به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایاسپیان، اسپینکس که عضو سپاه تفنگداران دریایی آمریکا بود، در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۷۶ مونترال مدال طلا را در بوکس سبکوزن برای کشورش به ارمغان آورد اما اوج کار او ۱۳ ماه پس از ورودش به دنیای حرفهای بوکس رقم خورد؛ جایی که در هشتمین رقابت روی رینگ برابر محمد علی، چهره افسانهای دنیای ورزش قرار گرفت.
این بازی ۱۵ فوریه ۱۹۷۸ در لاسوگاس برگزار شد و محمد علی که در ۳۶ سالگی دوران اوج را پشت سر گذاشته بود، پس از ۱۵ راند مبارزه با رقیب بسیار جوانتر خود، عنوان قهرمانی جهان را واگذار کرد. اسپینکس در آن زمان ۲۴ سال داشت و کمتر کسی گمان میکرد بتواند برابر محمد علی دوام بیاورد اما رای داوران در پایان به سود او اعلام شد و به این ترتیب تنها مشتزن تاریخ لقب گرفت که توانسته است کمربند قهرمانی را در رینگ بوکس از علی بگیرد.
او که ناگهان قهرمان جهان شده بود، البته شان رقیب بسیار بزرگ خود را حفظ کرد و در پایان مبارزه گفت: «من بزرگترین نیستم. من تنها آخرین هستم.» این قهرمانی البته اوج دوران اسپینکس بود که به دلیل خودداری از مبارزه کردن با کن نورتن بر سر دفاع از عنوان خود کمربند قهرمانی را از دست داد. در عوض پیشنهاد کرد بار دیگر برابر محمد علی قرار بگیرد که هفت ماه بعد در آخرین پیروزی خود در رینگ بوکس روز ۱۵ فوریه ۱۹۷۸ بر اسپینکس پیروز و قهرمان جهان شد.
اسپینکس پس از آن فقط یک بار دیگر برای به دست آوردن کمربند قهرمانی مبارزه کرد و در ژوئن ۱۹۸۱ با ناکاوت به لری هلمز باخت. مشتزنی که زمانی با پیروزی بر محمد علی دنیا را به شگفتی و تحسین واداشته بود، با رکورد نهچندان چشمگیر ۲۶ برد و ۱۷ باخت در دسامبر ۱۹۹۵ در سن ۴۲ سالگی از دنیای حرفهای مشتزنی بازنشسته شد. او که در کشتی کچ هم فعال بود، پنج سال با سرطان پروستات و چند بیماری دیگر جنگید و سرانجام روز جمعه پنجم فوریه ۲۰۲۱ از دنیا رفت.