به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، هوبره‌هایی که زنده شکار می‌شوند اما در راه کشورهای عربی دوام نمی‌آورند؛ می‌میرند یا مریض می‌شوند، آنها هم که جان سالم در می‌برند، ذخیره‌های ژنتیکی این پرنده ایرانی است که به دست مافیای قاچاق از کشور خارج می‌شوند؛ مافیایی که هیچگاه دستگیر نمی‌شوند و سال‌هاست کارشان همین است.
از درامد ۲ تا ۱۵ میلیونی قاچاق هوبره در خراسان جنوبی
یکی از شکارچیان که چوپانی از اهالی زیرکوه است گفت: یک هوبره را از فردی ناشناس از اهالی حاجی‌آباد به قیمت یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان خریداری کردم و بعد تماس تلفنی با من گرفته شد تا هوبره را از من بخرند. در بیابان به چرای گوسفندان مشغول بودم و شب که به خانه آمدم ماموران نیروی انتظامی بازرسی را انجام دادند و در انبار خانه من هوبره‌هایی پیدا شد که من اصلا از آن خبر نداشتم.
او معتقد است از هوبره‌ها هیچ اطلاعی نداشته و تنها دو بز در انباری داشته، اما این اظهارات تمام ماجرا نیست؛ براساس بررسی‌ها، افراد هوبره‌ها را جمع‌آوری کرده چراکه به منطقه آشنایی دارند و وقتی تعداد آنها زیاد شد به افراد رابط می‌دهند. براساس شنیده‌ها و پیگیری از دستگاه قضا اخرین نفری که در مرز هوبره را به فرد آخر واسط در جریان قاچاق هوبره تحویل می‌دهد حدودا ۱۵ میلیون تومان دریافت می‌کند.
هوبره‌هایی که در راه کشورهای عربی دوام نمی‌آورند
فرشید رفیعی، رئیس اداره امور حقوقی حفاظت محیط‌زیست خراسان جنوبی توضیح داد: زنده بودن پرنده هوبره برای فرد اصلی که در کشورهای عربی است، مهم است، اما وقتی محموله هوبره را به شکل غیراستاندارد تا آن سوی مرزها می‌برند، اغلب موارد یا زنده نمی‌ماند و یا سالم نخواهد بود، بنابراین این افراد بخش زیادی از ذخیره ژنتیکی را از کشور خارج می‌کنند تا بالاخره تعدادی سالم به دست آنها برسد. افرادی که در راس هرم قاچاق هستند، معمولا دستگیر نشده و افراد بومی و محلی فریب‌خورده دستگیر می‌شوند. برای زنده‌گیری هوبره از تفنگ استفاده نکرده و تله‌هایی را در محیط زندگی پرنده جای‌گذاری می‌کنند؛ بعد از چند روز که هوبره در تله افتاد از قسمت وسیعی آن را جمع‌آوری می‌کنند؛ هوبره در این چند روز آب و دانه و غذا نخورده و علاوه بر آن تقلا هم کرده و بنابراین از سلامت پرنده چیزی باقی نمی‌ماند.
چوپان‌ها یا افراد بومی از سر فقر هوبره شکار می‌کنند
وی با بیان این‌که فرد یا افرادی که در راس هرم قاچاق هستند چند نفر را در محل اجیر می‌کنند، اظهار کرد: فرهنگ‌سازی تا حدودی انجام شده، اما برخی چوپان‌ها یا افراد بومی آن محل از سر فقر این کار را می‌کند با این‌که با توجه به فعالیت‌های محیط‌زیست تا حدودی می‌دانند هوبره چقدر ارزش دارد. پس از جمع‌آوری هوبره‌های گرفتار شده در منطقه، این پرنده‌ها را در محلی نگهداری می‌کنند و زمانی که به تعداد قابل حمل رسید، از روستا جمع شده و تا بندرعباس و بوشهر حمل می‌شود و از آنجا به کشورهای عربی فرستاده می‌شود. این پرنده‌ها را داخل کارتون‌های موز در اتوبوس، کامیون و گاهی هم ماشین شخصی حمل می‌کنند، مسلم است پرنده‌ای که داخل صندوق عقب و یا گاهی موتور اتوبوس جاسازی می‌شود و پاهایش بسته است، دیگر توان ادامه حیات در طبیعت را نخواهد داشت چراکه به هوبره شوک زیادی وارد می‌شود. نهایتا زمانی که محموله کشف می‌شود افرادی را می‌گیریم که تنها حامل پرنده هستند، افرادی که تنها به صورت تلفنی با قاچاقچیان درارتباطند و تنها می‌دانند که باید در ساعت خاصی این پرنده را تحویل دهند، تلفن‌ها هم حرفه‌ای است و گاهی برای یک زنگ یک سیم کارت می‌گیرند.
رئیس اداره امور حقوقی حفاظت محیط‌زیست خراسان جنوبی بیان کرد: در این زمان، پرونده به عنوان شکار و حمل غیرمجاز به دادگاه معرفی می‌شود، اما این رویه ادامه دارد چراکه درآمد خوبی نصیب شکارچیان می‌شود. همچنین پرنده‌های تزئینی نیز از سمت سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی به مقصد مشهد و تهران فرستاده شده و در این شهرها به پرنده فروشی‌ها فروخته می‌شوند. براساس ماده ۱۳، قانون شکار و صید، افرادی که مرتکب این اعمال شوند، به مجازات حبس نود و یک روز تا سه سال یا جزای نقدی از ۶۰ میلیون ریال تا ۸۵ میلیون ریال محکوم می‌شوند. قضات معمولا به خاطر اهمیت این موضوع از مجازات تکمیلی نیز قطعا استفاده می‌کنند.