به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، آخرین سرشماری نفوس و مسکن در آبان سال ۱۳۹۵ انجام شده و آمار به دست آمده در این سرشماری نشان‌دهنده افزایش روند شهرنشینی در ایران است.
نمودار زیر تغییرات نسبت جمعیت روستایی و شهری کشور را از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ نشان می‌دهد. در سال ۱۳۳۵، ۶۸.۶ درصد جمعیت کشور در روستاها زندگی می‌کردند. نسبت مذکور از تقسیم تعداد جمعیت شهر یا روستا به کل جمعیت ضربدر ۱۰۰ به دست می‌آید.
بر این اساس، در این بازه زمانی جمعیت شهرنشین ایران از نسبت ۳۱.۴ درصد به ۷۴.۰ در سال ۱۳۹۵ افزایش پیدا کرده است. بنا بر مطالعات جمعیت‌شناسی، کاهش محسوس الگوی زندگی روستایی و الزامات الگوی شهرنشینی یکی از دلایل کاهش فرزندآوری در دهه‌های اخیر بوده است.
گفتنی است که آخرین آمارهای منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران از رسیدن نرخ باروری به حدود ۱.۷۴ فرزند برای خانواده‌های ایرانی خبر می‌دهد و بنا بر آخرین آمار ثبت احوال در سال ۱۳۹۸، این شاخص ۱.۶ فرزند برای کل جمعیت مقیم کشور محاسبه شده است.