به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، رابرت مالی با بیان اینکه پیشبینی سیاست خارجی جو بایدن آسان نیست، افزود: آنچه میتوانم بگویم این است که او دستی بر ماشه ندارد و بلافاصله از گزینه نظامی طرفداری نخواهد کرد. بایدن فردی کاملاً واقع بین و عملگرا است و از همان جایی شروع میکند که ترامپ به پایان رسانده است؛ از این نظر، سیاست او بیشتر شبیه سیاست دوره دوم اوباما خواهد بود.
مشاور ارشد اوباما تأکید کرد: بایدن اعلام کرده که به توافق هستهای ایران (برجام) دوباره ملحق خواهد شد. همان طور که تونی بلینکن و همچنین دیگر دموکراتها قبلاً گفتهاند، جو بایدن قصد دارد به توافق هستهای بپیوندد به شرط اینکه ایران به این توافق پایبند باشد. البته تهران نیز اعلام کرده اگر امریکا به برجام متعهد باشد، آن هم پایبند خواهد بود؛ در واقع هر دو طرف ذینفع هستند؛ جمهوری اسلامی به دنبال آرامش و ثبات در بازار اقتصاد خود است و دولت بایدن نمیخواهد با ایران بحران دیگری ایجاد شود. به نظر میرسد هر دو طرف در این مسیر همسو هستند.
این مقام پیشین آمریکایی در پاسخ به این سوال که آیا در دولت بایدن شاهد بازگشت به سیاست های دولت اوباما و پایان «انزوای ایران در جهان» خواهیم بود، توضیح داد: اول از همه این که ایران منزوی نشده است. این کشور روابط خوبی با اروپا، روسیه و چین دارد. از طرف دیگر، بله بازگشت به دیپلماسی ایرانی-آمریکایی در کار خواهد بود. این به احتمال زیاد، پایان سیاست تحریم های حداکثری علیه ایران خواهد بود و به گمانم، پایانی برای رفتارهای تحریک آمیز منطقه ای ایران می شود. روابط خوب خواهند شد؟ نه. روابط دو کشور عادی سازی می شود؟ شک دارم. اما حداقل شاهد ثبات روابط میان ایران و آمریکا و شاید مذاکراتی بر سر موضوعاتی غیر هسته ای خواهیم بود.
مالی در توضیح این که آیا این چشم انداز برای روابط آمریکا و ایران با توجه به بی اعتماد کاملی که میان دو کشور پس از خروج یک جانبه آمریکا از توافق هسته ای وجود دارد، زودهنگام نیست، تشریح کرد: واقعا از طرف ایرانی ها با این عقیده نه لزوما غیرقانونی که رئیس جمهور بعدی در پاره کردن توافقی که بایدن آن را احیا کرده است شتاب خواهد کرد، بی اعتمادی کامل وجود دارد. پیش از این گفتم که دولت ترامپ به دنبال کشیدن دیواری از تحریم ها برای ممانعت از بازگشت رقیبش به این توافق است. بنابراین، دولت بایدن باید دیواری آن قدر از نظر دیپلماتیک قوی بنا کند که هیچ کسی برای بار دوم وارد توافق هسته ای نشود. درسی که از چهار سال گذشته می گیریم این است که اگر واقعا خواستار توافقی قوی هستیم که دوام بیاورد، این توافق باید دربرگیرنده موضوعات دیگر و انگیزه های عمیق تر در تنش های میان ایران و آمریکا باشد.