به گزارش همشهری آنلاین به نقل از سی‌ان‌ان، نان باگت مخلوطی ساده از آرد گندم، مخمر، آب و نمک است که با کمی مهارت بومی فرانسوی به ترکیبی مشهور، به اندازه برج ایفل، تبدیل می‌شود. در سال‌های اخیر با ورود نان‌های کارخانه‌ای که به صورت تمام مکانیزه تهیه می‌شوند نانوایی‌های سنتی فرانسوی دچار بحران شده‌اند؛ آمارها نشان می‌دهد از سال ۱۹۵۰ و با شروع کار سوپرمارکت‌ها، حدود سی‌هزار نانوانی سنتی تعطیل شده‌اند.
این در حالی است که نانوایان شهیر فرانسوی معتقدند در دل تهیه یک باگت خوش عطر و طعم رازهای زیادی نهفته است؛ از زمان تخمیر، دمای محیط و آرد با کیفیت گرفته تا روش درست پخت. همین امر آنها را به فکر نامه‌نگاری با بخش فرهنگی سازمان ملل، یونسکو، انداخت تا نان باگت را به فهرست میراث ناملموس جهانی اضافه کنند؛ این اقدام در صورت موفقیت، موجب دلگرمی نانوایان، تشویق جوانان و توجه جهانی به این نان مفید و خوشمزه می‌شود.
در حال حاضر روش پخت نان‌های مسطح ایران (سنگک) و قزاقستان تحت حمایت یونسکو قرار گرفته و نانوایان فرانسوی معتقدند این کار باعث حفظ سنت شفاهی و دانش سینه‌به‌سینه آنها خواهد شد. البته نان باگت در لیست پیشنهادی فرانسه برای ثبت در میراث ناملموس یونسکو دو رقیب دیگر نیز دارد: شیروانی‌های روی‌اندود پاریس و یک نوع نوشیدنی متعلق به منطقه ژوقا.
دولت فرانسه سال ۱۹۹۳ مصوب کرد که نان باگت باید تنها شامل چهار ماده اولیه سنتی یعنی آب، آرد، مخمر و نمک باشد. روزانه بیش از ۶ میلیون نان باگت در فرانسه به فروش می‌رسد. رئیس اتحادیه نانوایان فرانسه گفت: «خرید روزانه نان باگت تازه از نانوایی‌ها یک عادت فرهنگی است که باید به نسل جدید آموزش داده شود.»