این روزها حکایت سامانه شاد برای برخی دانش‌آموزان خراسان جنوبی مانند روستاهای پردان و بنمرود روزهایی ناشاد رقم زده و آنها مجبورند برای دسترسی به اینترنت بالای کوه و جاهای بلند بروند.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، دستان کوچکش از سرما سرخ شده، کلاه بر سر دارد اما سوز سرمای کویر صورتش را سرخ کرده است. با گام‌های کوچکش را کوه را در پیش می‌گیرد و در حالی که در یک دستش کتاب و در دست دیگرش گوشی است در کوهپایه به دنبال اینترنت می‌گردد تا زمانی که ارتباط برقرار شود و بتواند در سامانه شاد کسب علم کند.

بالاخره به نقطه‌ای می‌رسد که اینترنت وصل می‌شود و در همان جا سعی می‌کنند آتشی روشن کنند تا خود را از سرمای کویر نجات دهد. گاهی تعداد زیادی از دانش‌آموزان تنها با یک گوشی مجبور هستند از سامانه شاد استفاده کنند. ۲۰ روز پیش بود که حکایت پرت شدن مصطفی از بالای کوه در فضای مجازی در حالی منتشر شد که وی برای استفاده از فضای شاد به دنبال نقطه اتصال اینترنت رفته بود که به یک باره زیر پایش خالی می‌شود و از کوه پرتاب می‌شود.

اما ماجرای نبود زیرساخت در برخی نقاط روستایی به ویژه شهرستان زیرکوه تنها به همین جا ختم نمی‌شود چرا که داستان بالا رفتن از ارتفاعات به دنبال اینترنت همچنان ادامه دارد و این در حالی است که امروزه آموزش‌ها در بستر اینترنت و فضای مجازی انجام می‌شود و این امر نیازمند توجه جدی مسئولان است.

با این وضعیت اینترنت در روستاهایی مانند پردان و بنمرود والدین هر روز نگران سقوط فرزندان خود از ارتفاعات هستند و دانش‌آموزان و دانشجویان از این وضعیت ناشاد هستند چرا که مجبور هستند برای دستیابی به اینترنت هر سختی را به جان و دل بخرند و از روستا فاصله بگیرند. دانش آموزانی که در شرایط غیرکرونا باید برای رسیدن به مدرسه مسافتی را در روستا طی می‌کردند تا خود را به مدرسه برسانند اما این روزها در برخی نقاط شهرستان زیرکوه همان امکانات نیز وجود ندارد و بدون دسترسی به سامانه چگونه باید ادامه تحصیل دهند.

نبود زیرساخت مناسب اینترنت سبب شده تا شیرینی درس خواندن برای برخی‌ دانش‌آموزان و دانشجویان به تلخی تبدیل شود و برخی به فکر ترک تحصیل بیفتند. یکی از اهالی روستای پردان گفت: دانش‌آموز کلاس اولی دارم و مجبورم هر روز همراه او مسافتی را طی کنم تا بتوانیم از اینترنت استفاده کنیم. ادامه این روند با توجه به شروع فصل زمستان و باران و برف خیلی سخت است. دکل اینترنت نصب شده اما از اتصال خبری نیست. دانش‌آموزان و دانشجویان پردان و بنمرود باید هر روز ۵ تا ۷ کیلومتر از روستا دور شوند و به تپه‌های برسند که گاهی پوشش اینترنت دارد.

یکی از دانشجویان نیز در این باره گفت: مجبوریم برای حضور در کلاس‌های آنلاین سر از کوه، دشت و بیابان درآوریم و در این سرمای هوایی که هر روز بیشتر می‌شود شرایط ادامه تحصیل خیلی سخت شده است.

مدیرکل آموزش و پرورش خراسان جنوبی که معتقد است در این روستاها دانش آموزان می‌توانند هم به صورت حضوری از معلمان استفاده کنند و هم غیرحضوری از درسنامه‌ها استفاده کنند گفت: اینکه ادعا کنیم به هیچ عنوان مشکلی وجود ندارد نیست و چنین ادعایی نداریم، چرا که در زیرساخت‌های اینترنت اشکالی وجود دارد اما معتقدیم ارتباط همکاران ما با دانش آموزان قطع نشده است.

مصطفی بهی، مدیر کل ارتباطات، فناوری و اطلاعات خراسان جنوبی نیز گفت: ظرف دو ماه آینده مراحل تامین تجهیزات اتصال اینترنت در روستای پردان و چند روستای اقماری اطراف به شبکه ملی انجام می‌شود. اگر روستاهایی اعلام می‌کنیم متصل هستند کیفیت مطلوب نباشد این امر قابل پیگیری خواهد بود.

حال باید دید در این روزهایی که به سمت زمستان و سردی هوا می‌رویم و مخاطراتی که دانش‌آموزان را تهدید می‌کند مسئولان چه تدبیری برای رفع این مشکلات می اندیشند.