همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: "پیرمرد فربه و بداخم انگلیسی در ۲۹ آوریل ۱۹۸۰ در سن ۸۱ سالگی مرد و هم خودش را راحت کرد و هم دوروبری‌هایش را. چقدر خوب است که او مرده؛ چون حداقل می‌توانیم یکبار هم که شده به او حمله کنیم؛ اصلا من برای این به او می‌تازم چون او مرده وگرنه الان حرف‌هایم درباره او چیز دیگری بود... "
نقل قول بالا مربوط به "اورسن ولز" است؛ او چند هفته بعد از درگذشت آلفرد هیچکاک در مراسمی در سالن‌شهرداری لس‌آنجلس جملات فوق را درباره او ایراد کرد و همه را خنداند و دست بر قضا خودش هم ۵ سال بعد درگذشت.
تصویری که ولز از هیچکاک داده (البته اگر ولز و طنزپردازی‌ها و سخنوری‌های با نمک او را نشناسیم) در نگاه اول بیرحمانه است اما حقیقت دارد.
به طور قطع هیچکاکی در عصر ما وجود ندارد و نمی‌تواند باشد. او اهریمنی بود بدهیبت و یا فرشته‌ای بود نیکو خصال. همین ۲ تعریف به نسبت ۷۵ به ۲۵ از او در کتاب‌ها مانده.
در کارنامه حرفه‌ای او ۶۷ فیلم در مقام کارگردان (اولین فیلمش محصول ۱۹۲۲ به نام عدد ۱۳ که اتفاقا ناتمام ماند و آخرین کار او توطئه خانوادگی محصول ۱۹۷۶ است)، ۲۹ فیلم در مقام تهیه کننده، ۲۲ فیلم در مقام سناریست و نویسنده و هم چنین ۳۳ فیلم در مقام بازیگر به ثبت رسیده که در جای خود یک رکورد به حساب می‌آید.