به گزارش همشهری آنلاین، از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا تاکنون، اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی یکی از چالش‌ها و دغدغه‌های اصلی مدیران شهری در سراسر جهان بوده است و در حالی که در دوران همه‌گیری کرونا، شهروندان خود را با شیوه‌های نوین کار کردن، درس خواندن و تفریح کردن مطابقت می‌دهند، مقامات شهری در پی ایجاد تغییراتی در نحوه آمد و شد شهروندان هستند.
به طبع تمامی تغییراتی که ویروس کرونا طی ماه‌های اخیر در سبک زندگی شهروندان ایجاد کرده، عادت‌های رفت و آمد بسیاری از آنها را نیز دگرگون ساخته است و بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند برای حفظ فاصله اجتماعی با دیگران، کم‌تر از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند. اما در این میان، انبوهی دیگر از شهروندان به دلایل گوناگون همچنان به استفاده از وسیله‌های حمل و نقل عمومی مانند مترو و اتوبوس ادامه داده و خود را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهند، چراکه رعایت فاصله اجتماعی در این اماکن، خصوصاً در ساعات اوج رفت و آمد عملاً غیرممکن می‌نماید.
شهرداری‌های کلان شهرهای جهان در جهت اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی اقدامات گوناگونی انجام داده‌اند. به عنوان مثال، بنا به پیش‌بینی مدیریت شهری شهر لندن، کاهش ۹۰ درصدی حجم مسافران مترو در ساعات اوج رفت و آمد سبب بروز مشکلاتی مانند افزایش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و خودروهای تک سرنشین و در نتیجه ترافیک شدید و افزایش آلودگی هوا خواهد شد. اما چاره کار چیست و چطور می‌توان پیشرفت‌های مثبت در حوزه حمل و نقل را به یکی از ویژگی‌های ثابت زندگی شهری تبدیل کرد؟
در این راستا شهردار لندن در حال ایجاد طرحی است که به موجب آن، خطوط دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی در سطح شهر را افزایش دهد و این امکان را برای شهروندان فراهم کند تا بتوانند به جای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و اتومبیل‌های شخصی که در شرایط کنونی هرکدام معایب خود را دارند، بیشتر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری کنند.
در سایر شهرهای جهان نیز طرح‌هایی مشابه اجرا می‌شوند. برای مثال در پاریس (فرانسه) ۶۵۰ کیلومتر خط ویژه دوچرخه‌سواری ایجاد شده که برای پیاده‌روی هم می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. در شهر میلان (ایتالیا) ٣٥ کیلومتر از جاده‌ها که مسیر ماشین‌رو بوده‌اند به مسیر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری نیز تبدیل شده‌اند. در شهر بوگاتا (کلمبیا) مقامات شهری ورود وسایل نقلیه موتوری را به ١٢٠ کیلومتر از خیابان‌ها ممنوع کرده‌اند.
بنابراین در شرایط کنونی که استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی سبب عدم رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی می‌شود و از دیگر سو استفاده از خودروهای شخصی نیز خطر آلودگی هوا و ترافیک را در پی دارند، به نظر می‌رسد استفاده از دوچرخه تنها راه حل مناسب باشد.
روی هم رفته چنین تغییرات موقتی در شیوه رفت و آمد می‌تواند تقاضا برای استفاده از وسایل نقلیه موتوری را در آینده کاهش دهد و به شهروندان اجازه دهد تا برای پیاده‌روی، دویدن و دوچرخه‌سواری در خیابان‌های شهر فضای بیشتری در اختیار داشته باشند. ممکن است زمان زیادی لازم باشد تا تغییرات فرهنگی ریشه بدوانند و باید به خاطر داشت که ایجاد دگرگونی‌های پایدار در فضای شهر به یک برنامه‌ریزی دقیق نیاز دارد.