به گزارش همشهری آنلاین، دکتر حسن حبیبی در این ٣٤ سال مشاغلی چون عضویت در شورای انقلاب، وزیر فرهنگ و آموزش عالی دولت شورای انقلاب، عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان، نماینده مردم تهران در مجلس اول، وزیر دادگستری دولت مهندس موسوی، عضو شورای بازنگری قانون اساسی در سال ٦٨، معاوناولی دولتهای سازندگی و اصلاحات، ریاست فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عضو ستاد انقلاب فرهنگی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت در شورای انقلاب فرهنگی را برعهده داشت.
او در سال ۱۳۷۶، هنگامی که معاون اول رئیس جمهوری بود نشان عالی استقلال را از مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی دریافت کرد. نشان «استقلال» یکی از نشانهای افتخار در ایران است و به کسانی اعطا میشود که با قبول مسئولیتهای مهم، تلاش برای تبیین اصول و مواضع جمهوری اسلامی ایران، رهاندن نظام از خطرات احتمالی، کمک به اشاعه جهانی مبانی فکری انقلاب اسلامی و... در مقاطع حساس نقشی اساسی ایفا کردهاند. بعد از مرحوم دکتر حبیبی، میرحسین موسوی و حسن فیروزآبادی در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی و محمود احمدینژاد این نشان را دریافت کردند.
حمید میرزاده، استاد دانشگاه و رئیس پیشین دانشگاه آزاد اسلامی در یادداشتی به مناسبت هشتمین سالگرد درگذشت دکتر حسن ابراهیمی حبیبی نوشت:
دانشمند فرزانه مرحوم آقای دکتر «حسن حبیبی» از شمار خردمندان و فرهیختگان این مرز و بوم بود. اخلاق متواضعانه و صبر و شکیبایی او در کنار تفکر عالمانه و خدمات صادقانهاش شخصیتی کمنظیر و پرجاذبه از او ساخته بود. دکتر حبیبی با ژرفاندیشی و با نگاه عمیق فرهنگی کار میکرد و معتقد بود راه توسعه ایران از توسعه فرهنگی میگذرد. اثر انگشت سلیمانی و دم مسیحایی دکتر حبیبی در اغلب مجموعههای مهم علمی یا فرهنگی کشور به خوبی پیداست.
مجموعه عظیم فرهنگستانهای ایران، کتابخانه ملی ایران، بازسازی ساختمان قدیمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به عنوان اولین پردیس علمی دانشگاه، مجموعه عظیم بنیاد ایرانشناسی و بنیاد امیرکبیر و بازسازی مجموعههای میراث فرهنگی ایران همه و همه نشانه روشن جدیتها و پیگیریها و دلواپسیها و دلسوزیهای این مرد بزرگ برای احیای ادب و فرهنگ ایران هستند. در کنار این همه اقدامات گرانسنگ و بنیادین، کتابها و آثار پژوهشی فخیم و نفیس وی مثل مجموعه بازارهای ایران، مجموعه تقسیمات کشوری ایران، مجموعه شهرهای ایران و مجموعه اماکن مذهبی ایران که اخیرا با همت بنیاد ایرانشناسی به زیور طبع آراسته شدهاند همگی نشان دهنده عظمت و استواری شخصیت دکتر حبیبی در پاسداری از عرصههای علمی و فرهنگی ایران است.
در کارنامه پربار خدمات با صفا و بیریای او همکاری با شش دولت پس از انقلاب از نقطههای روشن و بارز حضور فعال او در تدبیر امور سیاسی ایران را میتوان دید. او همیشه از سر اعتقاد و باور قلبی و به تعبیر ادبا از بن دندان و صدق دل بیصدا و فروتنانه کار میکرد. خوب است ناگفته نماند به عنوان همکار ایشان که سالهای مدیدی در محضرشان درس میگرفتم، مدیری دقیقتر و به آیینتر و موثرتر و دلسوزتر از او برای توسعه ادب و فرهنگ ایران ندیدم و این پرواضح است که کارهای باعظمت و استوار او بدین خوبی و دلارایی و جاویدانی که هر یک در جای خود یادگاران پربهایی برای ایران هستند، نمیتواند بدون تاییدات و استظهار الهی از این مرد شریف باشد.
بیهیچ تردید و انکار، عملکرد این مرد علم و عمل حاکی از بزرگی و عظمت قدر و کثرت معرفت و خلوص نیت و صداقت محض و محض صداقت او است. دکتر حبیبی فرزند اسلام و ایران و همیشه مایه مباهات ماست. او از مدیران پرفایده و کم هزینه برای کشور بود. امید است آنچه از قلم من از بیان والایی و فرخندگی مقام بالای دکتر حبیبی عزیز به ناتوانی باز ماند، به توانایی چشم و دل سایر همکاران ارجمند و نکتهیاب او روشن شود.