به گزارش همشهری‌آنلاین، یکی از جذاب‌ترین سؤال‌هایی که فوتبال‌دوستان همیشه در ذهن‌شان مرور می‌کنند یا از یکدیگر می‌پرسند: «بهترین مهاجم تاریخ فوتبال کیست؟» از هر کسی که بپرسید با دلایل خاص خودش و علاقه فوتبالی‌اش یک یا چند نام می‌شنوید. با این حال پاسخ دادن به این سؤال اصلاً آسان نیست و اگر اسمی را بیاورید شاید چند لحظه بعد پیش خودتان بگویید: «آه، نام فلان مهاجم درجه یک را فراموش کردم بیاورم!» با ذکر نکاتی می‌توان برخی مهاجمان را برتر دانست، از جمله آمار گلزنی و جام‌هایی که کسب کرده‌اند. با این حال بی‌انصافی است اگر خلاقیت و تکنیک برخی بازیکنان را نادیده بگیریم.
پیش از هر چیز بگوییم اگر نام ستاره‌هایی همچون یوهان کرویف، دیگو مارادونا، لیونل مسی، کریستیانو رونالدو، فرانچسکو توتی، جرج بست، ریوالدو، دنیس برگکمپ و برخی دیگر در این لیست اصلاً وجود ندارد، به این دلیل است که آن‌ها صرفاً مهاجم نوک نبوده‌اند و در دوران بازی‌شان حضور در پست‌های دیگری را هم تجربه کرده‌اند. در نتیجه این لیست متشکل از نام مهاجمان نوک یا همان مهاجمان هدف است.
۱. پله
پله، بزرگ‌ترین مهاجمی است که در دنیا دیده‌اید. او رکورددار گلزنی در یک لیگ است و با سانتوس ۵۴۱ گل زده و مجموع گل‌هایش هم ۱۲۸۱ عدد بوده. ۲ مرتبه کوپا لیبرتادورس را برده و ۳ مرتبه قهرمان جام‌جهانی شده است. او برای دستاوردهای حیرت‌انگیزش جایزه افتخاری فیفا را هم به خودش اختصاص داده است.
۲. رونالدو
رونالدوی اوریجینال را هنوز هم بسیاری «پدیده» می‌نامند. او از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنانی است که در جام‌جهانی بازی کرده. ۲ مرتبه قهرمان جام‌جهانی شد و تا قبل از اینکه کلوزه رکوردش را بشکند با ۱۵ گل برترین گلزن این تورنمنت بود. او سرعت، تکنیک و مهارت فوق‌العاده‌ای داشت. در رده باشگاهی ۳۵۲ گل زد و برای تیم‌های مطرحی همچون رئال‌مادرید، بارسلونا، اینتر و میلان به میدان رفت.
۳. اوزه‌بیو
اوزه‌بیوی فقید که سال ۲۰۱۴ درگذشت، برای پرتغال یک گنجینه واقعی بود و خواهد بود. «الماس سیاه» ۶۳۸ گل در ۶۱۴ بازی زد و هم قهرمان جام ملت‌های اروپا شد و هم بهترین بازیکن اروپا نام گرفت. در پرتغال بسیاری اعتقاد دارند ارزش اوزه‌بیو از رونالدو بالاتر بوده است.
۴. فرنتس پوشکاش
جادوگر مجارستانی ۸۴ گل ملی زد تا مدت‌ها برترین گلزن ملی جهان بود و علی دایی رکوردش را شکست. او ۳۵۲ گل برای تیم بوداپست هونوِد زد و سپس ۱۵۶ گل دیگر برای رئال‌مادرید به ثمر رساند. او ۵ عنوان قهرمانی در لالیگا، ۳ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یک نایب‌قهرمانی در جام‌جهانی داشت و همراه مجارستان قهرمان المپیک شد.
۵. گرد مولر
مولر بهترین مهاجمی است که تاکنون آلمانی‌ها و بایرن‌مونیخ در ترکیب‌شان دیده‌اند. «بمب‌افکن» با اعتمادبه‌نفس بالای خودش کابوس دروازه‌بانان بود. او که ۶۸ گل برای آلمان به ثمر رساند و ۶۵۷ گل در دیدارهای باشگاهی زده، همراه مانشافت در جام‌جهانی و جام ملت‌ها قهرمان شد و همراه بایرن‌مونیخ بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان را برد.
۶. آلفردو دی‌استفانو
اسطوره فقید رئال‌مادرید، یکی از ۲ ستاره‌ای است که در هر ۵ قهرمانی ابتدایی پرافتخارترین تیم لیگ قهرمانان اروپا در ترکیب این تیم حضور داشته. او ۲۱۶ گل برای رئال‌مادرید به ثمر رسانده و همراه تیم ملی آرژانتین در کوپا آمریکای ۱۹۴۷ قهرمان شد که قبل از پوشیدن پیراهن تیم‌های ملی اسپانیا و کلمبیا بود. متأسفانه هیچ‌گاه او را در جام‌جهانی ندیدیم.
۷. شاندور کوچیش
در جام‌جهانی ۱۹۵۴ موفق شد برای مجارستان ۱۱ گل خارق‌العاده بزند، اما تیم ملی کشورش در چند قدمی کسب جام کم آورد. او هم برای بوداپست هونوِد ۱۵۳ گل در ۱۴۵ بازی زد. عملکرد درخشان در بارسلونا و کسب ۲ جام قهرمانی هم از دیگر افتخاراتش بود. کوچیش در ۴۹ سالگی سرطان گرفت و درگذشت.
۸. روماریو
در تک‌به‌تک‌ها بی‌نظیر بود. فوتبال برزیل مهاجمان بزرگی داشت و روماریو هم یکی از آن‌ها به شمار می‌رفت. بیش از ۱۰۰۰ گل در دوران بازی‌اش زد و به سلسائو کمک کرد جام‌جهانی ۱۹۹۴ را ببرد. او روزهای درخشان در فلامنگو، بارسلونا و آیندهوون داشت.
۹. مارکو فان‌باستن
هنوز هم وقتی از مارکو فان‌باستن صحبت می‌شود، همه حسرت می‌خورند که چرا چنین فوق‌ستاره‌ای مجبور شد ۲۸ سالگی به‌دلیل مصدومیت فوتبال را کنار بگذارد. مهاجم پیشین میلان و آژاکس در ایتالیا شکوفا شد. او با تیم ملی هلند در یورو ۸۸ جام گرفت و با میلان هم قهرمان لیگ قهرمانان شد. ۲۷۷ گل در باشگاه‌هایش زد که بسیاری از آن‌ها زیبا بود.
۱۰. آرتور فریدن‌ریش
در آغاز قرن گذشته میلادی یک مهاجم برزیلی-آلمانی در جهان کولاک به‌پا کرد. فریدن‌ریش ۸ مرتبه بهترین گلزن لیگ سائوپائولو شد، کاری که حتی پله هم انجام نداد. برخی اعتقاد دارند مروارید سیاه واقعی او بود که کمتر به آن توجه شده است. آرتور سال ۱۹۱۹ بهترین بازیکن کوپا آمریکا نام گرفت و ۲ مرتبه هم با برزیل قهرمان این تورنمنت شد.
۱۱. فرناندو پِیروتئو
اصلاً این اسم به گوش‌تان خورده است؟ خب، تنها نیستید، چرا که بسیاری از موفقیت‌های این مهاجم پرتغالی مطلع نیستند. یکی از برجسته‌ترین مهاجمان تاریخ فوتبال که در ۱۹۷ بازی برای اسپورتینگ‌لیسبون ۳۳۲ گل زد و آمار ۱.۷ گل در هر بازی داشت. او تمامی دوران فوتبالش را در اسپورتینگ سپری کرد و ۶ مرتبه قهرمان لیگ شد.
۱۲. جوزف بیکان
مهاجمی اهل وین در اتریش-مجارستان قدیم که در فوتبال چکسلواکی درخشید. او در ۴۰۶ بازی موفق شد ۶۰۷ گل بزند. سرعت و چابکی‌اش زبانزد بود. بیکان اروپای‌شرقی را ترک نکرد و بسیاری را تشنه دیدن بازی‌اش از نزدیک گذاشت.
۱۳. پائولو روسی
جام‌جهانی ۱۹۸۲، جامِ پائولو روسی بود. او با ایتالیا قهرمان شد و ۶ گل هم به ثمر رساند. توپ طلا برده و آقای‌گل سری A هم شده است. بهترین دورانش در یوونتوس بود و پیراهن میلان را هم پوشید. در لیگ قهرمانان و سری A قهرمان شد و ۳۱ سالگی فوتبال را کنار گذاشت.
۱۴. گونار نوردال
یک دهه در سوئد درخشید تا به میلان رسید. ۲۱۰ گل با پیراهن روسونری در دهه ۱۹۵۰ زد. ۴۳ گل هم در ۳۳ بازی برای تیم ملی سوئد به ثمر رساند. او ۵ مرتبه آقای‌گل سری A شد و با سوئد به قهرمانی المپیک دست یافت.
۱۵. امیلیو بوتراگوئنو
هنوز هم نامش با رئال‌مادرید پیوند خورده است. «کرکس» رئالی‌ها افتخارات قابل توجهی همراه با این تیم کسب کرد، از جمله ۶ قهرمانی لالیگا. لقب کرکس هم به دلیل کسب افتخارات متعدد به او داده شد. ۶۹ مرتبه پیراهن اسپانیا را پوشید و با این تیم در یورو ۸۴ نایب‌قهرمان شد.
۱۶. جوزپه مه‌آتسا
به بزرگی مه‌آتسا نمی‌توان شک کرد. نام او روی ورزشگاه بزرگ شهر میلان هم گذاشته شد. بازیکنی که هم پیراهن میلان را پوشید، هم پیراهن اینتر و هم یوونتوس را. با این حال در اینتر بیشتر چهره شد و با همین تیم هم خداحافظی کرد. آتزوری با او ۲ مرتبه در جام‌های جهانی ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به قهرمانی رسید. بازیکنی که ۳۱۳ گل در رده باشگاهی زد، ۳ قهرمانی سری A هم با اینتر داشت.
۱۷. ژرژ وه‌آ
مهارت، تعادل و قدرت تمام‌کنندگی. وه‌آ یک مهاجم ایده‌آل بود. سال ۱۹۹۵ بهترین بازیکن جهان شد و افتخار کشور لیبریا است. تنها بازیکن آفریقایی که به چنین افتخاری رسیده. پاری‌سن‌ژرمن و میلان خوش‌شانس بودند که وه‌آ را در اختیار داشتند. در منچسترسیتی، چلسی، مارسی و موناکو هم بازی کرد. ۲ قهرمانی در سری A با میلان داشت، اما بدشانس بود که در لیگ قهرمانان جام نگرفت.
۱۸. گابریل باتیستوتا
لقب «باتی‌گل» برازنده او بود که به دلیل توانایی‌اش در به ثمر رساندن انواع و اقسام گل به باتیستوتا داده شد. یکی از بزرگان فوتبال آرژانتین که ۵۶ گل در ۷۸ بازی ملی برای آلبی‌سلسته زد. او از برترین گلزنان تاریخ سری A است که بهترین دورانش را در فیورنتینا سپری کرد. در رم هم به‌یادماندنی بود و در اینتر هم به میدان رفت. از بازیکنانی که در هر دو تیم ریورپلاته و بوکاجونیورز بازی کرده.
۱۹. اووه زیلر
اولین بازیکنی که در ۴ جام‌جهانی مختلف گلزنی کرد و سپس پله هم به چنین رکوردی رسید. او هرگز نتوانست در جام‌جهانی قهرمان شود، اما سال ۱۹۶۶ به آن خیلی نزدیک بود. زیلر بیش از ۴۰۰ گل در رده باشگاهی برای هامبورگ زد و ۴۳ مرتبه هم با پیراهن مانشافت گلزنی کرده.
۲۰. لئونیداس داسیلوا
یکی دیگر از استعدادهای برزیلی که ضربات قیچی‌برگردانش معروف بود. لئونیداس با ۷ گل در جام‌جهانی ۱۹۳۸ آقای‌گل شد. اگر او بازی نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا را از دست نداده بود شاید برزیل به جای سومی قهرمان آن دوره می‌شد.
سایرین
خالی از لطف نیست نام سایر مهاجمان برتر تاریخ فوتبال را هم بیاوریم. احتمالاً آمار و افتخارات بسیاری از آن‌ها برای همیشه در ذهن شما ماندگار شده است. هوگو سانچس، ژان پیر پاپن، کارل هاینتس رومنیگه، خوسه آگوناس، هریستو استویچکوف، روبرتو باجو، تیری آنری، آندری شوچنکو، گوگلیمو گابتو، یورگن کلینزمن، سیلویو پیولا، جیمی گریوز، رائول گونسالس، کنی دالگلیش، رود فان‌نیستلروی، ایان راش، میروسلاو کلوزه، دیدیه دروگبا، ژوست فونتین، زلاتان ایبراهیموویچ، گری لینکر، رودی فولر، الساندرو دل‌پیرو، وین رونی، سامئول اتوئو، تلمو سارا، اولگ بلوخین، داوید ویا، ماریو کمپس، هنریک لارسن، هرنان کرسپو، پاتریک کلویورت، داور شوکر، ایوان سامورانو، گئورگی آسپاروهوف، آلن شیرر، جان پارلز، مارسلو سالاس، دنیس لاو و فیلیپو اینزاگی.