به گزارش.همشهری آنلاین به نقل از میزان، حمید جلالوندی مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی سازمان حفاظت محیط زیست در رابطه با اثرات زیست محیطی انتقال آب خلیج فارس گفت: ارزیابی اثرات زیست محیطی این پروژه طی سال ۹۲ نهایی شده و به تصویب رسیده بود و مجوزهای لازم جهت انتقال آب از خلیج فارس به مناطق مرکزی ایران صورت میگیرد.
او در ادامه با اشاره به اینکه برای پروژه‌های انتقال آب، فاکتورهایی در محیط آبی و در محیط خشکی برای ما مهم است که باید رعایت شود، تصریح کرد: مسیر عبور لوله‌های انتقال آب، محل احداث ایستگاه‌های پمپاژ و رعایت حریم مناطق حفاظت شده از جمله این فاکتورها است که ادارات کل محیط زیست در استان‌ها باید روی این موارد نظارت دقیق و کافی داشته باشند.
جلالوندی توضیح داد: انتقال آب از منطقه خشکی حساسیت‌هایی را داشته است اینکه این حفاری‌ها در مناطق حساس محیط زیست و منطقه حفاظت شده باشد و قسمت‌هایی که حفاری‌های شده باید به صورت کامل ترمیم شود تا آسیب‌های محیط زیستی را کمتر کند.
مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی در رابطه با حساسیت‌های زیست محیطی انتقال آب بیان کرد: حساسیت انتقال آب از خلیج فارس به بخش مرکزی کشور نسبت به انتقال آب از دریای خزر بسیار کمتر است. حساسیت انتقال آب از دریای خزر به دلیل اینکه منجر به قطع درختان و نابودی جنگل و منابع طبیعی می‌شد، دارای حساسیت بسیاری بود.
وی اظهار کرد: هرچند همواره تاکید بر پروژه‌های انتقال آب، تأمین آب شرب در مناطق خشک کشور است اما انتقال آب خلیج فارس تنها برای تامین آب شرب نیست بلکه بیشتر مصارف صنعتی را هدف قرار گرفته است.
جلالوندی توضیح داد: پروژه محدود انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان که به مصارفی غیر از تامین آب شرب می‌رسد و در بخش‌هایی از جمله صنعت و کشاورزی مصرف می‌شود، با این هدف از فشار بیش از حد بر منابع آب زیرزمینی در فلات مرکزی جلوگیری می‌شود.
مدیرکل دفتر ارزیابی زیست محیطی عنوان کرد: یک سوم آبی که برای انتقال آب از خلیج فارس صورت میگیرد جهت تامین آب شیرین کن است و دو سوم حجم انتقالی از این آب جهت تامین مصارف کشاورزی و صنعتی است.
جلالوندی در پایان اظهار کرد: انتقال آب از دریای عمان به دلیل اینکه گردش آب در این دریا نسبت به خلیج فارس بیشتر است و آلودگی کمتری دارد و از طرف دیگر در شعاع ۲۰۰ متری دریا نمی‌شود بیشتر از ده درصد بهره‌برداری کرد و مسئله دیگری که مد نظرست عمق برداشت آب است که در چه عمقی تخلیه شود تا حساسیت‌های ساحلی و نقاط گردشگری کمترین آسیب را از پروژه انتقال آب ببینند.