعیین ارز ۴۲۰۰ تومانی که در اظهارات ولیالله سیف مشخص شد تصمیمگیرنده اصلی آن حسن روحانی بوده اما به اصرار، اعلام این موضوع بر عهده اسحاق جهانگیری گذاشته شده، یکی از مهمترین دلایلی بود که اصلاحطلبان را از اقبال مردم به جهانگیری ناامید کرد.
اخیرا زمزمههایی شنیده میشد که جهانگیری کار ستادی برای انتخابات را که از یکی، دوماه پیش از این آغاز کرده بود، متوقف کرده و دیروز با اظهارات مرعشی مشخص شد که احتمال کاندیداتوری او وجود ندارد.
در این شرایط اما برای کارگزاران که اصرار به حضور در انتخابات دارد، چه گزینههایی باقی است؟ به نظر میرسد تنها گزینههایی که حزب میتوانست روی آنها برای انتخابات سرمایهگذاری کند، هاشمی و جهانگیری بودهاند. غلامحسین کرباسچی، دبیرکل یا حسین مرعشی سخنگوی این حزب که اساسا امکان کاندیداتوری ندارند و ردصلاحیتشان قطعی به نظر میرسد و باقی اعضا نیز به لحاظ سابقه سیاسی و اجرایی در سطح کاندیدای ریاستجمهوری نیستند؛ سعید لیلاز اقتصاددان نیز که عضو کارگزاران سازندگی است خود از مخالفان سرسخت حضور یک اقتصاددان بر مسند کرسی ریاستجمهوری است؛ بنابراین کارگزاران احتمالا ناچار است به گزینههای فراحزبی بیندیشد. یکی از این گزینهها احتمالا سیدحسن خمینی است.
اگرچه اخیرا پسر سیدحسن خمینی در گفتوگویی با همشهری تاکید کرده بود، پدرش به فکر ریاستجمهوری نیست اما به هر حال گفته میشود که شاید نسبت فامیلی او با بنیانگذار انقلاب از ویژگیهای موثری برای حضور مردم پای صندوقهای رای باشد؛ گرچه همین امر میتواند سیدحسن خمینی را از حضور در امر سیاست برحذر دارد.
علاوه بر این علی لاریجانی نیز میتواند از گزینههای قابلتامل کارگزارانیها باشد. او از سیاستمداران اصولگرایی است که سبک و سیاق سیاستورزیاش مورد علاقه و توجه کارگزارانیها بوده است. آنها حتی در جریان رقابت برای ریاست مجلس دهم نیز معتقد بودند که صندلی ریاست حق لاریجانی است و از کاندیداتوری محمدرضا عارف به عنوان یک اصلاحطلب حمایت نکردند. هنوز مشخص نیست که لاریجانی تمایلی به حضور در انتخابات داشته باشد یا نه، اما بسیاری معتقد بودند که لاریجانی تنها زمانی با «بهارستان» خداحافظی خواهد کرد که بخواهد خود را در مسیر «پاستور» محک بزند.
عباس آخوندی از مدیران لیبرال دولت روحانی نیز میتواند گزینه مناسبی برای کارگزارانیها باشد. با این حال احتمال حمایت آنها از چهرههایی چون آخوندی اندک است، چراکه احتمال ردصلاحیت شدن آخوندی کم نیست و کارگزارانیها نیز تمایل دارند با گزینهای وارد میدان شوند که حتما از سد شورای نگهبان عبور کند. با این حال آخوندی احتمالا به لحاظ نگاه و رویکرد اقتصادی به بال راست اصلاحطلبان نزدیک خواهد بود. علی مطهری نیز از دیگر چهرههای سیاسی است که میتوان آن را در فهرست کارگزاران قرار داد. او نیز جایگاهی مشابه علی لاریجانی برای کارگزارانیها دارد اما نکته منفی او شاید دوری از فضای اقتصادی مورد تاکید کارگزاران است. مجید انصاری نیز از اصلاحطلبانی است که با کارگزاران ارتباط نزدیکی دارد کما اینکه در فهرستی که این حزب برای مجلس یازدهم منتشر و از آن حمایت کرد، مجید انصاری در صدر فهرست قرار داشت. علاوه بر این گزینهها شنیده میشود که نام سردار حسین دهقان نیز در میان گزینههای آنها دیده میشود.
مشارکت به هر قیمت و در هر شرایط
اظهارات سخنگوی حزب نشان میدهد که همانطور که پیش از آن مشخص بود، کارگزاران سازندگی قطعا و حتما در انتخابات مشارکت فعال خواهد داشت. در حالی که طیفی از اصلاحطلبان بهخصوص گروهها و گعدههای نزدیک به حزب اتحاد ملت یا مشارکتیهای سابق معتقدند نباید از استراتژی پیشین اصلاحطلبان یعنی «کاندیدای اجارهای» و حرکت به سوی «دولت ائتلافی» استفاده کرد، کارگزاران معتقد است با وجود هر محدودیت و بهرغم انتقاد به کارکرد و شیوه نظارت شورای نگهبان، از هر روش ممکن برای حضور فعال در انتخابات استفاده خواهد کرد.
شنیدهها حاکی از آن است که هر قدر اتحاد ملت به عنوان یکی از تاثیرگذارترین احزاب اصلاحطلب بنا دارد با گزینهای به اصطلاح «سوپر اصلاحطلب» در انتخابات حاضر شود، حتی به قیمت اینکه تمام گزینههایش ردصلاحیت شوند، چراکه در آن صورت، دستکم مصداق و معیار خود برای کاندیدای مطلوب را به مردم معرفی کرده، اما کارگزاران سازندگی که همواره منتقد این روشها بوده، پس از بررسی گزینههای حزبی به هر روشی که امکان حضور در انتخابات و مشارکت فعال را فراهم کند، تن خواهد داد. همچنین گزاره قطعی دیگر در مورد کارگزاران این است که این حزب با اولویتهای اقتصادی به انتخابات ورود خواهد کرد که این موضوع نیز پیش از اظهارات مرعشی و باتوجه به رویکردهای کارگزاران قطعی به نظر میرسید. در واقع دو گزاره شرکت قطعی و حتمی در انتخابات و رویکرد اقتصادی دو گزاره قطعی در مورد کارگزاران است.