به گزارش همشهری آنلاین، دِرون‌ها یا پهپادها به کمک بررسی نیروگاه چرنوبیل آمدند و برای نخستین بار بعد از ۳۳ سال به راکتور ۵ وارد شدند.
تکنولوژی تصویربرداری هوایی هوشمند با کمک پرنده‌های هدایت‌پذیر یا درون‌ها، باعث خلق آثاری دیدنی در زمینه‌های فیلم‌سازی و تبلیغات شده؛ از نقل و انتقلات پستی تا بررسی‌های جاسوسی همگی به کمک پهپادها در حال انجام هستند اما این تنها کاربرد این وسیله جالب نیست.
به گزارش اینترستینگ اینجینیرینگ، یک شرکت سازنده درون به کمک بررسی یکی از خطرناک‌ترین و غیرقابل دسترس‌ترین نقاط جهان یعنی نیروگاه اتمی چرنوبیل آمده است تا پس از ۳۳ سال میزان اورانیوم راکتور ۵ آن را اندازه‌گیری کند.
پهپاد ساخت این شرکت که الیوس ۲ نام گرفته است، به تازگی وارد محلی که فروپاشی فاجعه‌آمیز هسته‌ای چرنوبیل در آوریل ۱۹۸۶ رخ داد، شده است. این اولین بار از زمان فاجعه است که محققان عدم وجود زباله‌های هسته‌ای در راکتور ۵ را تأیید کردند.
چالش اصلی استفاده از درون در این ماموریت این بود که الیوس ۲ باید از یک دیوار ۷۰ متری عبور کرده و چاله‌ای به عمق ۲۵ متر زیر زمین را بررسی می‌کرد؛ بنابراین با از دست رفتن سیگنال‌های هدایتی هیچ راهی برای کنترل و ادامه ماموریت وجود نداشت.
پیش از این، حدود ۲ ماه قبل، نیز یک ربات هوشمند از دانشگاه بریستول به بررسی محوطه نیروگاه چرنوبیل پرداخته بود اما این اولین ورود به راکتور ۵ بعد از فاجعه انفجار هسته‌ای چرنوبیل بود.
هدف این ماموریت این بود که مشخص شود آیا از زباله‌های اورانیومی این راکتور و تجهیزات قدیمی آن چیزی باقی مانده است یا خیر که مشخص شد جواب منفی است.
الیوس ۲ نشان داد هیچ اثری از مواد هسته‌ای در راکتور ۵ تأسیسات هسته‌ای چرنوبیل باقی نمانده اما از دیگر سو نشان داد که امکان دسترسی محققان به مکان‌های غیرقابل دسترسی، اعم از فاجعه یا محیط طبیعی، وجود دارد، و نه تنها در زمین، بلکه در فضا.