همشهری آنلاین: اگر نیمه دوم سال بارانی نبارد، آب برای یک سوم تهران نخواهیم داشت.

به گزارش ایسنا، مهندس قاسمی، قائم مقام شرکت آب و فاضلاب استان تهران در چهلمین نشست کمیته محیط زیست شورای شهر تهران که به بررسی آثار بحران‌های زیست‌محیطی در تهران اختصاص داشت، یکی از بحران‌های زیست‌محیطی را وقوع سیل دانست و گفت: با توجه به شیب تهران و تفاوت ارتفاعی حدود 800 متر از بالاترین سطح تا پایین‌ترین نقطه، وقوع سیل و سرازیر شدن آب از شمال به جنوب تهران به دلیل اختلاف ارتفاع مهمترین خطرات سیل است.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر بحران اصلی که موجب بروز مشکلات زیست‌محیطی برای تهران می‌شود خشکسالی و کمبود آب برای این شهر است به شکلی که اگر در نیمه دوم سال بارش نباشد یک سوم تهران آب نخواهد داشت.

به مسائل زیست محیطی توجهی نمی‌شود

دکتر معصومه ابتکار، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران با تأکید بر توجه مسئولان و مدیران به بحران‌های زیست‌محیطی در تهران گفت: به نظر می‌رسد در طرح‌هایی که برای پیشگیری یا مقابله با بحران‌ها تدوین و تهیه می‌شود، به مسائل زیست‌محیطی بعد از بحران توجه نمی‌شود، که باید آن را جدی گرفت.

وی تصریح کرد: باید تمام دستگاه‌ها در خصوص مسائل زیست‌محیطی بعد از بحران به یک دستورالعمل و برنامه گام به گام برسند تا در صورت بروز بحران هر کدام از بخش‌ها بدانند که با مشکلات زیست‌محیطی بحران چگونه مقابله کنند.

رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران افزود: در تهران و همه شهرهای کشور از این مسأله فاصله داریم و حتی مردم برای مشارکت در چنین وقایعی آموزش کافی ندیده‌اند.

89 در صد حوادث و بلایا ریشه آب و هوایی دارند

دکتر مازیار حسینی، رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران با اشاره به اهمیت آموزش مردم در جهت پیشگیری و مقابله با بحران‌ها و بلایای طبیعی گفت: براساس آمار بین‌المللی 89 در صد حوادث و بلایا ریشه آب و هوایی داشته و 10 درصد به زلزله و خطرات ناشی از آن برمی‌گردد.

حسینی تأکید کرد: برای پیشگیری از وقوع حوادث یا مقابله و برخورد با آن‌ها باید آموزش داده و البته آموزش‌ها منجر به تغییر رفتارها و باورهای مردم شود. در کشورهای پیشرفته با وجودی که وسعت حوادث در آن‌جا به مراتب بیشتر از کشور ماست ولی تلفات انسانی کمتری دارند.

به اعتقاد وی تمام فعالیت سازمان‌ها و ارگان‌ها در مورد بلایا و بحران‌های طبیعی بیشتر توجه به روش‌های فنی دارد در صورتی که باید به مسائل فرهنگی و باورپذیر کردن آن و علوم اجتماعی نیز توجه ویژه داشت.

حسینی افزود: مهمترین مخاطره پیش‌بینی شده زلزله است که از آثار محیطی آن می‌توان به تخریب ساختمان‌ها، رها شدن مواد خطرناک، شیمیایی، سوخت، نشست‌های زمین، وقوع سیل به جهت شکست سطح آب و ... اشاره کرد.

وی تصریح کرد: در درازمدت بعد از بحران‌ها در تهران مخاطرات زیست محیطی یک معضل خواهد شد، در حال حاضر تغییر نامناسب کاربری زمین‌ها، با استفاده از آب‌های زیرزمینی و تخریب قنوات، تولید پسماندهای شهری و صنعتی، بحران‌های زیست‌محیطی برای شهر ایجاد خواهد کرد.

سند راهبردی برای مدیریت بحران در تهران

دکتر علمداری، رئیس کمیته مطالعات راهبردی مدیریت بحران شهری در مرکز مطالعات راهبردی شهر تهران از تهیه سند راهبردی برای مدیریت بحران خبر داد و افزود: این سند به مشکلات زیست‌محیطی که باعث بحران می‌شود و یا در صورت بحران‌ها ابعاد زیست‌محیطی چه خواهد بود، می پردازد.

وی تصریح کرد: برای تهیه این سند یک بانک اطلاعاتی از آن‌چه در تهران وجود دارد تهیه شده است، یکصد تهدید برای تهران شناسایی شده که این تهدیدها در مناطق هم شناسایی شده و تبدیل به سناریوهایی شده است تا بدانیم چگونه باید با آن‌ها برخورد کنیم.

علمداری افزود: در این سند، بستر زیست‌محیطی با 13 گام طراحی شده است که اهداف، سیاست‌های عملیاتی و حوزه‌ها و گلوگاه‌های زیست‌محیطی در آن مشخص شده است.

آموزش‌های ما در زمینه بحران ژاپنی شده‌اند

دکتر سعید متصدی، عضو و مشاور کمیته محیط زیست شورای شهر تهران با تأکید بر اجرای اقداماتی بر حفظ جان انسان‌ها گفت: برنامه‌ریزی باید به گونه‌ای باشد که در وهله اول جان انسان‌ها حفظ شود. نقاط امن در شهرها و مراکز جمعیتی شناسایی یا تعبیه شوند.

 وی خاطرنشان کرد: متأسفانه در معیارهای ساخت وساز ضوابط بحران لحاظ نشده است. آیا خیابان‌ها، پل‌ها و معابر و حتی ساختمان‌ها اماکن امن هستند؟

متصدی با اشاره به آموزش‌های پیشگیری و مقابله با بحران در کشور گفت: آموزش‌های ما در زمینه بحران ژاپنی شده‌اند، در آن کشور وقتی به دانش‌آموزان می‌گویند در هنگام زلزله زیر میز بروید یا کنار دیوار پناه بگیرید به این خاطر است که سقف و ساختمان‌های آن‌ها ایمن است ولی آیا در ایران سقف مدارس و یا هر ساختمان دیگری آن‌قدر امن است که به مردم می‌گوییم بروید زیر میز؟

وی تصریح کرد در برنامه‌های راهبردی تهران، بهداشت محیط در همه‌جا فراموش شده است. بحث ناقلی و شیوع بیماری‌های همه‌گیر را فراموش کرده‌ایم که باید به آن‌ها توجه شود.

در پایان این جلسه مقرر شد یک کارگروه مدیریت بحران و آثار زیست‌محیطی تشکیل شود تا دستورالعمل مشخصی در خصوص بحران‌های زیست‌محیطی در تهران تدوین شود.