لیدا‌ هادی: آمازون فقط جنگلی مخوف نیست که در قلب تاریک آن نیروهای امنیتی و کماندوهای آمریکایی تربیت شوند، این سرسبزی بی‌انتها که قلب هر مشاهده‌گری را از فزونی وحشت می‌لرزاند

 یکی از شش‌های بزرگ زمین است، مادری مهربان که هوایی پاک را برای نفس کشیدن به ما هدیه می‌دهد و حالا این مادر مهربان که دیگر پیر و فرتوت شده است، عمر خود را چون آفتابی بر لب بام می‌بیند.

در این راستا لولا داسیلوا رئیس‌جمهوری محبوب برزیل در گفت‌وگو با اشپیگل از همه دغدغه و نگرانی‌هایش برای سرزمین روباه و خورسید سخن می‌گوید.

  • هنگامی که شما 5 سال پیش ریاست‌جمهوری برزیل را به ‌عهده گرفتید خیلی‌ها نگران عملکرد آینده شما در قبال برزیل بودند. بسیاری از مردم نگران بودند که مبادا شما به‌عنوان رهبر پیشین یک اتحادیه کارگری تصمیم داشته باشید کشور را وارد مرحله جدیدی از نظام سوسیالیستی کنید.

ولی برخلاف تصور همه، شما تمامی سیاست‌های اقتصادی باز لیبرال‌ها را در کشور به جریان انداختید به‌طوری که به پشتوانه همین سیاست‌ها بود که امروز ما شاهد ترقی و رشد اقتصادی چشم‌گیری در برزیل هستیم. چرا شما اصولی را که تا پیش از این به‌ آنها پایبند بودید کنار گذاشتید؟ - جایگاه و مسئولیت من در مقام رئیس‌جمهوری کشور با زمانی که سمت ریاست یک حزب ساده را داشتم خیلی فرق می‌کند.

من به‌عنوان یک رئیس‌جمهور دیگر در مقامی هستم که باید برای همه کار کنم. مقام من متعلق به همه مردم است. در واقع من فقط برای مردم است که اینجا هستم و این مسئله نشان‌دهنده قدرت و توانایی دموکراسی است.

کسی که با آرای مردمی مسئولیت وظیفه‌ای را به‌عهده می‌گیرد مورد توجه همه مردم جامعه قرار دارد بنابراین همان‌طور که در فعالیت‌های روزمره‌اش به فکر آن بانکداری است که تعیین هر سیاستی اقتصادی می‌تواند در فعالیت او نقش به‌سزایی داشته باشد باید به حال و روز کودکی خیابانی هم فکر کند که در گوشه‌ای چشم به راه کمکی هر چند ناچیز است.

در همین حین که به نحوه زندگی و معیشت پایین‌ترین قشر جامعه کارگری توجه می‌کند باید گوشه‌چشمی به متمولین و انبوه مردم مرفه کشور هم داشته باشد تا نیازهای معنوی آنها را هم درک کند.

در واقع مهم‌ترین وظیفه‌ای که هر کسی در جایگاه من باید به آن توجه کند کنکاش و جست‌وجو در میان خواسته و تمایلات افراد مختلف جامعه است. در سال 2003 ما مجبور شدیم که تغییرات بنیادی و اساسی بسیار سختی را در نظام مالی و اقتصادی کشورمان پیاده کنیم.

شرایط اقتصادی کشور در حالی پیش می‌رفت که صرفا با یک تغییر بنیادی می‌شد به آینده بهتر مملکت امید داشت. شاید به‌خاطر همان سختی‌های تغییر مسیر اقتصادی بود که حالا مردم برزیل می‌توانند از ثبات و امنیتی خاص لذت ببرند. سخت بود اما نتیجه درخشانی داشت.

هم‌اکنون من از حربه‌ها و سیاست‌های خاصی استفاده می‌کنم که برای ثبات و پایداری تمامی ارکان کشور علی‌رغم میلم باید به آنها می‌پرداختم. شاید در باطن زمانی به آنها عقیده نداشتم اما اینها اصولی بودند که می‌توانستند آینده کشورم را تامین کنند و من هم همان را به‌کار بردم. صلاح مردم به هر سیاستی برتری دارد.

  • برزیل طی سال‌های ریاست‌جمهوری شما رشد اقتصادی خوبی داشته است، به‌طوری که طی همین مدت کوتاه توانست تمامی بدهی‌های خود به صندوق بین‌المللی پول را پرداخت کند و تقریبا به جایگاهی ثابت در کشورهای روبه توسعه دنیا دست پیدا کند.

طی این دوران بود که تقریبا 20 میلیون نفر از جمعیت کشور توانستند از خط فقر خود را به جامعه متوسط کشور برسانند. ولی با همه این اوصاف همچنان خلاءای بسیار میان قشر کم‌درآمد جامعه با طبقه متمول کشور وجود دارد.

درواقع هنوز عدم توازن و فاصله طبقاتی میان جمعیت 190 میلیون نفری برزیل دیده می‌شود. فکر می‌کنید چه‌طور می‌توانید از پس این مشکل بزرگ بربیایید؟ - ببینید هیچ کسی نمی‌تواند تمامی ناعدالتی‌هایی را که طی قرن‌های متوالی بر مردم یک کشور گذشته است در فاصله‌ای هشت ساله حل و فصل کند، اما ما راهکار مفیدی برای غلبه بر فقر و تنگدستی طی سال‌های اخیر پیدا کرده‌ایم که چندان هم مشکل و پرهزینه نیست.

فراهم آوردن زمینه‌های حمایت مالی برای قشر جوان کشور از کمترین کارهایی است که می‌تواند آینده کشور را تضمین کند. ما برای آنها فقط زمینه تحصیل و آموزش در مدارس و دانشگاه‌ها را فراهم کردیم تا بلکه به این طریق بتوانند خودشان به‌عنوان صاحب شغل و یک فرد حرفه‌ای در کشور وارد بازار کار شوند.

فراهم آوردن زمینه آموزش و تحصیلات عالیه برای تمامی جوانان کشور از مهم‌ترین کارهایی بود که ما طی همه این سال‌ها به آن توجه داشتیم. نزدیک به 400 هزار نفر از جوانان برزیل که بیش از 40 درصد آنها را سیاه‌پوستان تشکیل می‌دهند هم‌اکنون از نعمت آموزش عالی برخوردارند.

در حالی که پیش از آن این عده به کم‌ترین میزان تحصیلات حتی سطوح ابتدایی آن برخوردار نبودند. این بهترین نتیجه‌ای است که در تمامی این سال‌ها شیرینی آن را چشیدم.

  • هم اکنون اکثر شهرهای بزرگ برزیل به نوعی گرفتار مسئله مواد مخدر و مافیای آن هستند. شبکه‌های توزیع مواد مخدر که هریک به انواع تجهیزات و امکانات نظامی مجهز هستند در حال حاضر در شهرهایی مانند ریودوژانیرو فعالیت دارند.

آیا دولت شما برنامه خاصی برای تقابل با امپراتوران افیون جهان در برزیل در پیش دارند؟ نیروهای پلیس و گروه‌های امنیتی کشور به تنهایی برای حل مسئله مافیای مواد مخدر در برزیل کافی نیستند. این دولت است که باید حضور خود را در تمامی عرصه‌ها به روشنی برای اقشار جامعه ابراز کند.

هر گاه دولت توانست نشان دهد که در هر لحظه و هر جایی حضور دارد آنگاه میزان جرایم کشور هم به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. به همین منظور است که ما سعی داریم تمامی محله‌های فقیرنشین کشور را از  برای همیشه از فقر و تنگدستی دور کنیم چرا که فقر ریشه هر جرمی خواهد بود.

ما به برای آنها همه گونه امکاناتی فراهم کرده‌ایم. آب آشامیدنی، سوخت، نظام آموزشی مناسب و حتی شبکه فاضلاب شهری همه می‌توانند برای کاهش جرایم در کشور مفید باشند.

این امکانات است که رفاه را برای مردم به همراه می‌آورد. به نظر من یکی از عوامل پیشگیری از جرایم در هر کشوری رشد اقتصادی آن کشور است. در حال حاضر برزیل سالانه دارای4 تا 6 درصد رشد اقتصادی پیوسته است که با این اوصاف تمامی اهداف ما برای بهبود معیشت مردم تحقق می‌یابد.

ما برای بازسازی مناطق محروم کشور بودجه‌ای بالغ بر 270 میلیارد دلار اختصاص داده‌ایم که این مسئله برای کشوری مانند برزیل بی‌نظیر است. این هزینه‌ها قرار است صرف بازسازی بندرها و پایانه‌های کشور، بزرگراه‌ها و جاده‌ها و فرودگاه‌ها شود.  همه این اصلاحات بدون یک ذره بدهی صورت گرفت. این برای ما خیلی اهمیت دارد.

  • و الان برزیل قصد دارد به قدرتی جهانی در زمینه تولید نفت جهان تبدیل شود؛ درست است؟

بله، ما هم‌اکنون ذخایر نفتی عظیمی در برزیل کشف کرده‌ایم که  خودمان هم  تابه‌حال از آنها بی‌خبر بودیم.

به‌تازگی در فاصله 270 کیلومتری ساحل کشور (170 مایلی) در عمق 2140 متری زمین و زیر لایه‌ای 5 هزار متری از لایه‌ای نمک و صخره گنجینه مردم برزیل خفته است که ما سال‌ها از آن بی‌خبر بودیم. من فعلا در مرحله تحقیق و پژوهش در زمینه استخراج این ماده ارزشمند از دل خاک‌های برزیل هستیم.

نخستین آزمایش‌ها استخراج نفت در این میادین به‌طور حتم از ماه مارس سال آینده آغاز می‌شوند و برزیل به‌طور رسمی از سال 2010 میلادی به جرگه عظیم تولیدکنندگان نفت جهان می‌پیوندد. از آن زمان دیگر جهان می‌تواند نام تولیدکننده نفت را به برزیل هم بدهد. ما قصد داریم در آینده‌ای نزدیک وارد اوپک شویم و شاید روزی توانستیم قیمت نفت را از آنچه که هست پایین‌تر بیاوریم. نیت ما برای عضویت در اوپک جدی است و ما می‌خواهیم در این عرصه با شیوخ عرب و سایر کشورهای تولیدکننده جهان رقابت کنیم.

  • اما تابه‌حال این تولیدکنندگان شکر در برزیل بودند که همواره مورد تقدیر و حمایت شما قرار داشتند. حتی زمانی شما به آنها لقب قهرمانان ملی نوین برزیل را دادید. برزیل یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان اتانول جهان است که به‌صورت مستقیم از نیشکر حاصل می‌شود.

اتانول تا آینده‌ای نزدیک به‌عنوان مهم‌ترین سوخت مصرفی شما مورد استفاده قرار بگیرد در حالی که کشورهای اروپایی هم‌اکنون نسبت به استفاده از سوخت‌های فسیلی و... از نظر زیست‌محیطی در حال تحقیق‌اند و به‌نظر می‌رسد به‌زودی استفاده از این‌گونه سوخت‌ها منع شود.

برزیل در حال حاضر حدودا تجربه‌ای 33 ساله در استفاده از انواع سوخت‌های فسیلی دارد. وسایل نقلیه‌ای که در کشور ما ساخته می‌شوند هم‌اکنون دارای موتورهای ویژه‌ای هستند که می‌توانند با آمیزه‌ای از گازوئیل و اتانول کار کنند. این موتورها منحصر به فرد هستند و می‌توانند میزان تولید دی‌اکسید کربن را به‌میزان قابل‌توجهی کاهش ‌دهند.

البته الان تمامی مزارع نیشکر در برزیل درو شده‌اند و ما همه برنامه‌هایمان را برای 5 سال آینده تدوین کرده‌ایم.  هنگامی که در کشتزارها دوباره نیشکرها برویند میزان دی‌اکسید کربن حتما از میزان کنونی آن هم کمتر می‌شود. این نوع تولید بسیار ارزان است به‌طوری که هیچ فرآورده دیگری نمی‌تواند با آن رقابت کند.

  • همان طور که می‌دانید الان در گستره جهانی همهمه و جنجال‌های بسیاری در زمینه افزایش قیمت انواع مواد غذایی وجود دارد. از‌ هائیتی تا هندوستان همه از بالا رفت یکباره مواد غذایی شکایت دارند.آیا به نظرتان زیر کشت رفتن سهم بسیاری از مزارع برای سوخت‌های گیاهی باعث به خطر افتادن کشت سایر غلات شده است؟ آیا این مسئله در افزایش قیمت مواد غذایی موثر بوده؟

من به خوبی می‌توانم همه دغدغه‌ها و تردید‌های اروپایی‌ها در زمینه تولید سوخت‌های طبیعی را درک کنم. اما این مسئله اصلا در رابطه با مزارع کشتزارهای نیشکر برزیل و حتی درختان نخل ما صدق نمی کند.

مسلما تولید انواع سوخت‌های طبیعی از مواد غذایی اولیه کار درستی نیست و به دور از انصاف است. اما باید به این موضوع هم توجه کنید که در کشوری مانند ایالات متحده آمریکا در حالی از دانه ذرت برای تولید سوخت استفاده می‌شود که این گیاه دیگر برای مصرف روزمره مردم و به عنوان خوراک آنها در دسترس نیست.

اما اروپا از چغندر قند و گندم به سوخت طبیعی می‌رسد که مسلما این اقدام می‌تواند تبعات ناگوار بسیاری مانند کمبود مواد غذایی و افزایش قیمت آن در گستره جهانی به همراه داشته باشد.

من همیشه به دوستان اروپایی خودم می‌گویم که هیچ ارزشی ندارد که آنها زمین‌های کشاورزی‌شان را با آن همه قابلیت‌های کشت و زرع و همچنین امکانات و نظام مفید کشاورزی برای استفاده در جهت تولید سوخت طبیعی استفاده کنند.

کار آنها اصلا درست نیست. ما و همه کشورهای آفریقایی می‌توانیم خیلی بهتر از آنها وارد عمل شویم و برای تولید سوخت‌های طبیعی اقدام کنیم. من معتقدم که دیگر زمان آن رسیده است که اتحادیه اروپا تا حدودی به کشورهای جهان سوم اعتماد داشته باشند. اتحادیه اروپا باید این فرصت را به کشورهای روبه توسعه بدهد تا در زمینه تولید سوخت طبیعی خود را نشان دهند.

علاوه بر آن نباید فراموش کنیم که افزایش هر روزه قیمت سوخت‌های فسیلی در گستره بین‌المللی و ادامه این روند تا میزان قابل توجهی در افزایش قیمت مواد غذایی موثر است. این یکی از مسایل حاشیه‌ای است که باید مورد توجه قرار بگیرد.

  • اما گسترش زمین‌های کشاورزی برای کشت نیشکر مستلزم این موضوع است که ما باید بسیاری از زمین‌های زیر کشت ذرت و سویا را در این سرزمین‌ها تبدیل به مزارع نیشکر کنیم. 

 ببینید نه تنها ما بلکه اکثر کشورهای جهان سومی از نظر وسعت زمین‌های کشاورزی مشکلی ندارند. چیزی که در این کشورها زیاد است زمین‌های کشاورزی با قابلیت‌های بالای زراعی است. ما خودمان الان حدود 280 میلیون هکتار زمین کشاورزی هستیم که از نور و آب کافی برای زراعت برخوردار هستند. کشت نیشکر الان فقط 3 درصد از زمین‌های ما را در برگرفته. کشورهای غنی جهان باید از این که خود به صورت مستقیم وارد کشت مواد برای سوخت‌های طبیعی شوند خودداری و  این کار را به کشورهای جهان سوم واگذار کنند. آنها به راحتی می‌توانند با کاستن هزینه‌های مالیاتی و گمرکی واردات موادغذایی به این کار اقدام کنند.

  • به تازگی فرماندار ایالت ماتو گروسو که بزرگ‌ترین تولیدکننده سویای جهان است در نشستی پیش‌بینی کرده است که برای تامین تمامی نیازمندی‌های مواد غذایی در جهان ممکن است جنگل‌های طبیعی بسیاری برای تبدیل به زمین‌های کشاورزی از بین بروند. به خصوص در چین که با نیازهای روب رشدی در مایحتاج مردمش همراه است. آیا به نظر شما امکان دارد این اتفاق در آمازون هم روی دهد و جنگل‌های برزیل جای خود را به زمین‌های کشت سویا بدهند؟ برخی معتقدند افزایش میزان مصرف گوشت و سویا در اقتصاد نوپای برزیل این کشور را به سوی تخریب محیط زیست می‌کشاند.

نه این اصلا واقعیت ندارد. در حال حاضر آمازون به سبب چرای دام‌ها به شدت آسیب دیده است. از سوی دیگر خاک این سرزمین اصلا برای زراعت سویا و یا هر دانه دیگری اصلا مناسب نیست.

  • اما این مسئله با شدت هر چه تمام تر ادامه دارد. خبرهای زیادی داریم که نشان می‌دهد جریان تبدیل غیر قانونی جنگل‌های آمازون به زمین‌های کشاورزی در برزیل با سرعت فراوانی به پیش می‌رود.

ما یک سال گذشته نظارت نیروهای امنیتی بر گستره عظیم جنگل‌های آمازون را بسیار زیاد کرده‌ایم. قطع درختان جنگلی در کشور ما به این تدابیر امنیتی به میزان 60 درصد کاهش یافته است. اما باید توجه کنید که الان نزدیک به 22 میلیون نفر در مناطق مختلف آمازون زندگی می‌کنند.

آنها دوست دارند که بخورند و بریزند و از همه امکانات زندگی مدرن کنونی بنا به سلیقه خودشان استفاده کنند. این روزها ماشین و یخچال از آرزوهای مردم آمازون شده. 

  • در حال حاضر قدرت‌های چپ در کشورهای آمریکای جنوبی در حال زمامداری امور هستند. از یک سو  این قاره رو به سوی قدرت بیشتر جنبش‌های اجتماعی آزادی‌طلب مانند حزب شما دارد و از سوی دیگر نیروهای چپ مانند هوگو چاوز در ونزوئلا در پی اجرای خواسته‌ها و اهداف خود هستند.  آیا می‌توان گفت میان شما و گروه چپ آمریکای لاتین نقاط مشترک و تشابهاتی وجود دارد؟

نیروهای چپگرا در آمریکای‌جنوبی دقیقا از همان چارچوب و ساختارهایی استفاده می‌کنند که چپ‌های اروپا در دهه‌های میانی 1920 و 1930 میلادی آن را به کار می‌بستند. در چنین سیستم‌هایی هنگامی که مردم با نداری و تنگدستی روبه‌رو شوند حرکت‌های رادیکالیسم نخستین نشانه‌های خود را ابراز می‌کند.

آموزش و بهبود وضعیت معیشتی از مهم‌ترین نیازهای هر جامعه‌ای هستند که در صورت نبود آنها تحرکات رادیکالی آغاز می‌شوند. آمریکای جنوبی همواره با کودتاهای سیاسی زیر و رو شده است.

گروه‌های پارتیزان هنوز هم مانند 20 سال پیش از بسیاری از کشورهای منطقه حضور دارند. اما الان همه ما به غیر از گروه فارک کلمبیا به این موضوع توافق داریم که تنها راه منطقی برای رسیدن به قدرت در هر کشوری برگزاری انتخابات است.

موفقیت افرادی مانند هوگو چاوز در ونزوئلا، اوا مورالز در بولیوی و سایر کشورها و حتی پیروزی اخیر فرناندو لوگو در پاراگوئه صرفا در روندی دموکرات انجام شد.

دیگر زمان آن رسیده است که همه روسای جمهور کشورهای آمریکای جنوبی از سوی مردم پذیرفته می‌شوند.


اما همه می‌دانند که هوگو چاوز با صراحت لهجه خاص خود و با اعتقاد به نظام سوسیالیستی حاضر در قرن بیست و یکم سیاست‌هایی همه‌گیر برای تمامی کشورها تعیین می‌کند.

  • آیا او ممکن است روزی باعث تاثیر و تخریب رویکردهای کنونی کل منطقه آمریکای لاتین شود؟

هوگو چاوز شاید در کشور خودش گرفتار مشکلات فراوانی باشد اما همه باید این حقیقت را بپذیرند که چاوز بی‌شک بهترین رهبر ونزوئلا طی 100 سال گذشته است. او عقاید فراوانی برای تاثیر بر مردم منطقه دارد اما این دلیل نمی شود که اروپا از تقویت دوباره نیروهای چپ نگران باشد.

  • اما این روزها ترس از درگیری کلمبیا و اکوادور همچنان وجود دارد.


این دقیقا همان زمانی است که هوگو چاوز خودش را به عنوان رهبری خواهان صلح معرفی کرد. خوشبختانه جنگ در آمریکای لاتین همواره در حد حرف و حدیث بوده و هیچ‌گاه به واقعیت نزدیک نشده. زبان بزرگ‌ترین سلاح مردم آمریکای لاتین است. ما زیادی حرف می‌زنیم.

  • شما در ماه ژانویه هنگامی که با فیدل کاسترو ملاقات کردید صراحتا از برنامه‌های او حمایت کردید به‌گونه‌ای که به‌نظر می‌رسید شما او را الگوی خود قرار می‌دهید. حالا هم رائول برادر او اعلام کرده است که در پی انجام یک‌سری اصلاحات اقتصادی در کوباست. فکر می‌کنید کشوری مانند برزیل می‌تواند به کوبا برای دموکراتیک و مردمی کردن بیشتر نظام حکومتی خود کمک کند؟

من همواره برای مسیری که کوبا در پیش گرفته است احترام ویژه‌ای قایل بوده‌ام. رائول هم در این مدت کوتاه ثابت کرده است که می‌تواند گزینه بسیار مناسب و قابلی برای آینده کوبا باشد. برزیل هم سعی دارد با تمامی توان برای رسیدن آنها به خواسته‌هاشان کمک خواهد کرد.

کارشناسان امور کشاورزی برزیل قصد دارند بیش از 20 هزار هکتار از اراضی کشت سویا در کوبا را در دست بگیرند. این نخستین پروژه زراعت سویا در این جزیره بزرگ خواهد بود که به شکرانه همکاری کشاورزان برزیلی محقق می‌شود. این تنها نقطه همکاری اقتصادی کوبا و برزیل نیست.

ما حتی بسیاری از پروژه‌های عمرانی و ساختمانی کوبا به‌خصوص امور مربوط به جاده‌سازی کشور را در دست گرفته‌ایم. صرف‌نظر از این موارد زمینه تولیدات دارویی هم از دیگر مواردی است که به پشتوانه همکاری متقابل در کشور به‌زودی راه انداخته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید مردم کوبا دارای سطح تحصیلات و معلومات بسیار بالایی هستند و دیگر زمان آن رسیده است که آنها بخواهند گامی اساسی در جهت ترقی و پیشرفتی شگرف بردارند. آنها مستحق هرگونه پیشرفتی هستند.

  • مسئله‌ای که همواره طی این سال‌ها برای همه جای سئوال بوده این است که شما همواره دوستی‌تان را با برادران کاسترو حفظ کرده‌اید. در تمامی مواقع پشتیبان و حامی آنها بوده‌اید. از سوی دیگر شما ارتباط نزدیکی با جورج بوش رئیس‌جمهوری آمریکا دارید. چه‌طور میان این دو دسته با توازن رفتار کرده‌اید؟ چه‌طور در طول این همه سال رفتاری متعادل میان آنها در پیش گرفتید؟

من به‌خوبی بلدم که چه‌طور میان دو طیف مختلف سیاسی جهان مسیر خاص خودم را در پیش بگیرم. مهم این است که بلد باشی چه‌طور با هر آدمی مانند خودش رفتار کنی و منشی مانند خود او نشان بدهی.

سیاست یعنی همین! ببینید شاید الان معمر قذافی برای اکثر مردم جهان چهره‌ای منفور و نه‌چندان محبوب باشد. برخی حتی از او به‌دلیل دخالت در بسیاری از فعالیت‌های خاص و رفتارهای ویژه‌ای که مختص خودش است متنفر هستند ولی من دیداری رسمی با او ترتیب دادم و ساعات بسیاری را با او گذراندم.

همه جا صحبت از ما بود، لولا با یک تروریست نشست و برخاست می‌کند، اما این موضوع اصلا برای من اهمیت نداشت.

  • آیا واقعا این امکان دارد که در آمریکای لاتین در جناح چپ بود و در مقابل سیاست‌های آمریکایی‌ها ایستادگی نکرد؟

ببینید همواره قانون جهان این بوده که شما برای این که بخواهید در رده بزرگ‌ترین‌ها باشید باید بهای آن را هم بپردازید. درست مانند بهایی که اقتصاد عظیم کشورهای آمریکای لاتین باید آن را پرداخت کنند. آمریکا همواره در این سال‌ها سعی داشته به هر طریقی بر کشورهای آمریکای لاتین چیره شود. در بولیوی سفیر آمریکا همه نمایندگان و سازمان‌های خارجی را برای مقابله با ایوو مورالز فرا خواند. خب وقتی آنها در اینجا چنین رویه‌ای در پیش می‌گیرند باید انتظار آن را هم داشته باشیم که مردم آمریکا را دشمن خود بداند. من به بوش پیشنهاد کردم که به جای همه این تفرقه‌افکنی‌ها

  • این روزها همه جا صحبت از این است که برزیل و چین دو قدرت نوظهور جهان کنونی سعی دارند با اتحادی استراتژیک بازار اقتصاد جهان را در دست بگیرند. گفته می‌شود این برنامه به این ترتیب اتخاذ شده است که آنها مواد خام مورد نیاز را از سوی شما تهیه کنند و بازار جهان را با تولیدی انبوه از کالاهایی ارزان قیمت تسخیر کنند. آیا شما توقعی دیگری از آنها ندارید؟

باید بگویم که الان همه کشورهای جهان با مسئله اقتصاد چین مشکل دارند. هنگامی که ما چین را به عنوانی عضوی از بازار بزرگ اقتصاد جهان به رسمیت شناخته‌ایم باید به آن اجازه بدهیم که در نشست‌های سازمان تجارت جهانی هم حضور داشته باشد.

فقط با این شرط که چین باید برنامه‌های اقتصادی خود را در مسیری دنبال کند که همه مردم جهان قبول دارند.

  • اکنون بسیاری از کشورهای اروپایی به دنبال فرصت‌های سرمایه‌گذاری بیشتر در برزیل هستند. فرانسه، اسپانیا و هلند در مقادیری کلان و آلمان به مراتبی کمتر. شما این رویکرد را چه طور ارزیابی می‌کنید؟

خب آلمان از زمان فروپاشی دیوار برلین رو به سوی اروپای شرقی دارد. اما باید بگویم که آنها باید به برزیل و آمریکای جنوبی توجه بیشتری داشته باشند. آنها نباید فراموش کنند که برزیل 10 تا 15 سال دیگر جه قابلیت عظیمی خواهد داشت.

  • ما در نظر داریم که 3 نیروگاه بزرگ تولید برق و 2 پایگاه انرژی هسته‌ای در برزیل احداث کنیم. خط راه‌آهن سریع السیر ریو تا سائو پائلو هم از دیگر برنامه‌های کلان ماست. همه اینها نیاز به سرمایه‌هایی دارد که می‌تواند از سوی اروپایی‌ها تامین شود. 
     
    شما با گذشت 5 سال از زمان سکونت در کاخ ریاست جمهوری برزیل همچنان برای مردم این کشور محبوب هستید. آیا قصد دارید دوباره خود را در انتخابات بعدی محک بزنید یا نه؟

برای من همین دو دفعه انتخاب کافی بود. اگر من بخواهم دوباره رئیس‌جمهور برزیل باشم در آن صورت تمامی معانی دموکراسی نوین برزیل را به دیکتاتوری و سلطه‌گرایی تعبیر کرده‌ام. هر تغییری برای هر کشوری لازم است و من در این باره اصلا مقاومتی ندارم.

  • اما شاید آن زمان شما یک فرصت ناب را از دست بدهید: فینال بزرگ جام جهانی 2014  و دیدار احتمالی آلمان و برزیل دوست ندارید این بازی را به عنوان مقام ارشد کشور در استادیوم ریو ماراکانا از نزدیک ببینید؟

من عاشق فوتبالم. اما آن زمان نه به عنوان رئیس‌جمهور بلکه در جایگاهی مانند همه طرفداران بسیار برزیل این بازی را دنبال می‌کنم. این جوری برای من خیلی هم راحت تر است. من برای چنین روزی لحظه‌شماری می‌کنم.

همشهری امارات