به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تسنیم، در ابتدای این مراسم، مدیر شبکه مستند با اشاره به تولید و پخش مستند پرتره بیوک میرزایی با نام «داستان بیوک» گفت: کارهایی که درباره هنرمندان رادیو و دوبله در شبکه ساخته می شود، جز برنامه‌های پربیینده ماست و بازتاب زیادی دارد چون مردم آنها را دوست دارند. برای ما هم ساخت چنین فیلم‌هایی مهم است و پیگیری می‌کنیم.
محسن یزدی از ادامه‌دار بودن این مستندها خبر داد و گفت: ما دوست داریم این دست مستندها ادامه داشته باشد. ما علاقه مندیم برنامه‌هایی که در رادیو پرمخاطب هستند، تبدیل به مستند شوند. این کارها دیده هم می‌شود و برای مخاطب بسیار جذاب است. به نظرم از خیلی از برنامه‌های رادیو می‌توان مستند تولید کرد. برای مثال برنامه آقای راسخ که بسیاری از کارشناسان را به نقد جدی می‌کشد، سوژه بسیار خوبی است.
وی در پایان خطاب به بیوک میرزایی گفت: بسیار خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم و باید بگویم که کار شما برای ما آورده دارد و باعث می‌شود که مردم شبکه ما را ببینند. مردم شما را دوست دارند ، امیدوارم بتوانیم زحمات چندین ساله شما، ارق و تعصبت‌تان به تلویزیون و رادیو را جبران کنیم. همه باید بدانیم محبوبیت شما به راحتی به دست نیامده و برایش زحمت کشیدید. مردم ما خیلی خوب دورویی، تکبر و خودشیفتگی را می‌شناسند و صداقت را تشخیص می‌دهند. هنرمند صادق، محبوب مردم است و آقای میرزایی از جمله کسانی است که مردم او را دوست دارند و برای ایشان احترام قائلند.
مجموعه مستندهای دوبله و صدا ماندنی و ارزشمند است
در ادامه این نشست بیوک میرزایی با قدردانی از شبکه مستند برای ساخت مستند پرتره هنرمندان دوبله و صدا گفت: باید به شبکه مستند و مدیر آن برای این نوع نگاه تبریک گفت؛ این نوع کارها ماندنی است و هرچه قدر تاریخش بگذرد، ارزشمندتر می‌شود.
وی افزود: البته به نظرم خیلی دیر به این ماجرا توجه شده است، چرا که خیلی از افراد رفته‌اند و دیگر در دسترس نیستند تا فیلمی از آنها تهیه شود. من شبکه مستند و سینمای مستند را بسیار دوست داشتم اما باور نمی‌کردم پخش فیلمم از این شبکه این قدر بازتاب داشته باشد. حتی از کانادا به من زنگ زدند و گفتند این فیلم را دیدیم.
میرزایی با اشاره به سابقه ورود خود به تئاتر گفت: من از سال ۱۳۴۸ در این حرفه هستم و اوج و فرودهای زیادی را تجربه کردم. از کلاس اول دبیرستان وارد هنرکده آناهیتا با مدیریت مصطفی اسکویی شدم. نمی‌دانستم تئاتر چیست اما عاشق فیلم بودم. تست دادم، انتخاب شدیم و با دنیای دیگری آشنا شدیم که تا قبل از آن کاملا با آن بیگانه بودیم. در محله‌ای بزرگ شدم که شاید اگر هنرپیشه نمی‌شدم شاید سرنوشت دیگری پیدا می‌کردم.
وی با نقل خاطره‌ای از هنرنمایی خود در تئاتر گفت: قبل از انقلاب فقط تئاتر کار می‌کردم. البته با کسی تئاتر کار می‌کردیم که در آن زمان به او اجازه کار نمی‌دادند. آقای اسکویی تحصیل‌کرده روسیه بود و می‌گفتند که چپ و مارکسیست است. برهمین اساس سراغ اسماعیل خلج رفتیم تا با او کار کنیم. گفتند که او کار نمی‌کند و فرد دیگری کار می‌کند. او هم خیلی باسواد بود و از اقلیت‌های زرتشتی در کشورمان بود. دوست داشتم با کسانی مثل اسماعیل خلج یا سیدکاظم کار کنم اما با کسی همراه شدم که خیلی دوستش نداشتم. برای مثال در سال ۱۳۵۶ نمایشی به اسم بازی قتل عام را آماده کرد که تئاتر پوچی بود. با خود می‌گفتیم هر لحظه ممکن است تماشاچی ما را بزند، اگر چه نمایشش وصف‌الحال بود و اوضاع آشفته آن زمان را نشان می‌داد.
میرزایی افزود: خاطرم هست اسمم را درست نگفته بودم و به جای اینکه خودم را بیوک میرزایی معرفی کنم، گفتم بهرام میرزایی هستم چرا که اگر بچه‌ها می‌فهمیدند حتما تکفیرمان می‌کردند. به‌گونه‌ای هم تربیت شده بودیم که اصلا سراغ سینما نمی‌رفتیم چرا که در آن زمان فیلم فارسی بود و ما هم می‌گفتیم اینها کار بدی است. در نهایت ۱۹ ساله بودم که انقلاب شد و ما در اولین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، نمایشی به اسم «قیام در هایتی» را در تالار وحدت کار کردیم.
وی با انتقاد از رفتار بعضی بازیگران جوان گفت: بسیاری از جوانان ما امروز به شیوه‌های مختلف تلاش می‌کنند تا نقش را بگیرند اما وقتی نقش را می‌گیرند دیگر کار را رها می‌کنند در حالی که وقتی نقش را می‌گیرید باید تلاش‌تان را مضاعف کنید. ما نسلی هستیم که ریال ریال پولمان را جمع می‌کردیم تا یک تومان شود و بتوانیم سینما برویم اما اکنون فضا متفاوت شده است. اگر چنین خاطراتی به تصویر کشیده شود خیلی خوب است. کسی که اصلا نمی‌دانست تئاتر چیست و کتاب نمی‌خواند، وارد تئاتر شد اما وارد دنیایی شدیم که اصلا راه برگشت برایش وجود نداشت.
بیوک میرزایی با اشاره به نقش «عباس آقا» که از نقش‌های ماندگار اوست، افزود: نقش عباس آقا هم بسیار خوب بود. خاطرم هست یک روز رادش پیش من آمد و گفت بچه‌های آبادان گفته‌اند اگر به آبادان بیایی، بیچاره‌ات می‌کنیم چرا که وقتی عباس آقا را می‌بینی، می‌ترسی و می‌لرزی. با کارگردان صحبت کردیم که یکبار او قلدری کند اما باز هم تا صدایش کردیم ترسید!
میرزایی ادامه داد: البته قرار است فصل جدید این سریال به کارگردانی اصغر توسلی از این سریال ساخته شود. از بازیگران قبلی تنها عباس آقا در این فصل حضور دارد. البته الان هم مشغول کار در سریال جشن سربرون به کارگردانی مجتبی راعی هستیم که واقعا کارگردان بسیار خوبی است و تصویربردار و صدابردار بسیار خوبی هم دارد.
این پیشکسوت با یادی از پیشکسوتان دوبله و صدا هم گفت: به اعتقاد من منوچهر اسماعیلی نابغه دوبله است، او در «هزار دستان» به جای چند نفر صحبت کرده است.
موفقیت «داستان بیوک» از محبوبیت آقای میرزایی است
در ادامه این نشست ابوالفضل توکلی تهیه کننده و کارگردان «داستان بیوک» هم درباره ساخت این مستند گفت: فکر می‌کنم خیلی از مردم ذهنیت دیگری نسبت به آقای میرزایی داشتند اما ساخت این فیلم کمک کرد تا مردم بدانند که ایشان در کارهای فاخر حضور داشتند، اهل مطالعه هستند و ... به نظرم در این فیلم و با کمک خود ایشان ذهنیت‌ها تغییر کرد و مردم با بخش دیگری از زندگی ایشان آشنا شدند. خوشبختانه باید بگویم بازخوردهای این فیلم مستند در فضای مجازی بسیار خوب بود و خیلی‌ها برایش پست گذاشته بودند. قطعا این موضوع به دلیل محبوبیت آقای میرزایی است.
وی درباره ایفای نقش بیوک میرزایی در سریال «جشن سربرون» گفت: در سریال سربرون تصمیم گرفتیم صحنه‌ای از آقای میرزایی را بگذاریم که ایشان کشته می‌شود. بازیگران معمولا در چنین مواقعی در اتاقی منتظر می مانند تا نوبت ضبط آنها برسد، اما جالب است بدانید که آقای میرزایی بر خلاف جوانها تمام این مدت را کنار عوامل حضور داشت تا نوبت ضبطشان برسد.
ابوالفضل توکلی از برخورد خوب رادیو در ساخت مستند بیوک میرزایی صحبت کرد و گفت: در تولید مستند پرتره حمید منوچهری، منوچهر آذری و بیک میرزایی متاسفانه ناهماهنگی هایی در رادیو کار ما را سخت کرده بود که خوشبختانه با حضور آقای صدر در معاونت صدا بهترین هماهنگی ها انجام شد، ایشان تمام مدت کنار گروه تولید بودند و حمایت کردند تا «داستان بیوک» به سرانجام برسد، جا دارد همینجا از ایشان تشکر کنم.
در ادامه سیداحمدرضا صدر مدیر روابط عمومی معاونت صدا هم بر استمرار همکاری های مشترک تاکید کرد و گفت: کار من بیشتر اجرایی است اما زمانی که به رادیو آمدم با این نیت بود که کاری کنم تا زحمات رادیویی‌ها دیده شود. رادیویی‌ها واقعا زحمت می‌کشند اما کمتر دیده می‌شوند. یکی از راه‌های دیده شدن همین مستندهایی است که آقای توکلی می‌سازد. زمانی که آقای توکلی با بنده تماس گرفتند، بسیار خوشحال شدم. بچه‌های رادیویی بسیار زحمت می‌کشند و حتی برآوردهایشان کمتر از تلویزیونی‌هاست. حداقل کار این است که کاری کنیم زحمات آنان دیده شود. شما برای رادیو کار می‌کنید و هیچ پولی هم از ما نمی‌خواهید. اگر بخواهیم هماهنگی را انجام ندهیم، بی‌معرفتی است.
در پایان این مراسم مدیر شبکه مستند با اهدای تندیس از بیوک میرزایی تجلیل کرد.